สตรีร้ายกาจผู้นี้จะเลิกรักท่านเอง

มนี้พระองค์ทรงอยู่ที่ตำหนักไทเฮา เส

ระดุจว่าเห็นองค์หญิงผู้หนึ่งทุ

่นขอเข้าเฝ

ตำหนักเข้าไปรายงาน ไทเฮ

งว่ายายคนนี้เป็นห่วงยิ่งน

าทและไทเฮา ก่อนที่ไทเฮาจะอนุญาตให

่างไรบ้าง ยังต

ิ่นอวี้หลันกำลังกอดรอบเอวไทเฮ

บาทเพคะ หลันเอ๋อร

นมที่ร่วมเสวยชายามบ่ายกับฝ่าบาทและไทเฮายังรู้สึกริษยา ด้วยกระท

ทรงตร

ารเสียจริง เช่นนั้นให้ยายปล

ิดาก็คือมารดาของเสิ่นอวี้หลัน เมื่อตอนเสิ่นอวี้หลันถือกำเนิดไทเฮายัง

ำค่ามากมาย ทำให้เหล่าพระ

ี้หลันส

นไม่อยาก

ายอยากได้ส

ี้หลันจ

้ขอให้ทุกคนกลับไปก

งให้ทุกคนออกไป บัดนี้จึงเหลือเพียงฝ

เสิ่นอวี้หลันจึงเอ่ย

ฉันเอาไว้ วันนั้นตอนแก้มัดยังได

อกว่าตนเองถูกสัมผัสที่ตรงใดบ้าง ทำ

วผู้นั้นกล้าดีอย่างไร เช่นนี้ฝ่าบาท

้หลันกลั

มีบุญคุณช่วยชีวิตหลาน

หลานสาวคนโป

ช่นนี้มีเรื่องอ

ี่ฝ่าบาท พระองค์จึง

่าจะขอ

หลันดวงตา

เคยตรัสว่า หากเจอบุรุษที่ต้องใจให้รีบบอกให

าทแย

้นเป็นผู

ี่เบิกบานหลังจากที่ฝ่าบาทรับปากเ

ื่องราวของเขานางส่งให้คนไปสืบและคนผู้นั้นก็กลับม

้ว นางยังอยากรู้ว่าเมื่อเขาได้รับพระ

เต้นอย่างเช่นท

องที่นางไปขอสมรสพระราชทานจากฝ่าบาทบัดนี้คนที่บ้านยังไม่มี

าไยบุตรสาวจึงได้สงบเสงี่

สาวใช้คนสนิทก็หน้า

่านโหวมา

ว่าผู

หยางโหว มาพร้อมแม่ส

รือ เป็

ถิง

ไม่ได้ยิ

ระวนกระวายรีบสั่งให้ถิงถิงแต่งตัวให้ใหม่กล่าวย้ำว่า

เนิ่นนานก็ไม่มีผู้ใดมาเรียกดั

หรือ ไยจึงยังไม่มีผู้ใดมาตามอีก

อ่อนงดงามสดใส ใบหน้างามพริ้ม

ติผู้พี่หลี่ซิน ที่กำลังเดิ

าจะไ

ม่ชอบญาติผู้พี่คนนี้นัก ที่ผ่านมาจึงได้หาเรื่องหลี่ซ

เขลาของหลี่ซ

เจ้าจะไป

ม่ใช่ให้เจ้าย

ก้มหน้า

นมาตามข้า ข้

้หลันขมว

ด้วยเรื่

่งแม่ส

นเบิกตากว้าง

ใช่ข้า ไยท่านพ

งหลี่ซิน

ขอคุณหนูของข้าด้วยตนเอง ดังนั้นนายท

หลันดวงตา

รนะ เขามาสู่ขอ

บัดนี้นายสาวของนางจะได้ออกไปจากสกุลเสิ่นกลายเป็นฮ

ม่เกี่ยวกับคุณหนูใหญ่เลย ท่านโหวจะมาสู่ขอคุณหนูใหญ่ไ

อไวเท่าความคิดนางเงื้อมือขึ้นแล้

ี๊

ไม่ถึงว่าจะถูกทำโ

ไว้ น้ำตานองหน้าเมื่อเห็น

เพียงนี้ จำเป็นต้องทำ

ลันจ้องญาต

่งสอนบ่าวไพร่เลยหรืออย่างไรจึงไ

ก้ม จากนั้นจึงสะอื้นออกมา เสิ่

งไห้กัน เพียงแค่นี้ก็บีบน้ำต

หลี่ซินเอ

ล่าววาจาร้ายกาจกับคุณหนูของข้าด้วย เพราะคุณหน

วยวาย พวกเขาล้วนอยู่ใกล้กับโถงรั

ด ทว่าการที่เสิ่นอวี้หลันตบหน้าสาวใช้และหลี่ซินร้องไห้อย่างน่าสง

ึ้นเมื่อเห็นเสิ่นอวี้หลัน

ายกาจอย่า