ดาวป่วนรัก

ปีก

กมัยมาหาเพื่อนรุ่นพี่ของตัวเองที่มหาวิทยาลัยแถวสามย่าน... หญิงสาวซึ่งในขณะนั้นอ้วนตุ๊ต๊ะ แต่ใบหน้าก

ี้ยงไม่ไหว หญิงสาวจึงเอามันมาแบ่งให้รุ่นพี่ชมรมรักสัตว์ที่เคยเรียนโรงเร

ะโปรงนักเรียนหยิบโทรศัพท์มือถือออกมากดโทรออกหารุ่นพี่พล

กับรุ่นพี่ และแทนตัวเองด้วยชื่อภาษาเกาหลี เพราะหล่อนเรียนในโรงเรียนนาน

่ส่งผ่านไปทางโทรศัพท์เครื่องจิ๋ว แต่ก็ไม่โกรธเมื่อรุ่นพี่บอกอย่างร้อนรนว่าต้องรีบร้อ

นจะกดวางสายจากรุ่นพี่หนุ่มหล่อที่สนิทกับหล่อนมาก เพราะครอบครัวของเขาทำธุรกิจทัวร์ไทย - เกาหลีร่วมกันกับมารดาหล่อนและเขาเข้ามาเรียนที่เมืองไทยพร้อมๆ

มรู้สึกตอนถือตะกร้านั้นแตกต่าง มันเบาหวิวเหมือนไม่มีอะไรอยู่ข้างใน ห

ินตามหาน้องหมา ถามโต๊ะข้างเคียงก็ไม่มีใครเห็น หล่อนเหลียวมองไปรอบๆ อีกครั้งก่อนจะเบิกตาโตเมื่อเห็นเจ้าฝอยทองไปฟัดขากางเกงนิสิตคนหนึ่ง

งห้ามแต่ไกลเมื่อเห็

หมาแสนรู้น่ารักของอิงกมลร้องเอ๋งและคายขากางเกงเขาออกจากปาก นิสิตชายคนนั้นโวยวายด่าฝอยท

ิบคว้าได้ระหว่างทางฟาดที่หลังผู้ชายคนนั้นด

ศตายุร้อ

ฝอยทอง แกทำอะไร๊” อ

นี่มาตี

ำไม ไอ้คนใจชั่ว รั

หลง เพื่อนของ ศตายุวิ่งเข้ามา

ทด์ แล้วน้องเป็นอะไร

อยทองมากอด เจ้าหมาน้อยครางหงิงๆ เหมือนจะร้องไห้ตามเจ้าน

ำท่าขยาดบ่งบอกโดยไม่ต้องเดาว่าเกลียดลูกสุนัขตัวเล็กนี้อย่างรุนแรง “ข้าทั้งไล่ทั้งด่ายังไงก็ไม่ไป ม

ั้งสะอื้น... ดวงหน้ากลมป้อมตาหยีแก้มแดงมอมแมมไปด้วย

ากมันไว้หา... ทำไมปล่อยมาระรานคนอื่น” ศตายุหัวเสีย และด่าเด็กวัยมัธยมไม่ยั

ู้จะตาย มันแค่ถูกชะตากับนายเลยมาเล่นกับนาย

มาตัวเล็กๆ เห็นแล้วขนลุก ไม่อยากเข้าใกล้ ฉันไล่มันเท่าไหร่ก็ไม่ไป

บ มันอาจจะทำไม่ดีกับหมาน้อง แต่มันต้องทำครับ เ

เกลียด” ศตายุเถียง

” หล่อนบ่นอุบอิบ แต่ก็มิวายที่ศตายุได้ยิ

สิ ตัวโตขนาดนี้ น่าจะควบคุมอาหารหน่อยนะ เผื่อโตมาจะได้ไม่ต

้วยที่ภาษาไทยไม่ได้แข็งแรงมากนักจึงน

ธิ์ใส่เด็กหญิงคู่อริ แล้วยักคิ้วให้ก่อนจะเดินจากไป พร้อมกับเพื่อนที่ทำหน้าตาเหมือนเกรงใจเด็กสาวอยู่บ้าง เพร

ัวใจดวงเล็กเท่ากำปั้นของหล่อนด้วย... คำพูดที่บอกว่าหล่อนอ้วนจนไม่มีใครเอานั้นแสนปรามาสเหยียดหยามอย่างไม่เคยได