เรือนนารีสกุล

มองเลยไปที่เจินเอ

ังไงต่อ มือเรียวรวบกอดหัวเข่าเข้ามาแนบลำตัว เปลือกตาหลุบลง ข

ลักให้เปิด สายลมเย็นจากด้านนอกพัดกรูเข้ามา เปลวไฟโบกสะบัดไหวเอ

ท่านมาผ

จนกระเด็น แล้วก็ย่างสามขุมเข้าใส่เจ

ึงวังหลวงเสียแล้ว” ถังเหวินเ

าแลก ถังเหวินโมโหจัด เขาล้วงมีดพกประจำตัวออกมาจากซอกเอว ก่อนที่ปลายมีดจะ

“ ถังเหว

จนหลุด แล้วก็ว

กันกลมอยู่บนพื้นที่

ตัวเพื่อหาตัวเสือ

ร้อน ก็อย่าสอดมือเข้ามายุ่ง!!” เสียงพึมพ

ะไร เอาไปเถอะ ข้ากับ

ยะยิ้ม เดิน

ู่เอ๋อ พี่เหวินคนนี้

รอก” เจินเอ๋อตวาด ถังเหวินง้างมือสะบัดใส่หน้าเจินเอ๋อแรงๆ ใ

อไม่” เจียวลู่ถามส

เจียวลู่ผวาตาม นางพยายามรั้งข้อมือเจินเอ๋อไว้ “ข้าไม่ค

ราะลั่น “พวกเจ้ามีสิทธิอะไร

กับทางการ ข้าก็อยากรู้เหมือนกันท่านพ่อของท่าน จะช่ว

ก่อนเถอะ” ถังเหวินค

นเอ๋อวิ่งไปคนละทาง เจียวลู่หลับตาวิ่งมาตลอดทาง นางเกื

ริก มีน้ำอุ่นๆ

ิบเปลือกตาปริบๆ แล้วก็รีบผละออกจากอ้อมอกที่อุ

ุณ” เสียง

่ได้ สตรีตัวเล็กๆ จะหาญสู้กับบุรุษจิตใจต่ำช้าได้ยังไง ถังเหวินเป็นคนไม่ดี บิดาของเขาก็ไม่ร

ำอะไรที่ว

ึงมาค้างอ้างแรมที่เพิงพักข

ามีเหรียญเงินไม่พอที

มต่ำ เขาถอนใจแรงๆ “ช่วงนี้โจรภูเขาอาละ

ก็จะไปแล้ว” เ