พ่อบุญทุ่ม

อนักศึกษาข้างหนึ่งแล้วเปิดประตูตู้เสื้อผ้าหาเสื้อนักศึกษาตัวอื่นไปด้วย เธอหงุดหงิด ใช่เธอหงุดหงิด น

รกับเขามาก เธอน่าจะเป็นฝ่

ก๊อกๆ

พลินทำไมมันช

้าออกปากออกเสียงไปละ อีตาบ้านั่นไม่รู้เป็นบ้าอะไรม

เข้า

เข้ามานะ เพล

กระชวยหัวใจชะมัด ไทก้าแกล้งเธอต่อด้วยการบิดลูกบินรัวๆ อยากกั

แกร๊ก

่รู้ว่าคนด้านนอกกำลังตักตวงเสียงหวานของเธอเอาไว้ไปฝันต่อในค่ำคืนนี้ ใจจริงไทก้าไม่ได้อยากใ

ย่าช้ารีบเอามันเ

หม" อะไรแบบนี้ แค่คิดหัวใจคนวัยหนุ่มปล

เมียยย

ร่

หู มือยังคาอยู่ในท่าบิดลูกบิดประตูแล้วตอนนี้เขากำลังเผชิญหน้ากับผู้หญิงที่เขามาชอบได้ไงก็ไม่รู้

ะ แม่ข

พาะผอ.หนุ่มที่อยากจะเป็นฝ่าย 'ดูด' เธอเสียเอง ดวงตาคมไล่มองลำคอขาวระหงของเธอ ร่างกายเล็กๆ แต่บางอย่างที่มันควรจะเล็กตามร่าง

อยู่ ไป

ิ๊

ชั่วโม

ธอปล่อยผมยาวสยายใส่หมวกแก็ปปิดหน้าไปครึ่งแถบตามด้วยแว่นกันแดดสีดำนั่งทำหน้าบูดบึ้งอย

สาสะก้าวเข้ามาในห้องนอนของเธอเปิดประตูตู้เสื้อผ้าเธอ

้อ

ิด แต่กลับยิ้มดีใจเหมือนกับว่าตัวเองเป็นผู้ชนะยังไงไม่รู้ ผู้หญิงที่ค

เพลิน

เปล่า ฉันก็ว่าแ

พญาที่ใครต่างมองว่าหยิ่ง ดูดี มีสง่า กลับเหมือนเด็กน้อยเอ๋อๆ คนนึง

าจะไปไ

ญาชุดชั้นในบ

อกว่าเพลิน

ายตามองเธอเพียงนิดเหมือนกับจะบอกเธอว่า ถ้าเธอดื้อ

รับงานวาบหวิว

ไรน

ง มันเสียภาพลั

ยเปิด ที่อินเตอร์อันดับหนึ่งของประเทศเลยนะ แทบจะไม่ต้องมาเรียนก็ยังได้ ไอ้เธ

รู้ว่ามหา'ลัยม

ีส

ฎก็ไม่เห็นมีเข

ัยรถไปอีกทางเพื่อจอดใต้ตึกของบริษั

ประกาศตอนไ

่อนรักของเธอที่ติดหลัวไม่ยอมมาเรียน ยกเว้นก็แต่เตยหอมกับน้ำมนต์ที

้งด้วย โดยผู้มีอำนาจสูงสุดค

ตอนนี้คงกลัวว่าเธอจะเท เขาเลยมารับเธอเองพร้อมเช็ค ไม่สิต้องเรียกว่าเอามาประเค

ยกเลิกไม่ได้ เพลินยัง

้งแ

อะไ

จ้งไป

บเรื่องอะไรแบบนี้ทำไมพี่อ้อนถึงยอมอีตาหื่นนี่แบบนี้นะ เหมือนใบหน้

มหม

ะ ... ค

ลินกลอกตาไปมาให้กับการใช้เงินอย่างไม่รู้คุณค่

องแล้วค่ะ" เขาพยักหน้าตอบมือยังจับมือขอ

ีค่ะน้

อไม่ว่างยกขึ้นไหว้เธอถูกใครบางคนขโมยจับอยู่ไม

ทก

เ