แค่คู่นอนไม่หึงนะคะ
0
เติมเงิน
ประวัติการอ่าน
ออกจากระบบ
ดาวน์โหลดแอปแค่คู่นอนไม่หึงนะคะ
บทที่ 7 มันแค่เศษเสี้ยว
จำนวนคำ:2366
|
อัปเดตเมื่อ：31/10/2023
วันนี้กวีวัธน์รู้สึกอารมณ์ดีกว่าทุกว
รรค์เป็นประจำ วันนี้เขามาถึงเป็นคนแรกเพราะออกจากที่ทำงานก็ตร
ห่าง กวีวัธน์เล็งเอาไว้แล้วว่าคืนนี้เขาจะ
ือว่าเรื่องนั้น” คุณหมออิศเรศที
ลับมาเป็น
นะ ไปทำอี
มันยาวเอาเป็นว่าตอ
น์” ภากรเดินเข้ามาไ
ได้แล้ว” ฐากูรเดินเข้ามาเป็
ิงเ
อ
ัธน์ไม่เคยรู้สึกผ่อนคลายอย่างนี้มาก่อน ร่างก
เที่ยงคืนก็ขอตัวกลับโดยพ
ะ อย่าลืมว่าพรุ่
กูรตะโก
ลับไม่ได้มีความสุขอย่างที่คิด ในสมองเอาแต่จะคิดถึงใ
นก็นอนไม่หลับ เขาจึงนั่งทำงานต่อจนถึงเช
าะเอาแต่คิดถึงพราวรวีจนแทบบ้า เขาเองก็ชัก
านหลังเล็กของพราวรวี เขาได้ที่อ
ะตูทำลายสมาธิของน
ะคิดว่าคนที่กดออดน่าจะเป็นพนักงานส่งอ
่ทันสังเกตว่าที่หน้ารั้วไม่ใช่
” เธอพูดพร้อม
อ” กวีวัธน์ถ
ักเขียนสาวตกใจที่เ
ับ” เขาตอบ
ุณรู้จักบ้าน
นักเขียนคนดังขน
แฟนคลับคนไหนรู้ที่อยู่ของเธอ เพราะถ้าจะติดต่อกันก
งเพราะไม่อยากตอบคำถามว่ารู้ที่อยู่เธ
ไว้ นั่นไง
ะไม่ได้ ไรด์เดอร์สวมเสื้อสีเขียว จอดมอเตอร์ไ
ุ่มถือวิสาสะเดินนำหน้าเจ้
ากบ้านฉันนะคะ
ู่ว่าผมเข
บ้านฉันอยู่นะ ฉ
้ตำรวจมากันทั้งโรงพั
คุณคงเป็นคน
่าใหญ่ไหม” เขาตอบด้วยสีหน
าวรวีหน้าแด
ม่ได้หมายถึงแบ
น” หญิงสาวรีบ
มหิวแล้ว ขอกินข้าวด้วย
งๆ นะ ให้เวลาคุณอีก 5 นาทีถ้ายังไม่ออกไปฉันโทรแน่ๆ”
บ สำหรับผมคงไม่เป็นไรเพราะไม่ใช่คนดังอะไร แต่ผมห่วงก็แต่
พูดอ
ก็เบิกโพลงเมื่อกวีวัธน์บอกเธอว่าคืนนั้นเ
ม่กล้าทำอย่
วยวายว่าผมปล้ำคุณน่ะสิ ผมเลยต้องถ่าย
เป็นอะไรกัน เขาก็ค
่าคุณ
สิครับ” เขาท้าทายเหมื
าย แล้วอาหารที่สั่งมาก็คงพอทานสำหรับสองคนเพราะเธอสั่
ต้องรีบก
ินแล้วจ
นี่จัดไว้เรียบร้อยมาก เครื่องเรือนมีไม่กี่ชิ้น ตรงกลางห้องโถงมีชุดรับแขกตั้
่วยอะไร
ั่งรอที่โต๊ะเลย
มองคนตัวเล็กที่เพิ่งเห็นชัดเต็มตาวั
ความสูงคงไม่เกิน 165 มองจากด้านหลังเห็นว่าสะโพกของเธอก
มยาวระต้นคอทำให้ดูเหมือนเด็กมหาวิทยาลัยม
ไหม” เสียงของเขาทำให้
ยวหวาน กะหล่ำปลีทอดน้ำปลาและพะโล้ในช
าหารเยอะขนาดน
นใจผู้ชายตัวโตที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของโต๊ะ พราวรวีอยากให้เข้ารีบทานและรี
จะยกจานไปเก็บ หญิงสาวจึงต้องรีบเอ่ยห้าม
ถอะค่ะ เดี๋ยวจานชา
อนั่งต่ออีกแป๊บได้ไหม ให้อาหา
ด้ แต่อย่ายุ่งกับงานของฉั
คนตัวโตพูดจบก็เดินไปยังห้องรั
ะว่าจะบอกให้เขากลับเพราะตอนนี้ก็เก
กคนที่บอกจะนั่งรอให้อา
ธน์” หญิงส
ตะแคงตัวหันหน้าเข้าไปอีกด้านเหม
คนอื่นแบบนี้ได้ยังไง ดึก
ว ง่วงแล้วข
ะคะ” เพราะเธอมักจะนั่งพิงโซ
่ออีกนิ
ครบแล้วคุณต้องตื่นมาล้า
นาทีตามที่เขาขอ หญิงสาวก็ปลุกให้กวีวัธน์ตื่น
รเย็นนะครับ เอาไว้ผม
ย่าเจอกันอี
ำไ
หตุผลด้ว
ีเหตุผลที่ดีพอ ผมจะถ
เปรียบค
าคุณกำลังเข
นบอกว่า
ยคนเรายิ่งห้า
รหาคำพูดไหนมาต่อว
กผมน่ะ มันแค่เศษเสี้ยวหนึ่งเท่านั้น เรื่
ะอยาก
ระสบการณ์ให้คุณเองรับรองเลยว่าคุณ
ยากได
ถ้าเปลี่ยนใจก็บอกผมได้นะ ผมพร้อม
้แล้วฉันจ
อถ้าอายก็ไลน์ไปก็ได้รับรอ
ล้ว” เธอย
กเขียน” กวีวัธน์โบกมือให้หญิงสาวก่อนท
สิ้นสุดบท
1 บทที่ 1 ความจริงที่เจ็บปวด2 บทที่ 2 ปัญหาระดับชาติ3 บทที่ 3 ความพยายาม4 บทที่ 4 Onenight สักครั้งก็ดีเหมือนกันนะ5 บทที่ 5 สิ่งที่สัมผัสได้ nc6 บทที่ 6 ช่วยแบบฟรีๆ7 บทที่ 7 มันแค่เศษเสี้ยว8 บทที่ 8 ผลประโยชน์ร่วม9 บทที่ 9 ในมุมมืด nc 10 บทที่ 10 แปลกแต่ดี11 บทที่ 11 อยากกินคุณมากกว่า12 บทที่ 12 ฉันไม่ได้บังคับนะคะ13 บทที่ 13 อดเปรี้ยวไว้กินเผ็ด nc14 บทที่ 14 วันเสาร์เราสอง nc25++15 บทที่ 15 เพื่อนคุณดูดีนะ16 บทที่ 16 ไม่รู้สึกอะไร17 บทที่ 17 เพื่อนใหม่ค่ะ18 บทที่ 18 อยู่ด้วยแล้วรู้สึกดี19 บทที่ 19 เป็นแฟนกันนะ nc25++20 บทที่ 20 แค่ผมคนเดียวไม่พอใช่ไหม21 บทที่ 21 เหมือนเดิม แต่ไม่เหมือนเดิม22 บทที่ 22 ขอแค่คืนนี้ nc25+23 บทที่ 23 คนใหม่ที่ไม่เหมือนเดิม24 บทที่ 24 ชีวิตที่ไม่มีเธอ25 บทที่ 25 คนเห็นแก่ตัว26 บทที่ 26 ที่ปัดน้ำฝน nc25++27 บทที่ 27 อยากให้อ้อน28 บทที่ 28 แต่งงานกันนะ nc29 บทที่ 29 ว่าที่ลูกสะใภ้30 บทที่ 30 ว่าที่คู่หมั้น31 บทที่ 31 ต้องดีใจใช่ไหม nc32 บทที่ 32 ทำไมต้องใกล้ชิดขนาดนั้น33 บทที่ 33 มันยากที่จะเข้าใจ34 บทที่ 34 แล้วแต่แม่เลยครับ35 บทที่ 35 มีอีกหลายอย่างที่เรายังไม่ได้ทำด้วยกัน36 บทที่ 36 ยังไม่ถึงครึ่ง nc37 บทที่ 37 จนกว่าจะไม่ไหว nc38 บทที่ 38 คนเจ้าเล่ห์39 บทที่ 39 ถ้าต้องเลือก40 บทที่ 40 บ้านของเรา nc (จบ)