วิวาห์ฟ้าแลบ

ู่ฤดูร้อน

ทำงานพาร์ทไทม์แจกใบป

็นชายหนุ่มหญิงสาวคู่หนึ่งเดิน

อนจะเป็นหลินซั่วแฟนของเธอ กับฉ

ต้องไปสัมภาษณ์

กร้อนใจมาก เธอ

ในห้างสรรพสินค้าก็พบว

ๆ โทรศัพท์มือถือของเธอก็ได้รั

งประดับ ยอดค่าใช

จนมือสั่นไปหมด นี่มันรายไ

ล้วเธอก็เห็นว่าพนักงานแคชเชียร์กำลังสวมแหวนเพชรที่แวว

ก็งดงามมากด้วย มันเป็นเพชรที

ใบหน้าของฉินฮันเยว่ ลู่ชิงชิ

ธอทุกอย่าง แต่ตอนนี้เขากลับกล้าที่ใช้บัตร

ธอตายไป

ของฉินฮันเยว่มาทันที แล้วก

หวนวง

แหวนที่ฉันเพิ่งซื้อมานะ เธอมีสิทธิ์อะไรเ

งชิงตบหน้าของฉิ

าจากไปจ่ายเงิน กอดฉินฮันเยว่เอาไว้ในอ้อมแข

าบ้ามาลงมือลงไม้กับคนอื่นเลยเหรอ คุณไม่รู้จักอายบ้างเลยรึไง

การถูกหักหลัง ความโกรธ และความอัปยศอ

ันไปเลี้ยงดูผู้หญิงคนอื่น แล้วคุณยั

รรูปของเธอ จะมีผู้ชายท

าใช้จ่ายของเธอ นานมากแล้วที่เธอไม่ได้ซื้อผลิตภัณฑ์ดูแลผิวเลย เสื้อผ้าที่เธอสวมใส

่วจึงโยนบัตรเครดิตและใบแจ้งหนี้

ิน เงิน เงิน ฉันทน

เครดิตฝาดจนรู้สึกเจ็บ แต่

ยวเท่านั้นแหละ ไม่มีผู้ชายคนไหนรับเธอได้หรอก” หลังจากที

่พูดอะไรสักคำ เธอทำตามขั้นตอนการคืนเงินเสร็จสิ้

นอน หลินซั่วและเธออาศัยอย

นี้เธอคิดว่าที่หลินซั่วทำเ

มจัดกระเป๋าเดินทางของหลินซั่

ปูที่นอน เธอก็เจอถุงยา

นี้ ความรู้สึกที่ลู่ชิงชิ

ียบร้อยแล้วถูกโยนออ

นซั่วกลับมาพร้

กเก็บจนว่างเปล่า ห

วรึไง เธอมีสิทธิ์อะไรม

่คิดว่าหลินซั่วเป็นผู้ชายที่หล่อที่สุดในโลก แต่เมื่อมา

คืนฉันซะ แล้วต่อไปก็อย่ามาที่

ก็จ่ายค่าเช่าเหมือนกันนะ แล้วเธอมีสิทธิ์อะไรมาย้ายข้

่าเช่าครึ่งปีมานี้กับค่าครองชีพสอ

เข้าไว้ พยายามทำตัวใ

้วิพากษ์วิจารณ์กันสนุกปาก เขาจึงรู้สึกอับอาย ทำให้เขาต้องพย

นกว่าสองแสงเอง ก็แค่เงินเดือนครึ่งเดือนของฉันเท่านั้นไว้รอฉัน

หยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมา แล้วก็เดินไปหาลู่ชิงชิง “เรามาตกลงกัน

หมื่นกว่า ๆ เท่านั้น แต่หลายปีที่ผ่านมานี้ยัยโง่ลู่ชิงชิงจ่ายไปมาก

ันดับมหาลัยดีเด่น ถือว่าเขาเป็นเสมือนหุ้นที่มีศักยภาพ เมื

อย่างไม่ลังเล เธอก็เปิดคิวอาร์โค้ดเพื่อ

่างได้ใจพลางพูดว่า “รีบไปเก

ยไม่ตื่นตระหนกแต่อย่างใด แล้ว

โฉนดบ้านออก ชื่อเจ้าของบ้านเขียนเอาไว้

ลังนี้ แล้ววันนี้ฉัน

ซั่วก็โมโหเดือดดาลขึ้นมาทันที “เธอเป็นเจ้าของบ้าน

่า มันก็ถูกต้องแล้วหนิ？” ลู่ชิงช

ำลังสั่นเทาของเขาชี้หน้าลู่ชิงชิง “

นเยว่รู้สึกเสียใจจนเจ็บใจไปหมด นอกจากจ

ุณแล้ว ฉันยังคงต

างพูดว่า “เอาของของพวกคุ

่อหลินซั่วเห็นว่าเพื่อนบ้านมามุงดูกันเต

ตาเขม็ง คิดวางแผนในใจว่าจะหลอกเ

เลวไปแล้ว ลู่ชิงชิงก็พิงม

ัน ในที่สุดเธอก็ไม่ต้องทำหลาย ๆ งานเพื

ยงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นมา เมื่อลู่ชิ

้า ผมไม่มีเงินมากขนาดนั้น ผม.....” ในโทรศัพท