icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ทะลุมิติสาวน้อยนักธุรกิจในยุค90

บทที่ 8 ตอนที่ 8 เธอต้องเข้าโรงพยาบาล (2)

จำนวนคำ:1758    |    อัปเดตเมื่อ:13/11/2023

อต้องเข้าโร

ก็ส่งสายตามองไปที่อู

นก้มหน้าพูดขึ้น

ม่ยไม่สบายแบบนี้ เธอ

งที่สบผสานมองกัน เธอบีบกำปั้นกระชับห้านิ้วกำแน่น สิ่งแรกที่สามา

่ยนั่งขนาบอยู่ทางด้านขวามือของเขา มองผิวเผิน ทั้งสามคนดูคล้ายครอบครัวที่แสนอบอุ่นแ

ยเหม่ยด้วยความอึดอัดใจ แต่ท้ายที่สุดก็ลุก

เจ็บหน้าอกหน

หกสามีของเธอ แต่หลินจิงซูย้ำนักย้ำหนาซ้ำ

ม่ยจำต้องพยักห

ที่กลางอกของฉันพอดี ตั้งแต่ก

มจะพาคุณไปโ

้าช่วยประคองร่างติงเสวี่ยเหม่ยให้ล

าบาลก่อน อาการของเธอไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่นัก ถ้า

อบโต้อย่าง

รคบ้าอะไรได้ล่ะ?

่วยหยุดพูดสักพั

หายๆ และถ้าข่าวนี้แพร่กระจายออกไปเมื่อไหร่ ชื่อเสียงตระกูลหลินมีหวังต้องมัวหมอง แต่ที่เลวร้ายไปกว่านั้นก็คือ หา

ขาก็จะได้เลื่อ

ัวกับเรื่องงานยังเกี่ยวข้องก

่อของเขาค่อนข้างมีหน้ามีตาพอสมควร จึ

อได้ยินว่าต้องไปโรงพยาบาล แต่ก็ไร้ทางเลือ

บดีว่า แม่ของเธอกำล

วพวกนี้ต่อแล้วล่ะ เดี๋ยว

ยาบาลเป็นที่สุดโดยไม่มีเงื่อนไขใดๆ ทั้งหมดเป็นเ

อเพียงเครื่องเดียว ย่อมรู้ดีว่าโรงพยาบาลเล็กๆในชนบทเช่นนี้ ไม่ได้มีอุปกรณ์ทางการแพทย์ครบครันแต่อย่

องอู๋ซิ่วเหลียนนั้นจัดว่ายอดแย่ รสชาติไม่ต่างจากหมูเน่าที่แม้แต่สุนัขก

งนอกแบบนี้ ช่วยให้เธอสามา

ดเจนว่า ติงเสวี่ยเหม่ยมีท่าทีหวั่นวิตกจนหน้าซี

าบาล เพราะกลัวจะถูกเ

นั้น จึงรีบหันไปบอกก

ั่นพั่บๆไปหมดแล้ว คงจะเดินไปเองไม่ไหวแน่ พ่อลองไปขอยื

อึดอัดคล้ายไม่สบายเนื้องสบายตัวอย่างม

ืมจักรยานมาก่อน แกก็ดู

ากไป หลินจิงซูจึงรีบหันไปก

ครจับได้แน่! ตอนที่หมอถามอาการ แม่ก็แค่บอกไปว่ารู้สึกแน่นแล้วก็ป

แม่ต้องนอนโรงพ

หม่ยร้องถามด้วย

พยาบาลไม่ดีกว่ารึไง? แม่ก็เห็นท่าทีของป้ารองแล้วไม่ใช่เหรอ เห็นชัดว่า

่างแช่มช้า และเมื่อลืมตาขึ้นอ

่มต้น แม่จะต้องแกล้งทำเป

น่าอึดอัดใจอะไรแบบนี้มาก่อน ร่องรอยค

ห็นท่าไม่ดีจึงต

ได้ใจมากขึ้น และจะเริ่มกดขี่ข่มเหงรังแกพวกเราสองแม่ลูกหนักขึ้นเรื่อยๆ แม่ไม่เคยได้ยินคำพูดนี้บ้

้วนมีเหตุมีผลที่สุด เป็นเพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา เธอยืนกรานไม่คิดต่อกรใดๆทั้งสิ้น

บตัวเองได้ ติงเสวี่ยเหม่ยลืมตาขึ้

ี้เป็นต้นไป แม่จะไม่ปล่อยให้ลูกต้องทนถ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ตอนที่ 1 เกิดใหม่ไปช่วยแม่ (1)2 บทที่ 2 ตอนที่ 2  เกิดใหม่ไปช่วยแม่ (2)3 บทที่ 3 ตอนที่ 3 ป้ารองให้ร้าย (1)4 บทที่ 4 ตอนที่ 4 ป้ารองให้ร้าย (2)5 บทที่ 5 ตอนที่ 5 ซ่อนเงิน6 บทที่ 6 ตอนที่ 6 เตรียมรับผลกรรมที่ตามมา7 บทที่ 7 ตอนที่ 7 เธอต้องเข้าโรงพยาบาล (1)8 บทที่ 8 ตอนที่ 8 เธอต้องเข้าโรงพยาบาล (2)9 บทที่ 9 ตอนที่ 9 นอนรักษาตัว 10 บทที่ 10 ตอนที่ 10 พบจู้หยาน11 บทที่ 11 ตอนที่ 11 รักษาสุขภาพให้ดี เราจะพบกันอีกแน่นอนในอนาคต! (1)12 บทที่ 12 ตอนที่ 12 รักษาสุขภาพให้ดี เราจะพบกันอีกแน่นอนในอนาคต! (2)13 บทที่ 13 ตอนที่ 13 พี่ชิงอี้ ช่วยฉันด้วย! (1) 14 บทที่ 14 ตอนที่14 พี่ชิงอี้ ช่วยฉันด้วย! (2)15 บทที่ 15 ตอนที่ 15 แยกครอบครัว! (1)16 บทที่ 16 ตอนที่ 16 แยกครอบครัว! (2)17 บทที่ 17 ตอนที่ 17 เช้าที่สดใส18 บทที่ 18 ตอนที่ 18 ยังไงก็จะแยกครอบครัว! 19 บทที่ 19 ตอนที่ 19 เงินที่หายไป20 บทที่ 20 ตอนที่ 20 ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ! (1)21 บทที่ 21 ตอนที่ 21 ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้ล่ะ! (2)22 บทที่ 22 ตอนที่ 22 ย้ายไปอยู่ในบ้านโทรมๆ (1)23 บทที่ 23 ตอนที่23 ย้ายไปอยู่ในบ้านโทรมๆ (2)24 บทที่ 24 ตอนที่ 24 นี่ไม่ยุติธรรม!25 บทที่ 25 ตอนที่ 25 วางยา26 บทที่ 26 ตอนที่ 26 โจรขึ้นบ้าน (1)27 บทที่ 27 ตอนที่ 27 โจรขึ้นบ้าน (2)28 บทที่ 28 ตอนที่ 28 แจ้งตำรวจ (1)29 บทที่ 29 ตอนที่ 29 แจ้งตำรวจ (2)30 บทที่ 30 ตอนที่ 30 สิ่งนี้ไม่ได้เรียกว่า ครอบครัว31 บทที่ 31 ตอนที่ 31 ทฤษฎีความต้องการของมนุษย์32 บทที่ 32 ตอนที่ 32 ช่วยเหลือป้าผาง33 บทที่ 33 ตอนที่ 33 วงอโคจร 34 บทที่ 34 ตอนที่ 34 ทุ่มให้สุด (1)35 บทที่ 35 ตอนที่ 35 ทุ่มให้สุด (2)36 บทที่ 36 ตอนที่ 36 คลั่งรักชานมไข่มุก 37 บทที่ 37 ตอนที่ 37 ตั๋วเที่ยวรีสอร์ท 38 บทที่ 38 ตอนที่ 38 แผนการ (1)39 บทที่ 39 ตอนที่ 39 แผนการ (2)40 บทที่ 40 ตอนที่ 40 สอนพิเศษ 41 บทที่ 41 ตอนที่ 41 ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น 42 บทที่ 42 ตอนที่ 42 ป้าจางออกโรง43 บทที่ 43 ตอนที่ 43 นิสัยไม่ดี ไม่มีมารยาท44 บทที่ 44 ตอนที่ 44 ความโง่งม45 บทที่ 45 ตอนที่ 45 กรอบความคิดอันน่าสมเพช 46 บทที่ 46 ตอนที่ 46 เป็นความคิดที่วิเศษมาก47 บทที่ 47 ตอนที่ 47 ใช้หอกทำลายโล่ตัวเอง48 บทที่ 48 ตอนที่ 48 ทัศนศึกษา (1)49 บทที่ 49 ตอนที่ 49 ทัศนศึกษา (2)50 บทที่ 50 ตอนที่ 50 กำแพงมีหูประตูมีช่อง51 บทที่ 51 ตอนที่ 51 ฤทธิ์เดชมนุษย์ป้า 52 บทที่ 52 ตอนที่ 52 ลูกพี่ลูกน้องกาฝาก (1)53 บทที่ 53 ตอนที่ 53 ลูกพี่ลูกน้องกาฝาก (2)54 บทที่ 54 ตอนที่ 54 ยกขึ้นหิ้งถวายข้าวน้ำสามมื้อ55 บทที่ 55 ตอนที่ 55 ข่มขู่56 บทที่ 56 ตอนที่ 56 รอยแตกร้าวที่เริ่มก่อตัว (1)57 บทที่ 57 ตอนที่ 57 รอยแตกร้าวที่เริ่มก่อตัว (2)58 บทที่ 58 ตอนที่ 58 แผนการจับชู้ให้อยู่หมัด59 บทที่ 59 ตอนที่ 59 ยุคสมัยแห่งโอกาส60 บทที่ 60 ตอนที่ 60 ถ้ายังเชื่อที่พี่พูดอีกก็โง่แล้ว!61 บทที่ 61 ตอนที่ 61 เพราะแกมันโง่ไง!62 บทที่ 62 ตอนที่ 62 หลินจิงซูลงมือ63 บทที่ 63 ตอนที่ 63 ครั้งนี้เธอไม่ผิด!64 บทที่ 64 ตอนที่ 64 ปรุงยาจีนขาย 65 บทที่ 65 ตอนที่ 65 ชักชวนป้าผาง 66 บทที่ 66 ตอนที่ 66 ความแตก (1)67 บทที่ 67 ตอนที่ 67 ความแตก (2)68 บทที่ 68 ตอนที่ 6869 บทที่ 69 ตอนที่ 69 อย่าบอกใครเท่ากับ 70 บทที่ 70 ตอนที่ 70 ผมอยากเห็นคุณเป็นฝ่ายชนะ71 บทที่ 71 ตอนที่ 71 เลิกหลอกตัวเองสักทีเถอะ!72 บทที่ 72 ตอนที่ 72 ค่าชดเชยสำหรับการหย่า (1)73 บทที่ 73 ตอนที่ 73 ค่าชดเชยสำหรับการหย่า (2)74 บทที่ 74 ตอนที่ 74 ชีวิตต่อจากนี้75 บทที่ 75 ตอนที่ 75 รวมพลคนตระกูลหลิน76 บทที่ 76 ตอนที่ 76 ออกไปจากบ้านหลังนี้77 บทที่ 77 ตอนที่ 77 ตัวการเบื้องหลัง78 บทที่ 78 ตอนที่ 78 แม่คนนี้เทียบไม่ติดเลย79 บทที่ 79 ตอนที่ 79 การทำธุรกิจ80 บทที่ 80 ตอนที่ 80 บ้านหลังใหม่ของเรา81 บทที่ 81 ตอนที่ 81 มื้อเย็นที่แสนอบอุ่น 82 บทที่ 82 ตอนที่ 82 วิธีเล่นโกะ83 บทที่ 83 ตอนที่ 83 เส้นทางชีวิตที่แตกต่าง84 บทที่ 84 ตอนที่ 84 เริ่มธุรกิจจากการขายชานมไข่มุก (1)85 บทที่ 85 ตอนที่ 85 เริ่มธุรกิจจากการขายชานมไข่มุก (2)86 บทที่ 86 ตอนที่ 86 ความจริงในความฝัน87 บทที่ 87 ตอนที่ 87 โรคความจนน่ากลัวที่สุดแล้ว88 บทที่ 88 ตอนที่ 88 ทำรถเข็นขายของ89 บทที่ 89 ตอนที่ 89 คิดจะข่มเหงคนอื่น ก็ควรเตรียมใจรับการถูกข่มเหงไว้ด้วย!90 บทที่ 90 ตอนที่ 90 จิงซู กรงเล็บกระดูกขาว91 บทที่ 91 ตอนที่ 91 ก่อร่างสร้างธุรกิจชานมไข่มุก92 บทที่ 92 ตอนที่ 92 ห้องมืดที่เก็บซ่อนความลับ93 บทที่ 93 ตอนที่ 93 จิตใจคนต่างหากที่ผมกลัว94 บทที่ 94 ตอนที่ 94 เสาะหานักออกแบบ (1)95 บทที่ 95 ตอนที่ 95 เสาะหานักออกแบบ (2)96 บทที่ 96 ตอนที่ 96 ได้ฤกษ์เปิดร้าน97 บทที่ 97 ตอนที่ 97 ลูกค้าคนแรก98 บทที่ 98 ตอนที่ 98 ของฟรีที่ไม่ได้เงิน99 บทที่ 99 ตอนที่ 99 สิ่งสำคัญกว่าความรู้ในหนังสือคือใครที่อ่านมัน100 บทที่ 100 ตอนที่ 100 ของเลียนแบบ