คลั่งรักยัยแว่นข้างห้อง
4 ดักรอ
คุยกัน เขาจึงเดินออกมาดู เห็นยัยแว่นข้างห้องเดินกลับเข้า
่างสิ้นเชิง เพราะเหตุนี้เวลาที่อิทธิพลเจอกับมดจึงมีการแห
ู้จักที่นี่ อย่าบอกนะว่า...พี่อิ
วยเหรอ” มัทนาสะกิดเพื่อน
คนที่เอาแว่นมึงไป” มัทนาพยักหน้าให้เพื่อน มดหันไปมองใบหน้าพี่อิทอี
ว่าอิทธิพลทันที มดรู้จักอิทธิพลมานา
ำเสียงกวนประสาท มองไปที่หญิงสาวทั้งสองคน ที่ก
ดรู้ว่าพี่อิทคงขำหุ่นอวบๆของเธอเพราะดูจากสายตาแล้วไม่น่าจะเป็นอย่าง
ยิบแว่นที่เสียบอยู่ที่คอเสื้อของตัวเอง ท
ต่แล้วเขาก็ยอมคืนให้ ได้
ๆด้วย” มดบ่น พลางจับ
แว่นนี่ไปเล่าให้เราฟ
ลถาม แต่เลือกที่จะถามกลับ เพราะเธอเองก็ไม่รู้มาก
...ท
เพื่อนหนูทำไม ชอบเพื่อนหนูเหรอ
ิดเพื่อนเสียงดัง
พี่แค่สงสัยก็เลยอย
ันแค่เป็นคนขี้กลัว
ไปตามเพื่อนมาอยู่ด้วยเลยเหรอ” คุย
หนู.
ว่นมันเป็นคนขี้กลัวจริง
ี่ไปทำอะไรให้” ยิงคำถามรัวๆพร้อมกับมองหน้าเจ้าตัวไป
....
อะ ยกเว้นซะแต่ว่า...” มดทำตาเล็ก
ว่าอ
ชอบเพื่อนหนู”
้สา
ักหน้าเร็วๆให้เพื่อน แต่คำว่าแก่ของมดทำให้สีหน้าของอิทธิพลเริ่มตึงขึ
ไหร่จะ
ี้ก็สวยดิ” มดเอ
่อนเข้าห้อง ได้แว่นคืนแล้วเลิกแล้วต่อกันเ
พี่ขอคุยด
แซวเธอว่าอ้วนทุกครั้งที่ได้เจอห
่อย ไม่เอาก็แล้วแต่” พู
ดผลักหลังเพื่อนให้เดินกลับเข้าห้องไปก่อน จากนั้นมดก็เดินตามอิทธิพลเข้าไ
” คำถามแรกทำเอามดหัว
ยงขบขันของมดเงียบกริบลงทันทีเมื่อเห็น
ย พอใจมั้ยคะ” ตอบคำถามนี้เสร็จ แบงค
ะให้จีบด้วยตัวเองสงสัยจะยา
แบมือขอด้วยรอยยิ้ม แบงค์พันสอง
เบี้ย
หนูคนนี้จีบยากมาก มันไม่เคยมองผู้ชายคนไหนมาก่อ
งไง
ับแบมือรอแบงค์พันอีกใบในกระเป๋าสตางค์ของพี่อิ
่แล้วปลอดภัย ไม่ใช่เป็นเหมือนโรคจิตแบบนี้” หลอกด่านิดๆหน่อ
หน ยัยแว่นน
ี้จะไปช่วยพูดให้มันหายกลัวพี่” พูด
จ้องไปที่ยัยมดตัวแ
เลี้ยงขนมน้อง นานๆจะถูกใจผู้หญิงขึ้นมาสักคน สำหรั
ือขึ้นมาจูบท่าทางมีความสุขสุดๆ อยู่ดีๆก็ได้เงินกินขนม! แล
เมื่อประต
เอ่ยเรียกมัทนาเสียงดัง พร
.กูหายใจไม่ออก” กอดซะแน
ๆ ใบหน้าไม่ต้องพูดถึง ยิ้มแป้นไม่ยอม
ย” มัทน
มึงอยากกินอะไรเ
่าแต่ห้าพันนี่ เขาไม่ได้ใ
ที่ดีใจอยู่นี่ได้ห้าพันก็ส่วนหนึ่ง แต่ที่ดีใจ
รของมึง..
มึงเว้ย! เป็น
กี่ยวกับกู” มัทนา
ังไง เพราะผู้หญิงที่เข
่ได้ช
่อย อีกอย่างมดรู้จักพี่อิทมานาน ไม่ว่าจะเป็นรูปร่างหน้าตา ฐานะ หน้าที่การงาน จัดว่าเป็นผู้
ให้มึงม
้าไม่ดีจริงกูไม่สนับสนุนหรอก ดูสิคุยแป๊บเดีย
ียนไม่จบ
ูใจกันไปก่อน...นะนะ” ความตั้งใจของเพื
อ กูว่าเ
เขาแค่ขี้แกล้ง อาจจะถูกใจมึงด้วยแหละมั
ฟนอีกเหรอ อาย
มีใครนะ” เพื่อนพี่ ไม่ใช่เพื่อนตัวเอ
น” หว่านพืชหวังผล! เรื่องนี้ยิ่งทำให้มัท
็นมั้ง กูรู้แค่นี้ เรื่องอื่นกูไม่รู้ นั่นแ
ปล่า
จิต เขาแค่ชอบมึง เรื่องโรคจิตมึงสบายใจได้ กูคงต้องกลับแล้ว มีอะไรก็
บ้า.
กูจะกลับไปใช้เงิ
ลงไปส่
งๆ กูไป
ออกจากห้องของมัทนาไป แต่เดินมา
อกๆ
นเปิดประตูออกมาเห็น
ิน” แค่แวะทักทายเฉยๆ แต
เธอได้ส่งสายตาไปที่ประตูห้องข้างๆที่เธอเพิ่งเดินออกมา ป