ปะป๊านาเนีย

ที่ยากให้เข้าใจได้แบบง่าย ๆ แต่การสอบเก็บคะแนนนั้นเคี่ยวยิ่งกว่าอาจารย์ที่คณ

นำเอกสารอื่นขึ้นมาทำในคาบเรียนของเขาแบบนี้แล้ว

ย่างที่คิดเ

ในรายวิชาของเขาอย่างถ่องแท้ เพราะวิชาอื่นเธอทำคะแนนติดท็อปทรีทุกรายวิชา มีเพียงวิชาของอาจารย์พิเศษท่านนี้เพียงวิช

ตัวเองให้เข้าไปถามเขาเลย จะได้รู้ว่า

ศษจอดอยู่ตรงหน้าตึกของคณะ หญิงสาวรีบเข้าไปนั่งรอที่ม้านั่งไม้ตรงด้านหน้าของตึ

นบอก คล้ายกับจะยึดถุงใส่ตำราเรียนพวกนั้นเป็นโล่กำบังต่อสู้

ารย์

กับจะแกล้งเธอ ประไพพรรณีเรียกเขาดังลั่นขนาดนั้น ใครก็ได้ยินกันหมด แต่เขากลับไม่ยอมหันมามองเธอด้ว

งเรียกของเธอ ประไพพรรณีคิดอย่า

หรือนัก

่ แต่ประไพพรรณีไม่มีเวลาไปสนใจ ตอนนี้เธอ

ทราบว่าทำไมถึงไม่ผ่าน

หตุผลให้ฟัง “คุณตอบคำถามไม่ต

อาจารย์มีสอ

ใจ นี่ไม่ใช่ว่าเขาจะเป็นอาจารย์แบบที่เธอเคยเห็นในข่าวหรอกหรือไร

เหมือนจะสนับสนุนความคิดของประไพพรรณี เธอได้ยินแล้ว

ธิบาย ผมมีประ

้เนี่ย

ด้วยกันไหม ประไพพรรณีกอดกระเป๋าที่มีเอกสารอัดแน่นอยู่ข้างในนั้น เธอมองสบตาเ

จะไม่ใช่อาจารย์ที่คิดจะเอาตัว

งอยู่บนเนื้อที่เกือบพันไร่ในช่วงเย็น

ัวใจของศศิร์ธาไม่น้อยเลย เขาสั่งให้คมเดชค้นข้อมูลตามที่ต้องการ โดยสั่งงานไปตั้งแต่ขึ้นนั่งบนรถ ก่อนออกมาจ

อให้คุณศิธ เช็กที่อีเมลได้เลยนะครับเจ้านาย” แอน

มาเปิดดูข้อมูล ก่อนจะใช้นิ้วกวาดทิ้งไปทีละแผ่น จนมาหยุดลงท

ผ่นนี้ห

วขมวดคิ้วถาม “แผ่นนี้มีอะไ

่ถามเป็

องพิมพ์เอกสาร จัดแจงตามคำสั่งของศศิร์ธาในทันที ศศิร์ธารับกระดาษที่สั่งให้พิมพ์รายงานมา

ยกว่าในรู

องคนที่เขาอยากรู้จัก พอเห็นชื่อ

ไพพร

พพรรณ

ุยอยู่กับตนเองมากกว

อโบร

็นภาพของหญิงสาวในกระดาษที่เจ้านายสั่งให้พิมพ์ออกม

้นน้อย ๆ คล้ายกับพึงพอใจอะไรบางอย่าง แอนดี้มองหน

หรือ

แล้วกวาดสายตาลงไปมองที่ข้อมูลถัดต่อจากนั้น

ดียวกันกับที่เจ้านายเคยเป็นอาจารย์ส

ิร์ธาตอบ

ก็สอนที่นั่นด้วยนี่ครับ น

อื่น ท่วงท่าแบบนี้แอนดี้รู้จักเจ้านายของตนเป็นอย่างดี แ

นจากเจ้านายผู้เด็ดขาดของเขามาก่อน ดวงตาสีดำของศศิร์ธาเลื่อนกลับม

อปเรีย

ย่างน