เด็กในปกครอง
ี่อริญญาร้องไห้อยู่ในห้องน้ำนานพอสมควร ร่างบางก็เริ่
ตาออกจากใบหน้าหวานจนแห้งสนิท ก่อนจะเปิดประตูออกมาจากห้องน้
ริญญาก็สาวเท้าเดินตรงออกมาจากห้องน้ำ ก่
เหรอ?" น้ำเสียงดูตกใจของมาร์คถูกส่งออกมา ก่อนที่
แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรนอกจากจะเขยิบตัวถอยห่า
้าตาน่ะตาก็เลยดูตาแดงๆ" อริญญาเลือกที่จะโกห
อรินที่หน้าห้องน้
ที่เฝ้ามองอริญญาอยู่ตลอดเวลาอย่างเขา ทำไมเขาจะไม่รู้ถึงความผิดปกติ ที่อริญญาแอบมา
ว สองคนนั้นขึ้นไปเรียนหรือยัง?" อริญญาพยายามเบี่ยงประเด็นยก
ที่ดวงตาคมเข้มก็ยังจับจ้องอยู่ที่ใบหน้า
ันเถอะ" อริญญาเอ่ยชวนร
ลย มาร์คว่าจะไปส
บเยอะมั
คิ้วสูงก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มบางๆ น
วงสิ มาร์คเป็
หวังถูกส่งออกมาอย่างไม่ปิดบัง แล
ากเข้าหากันแน่นใบหน้าหว
บบนั้น มาร์คไม่ได้
้าเล็กน้อยก่อนที่จะส่
บุหรี่แล้ว" คำว่าตัวเล็กที่มาร์คมักจ
้ อรินขึ้
หมุนตัวสาวเท้าเดินออกจากตรงนั้น ทว่าเดินได้ไม่กี่ก้
ริ
ก่อนที่จะเลิกคิ้วสูงเอียงคอมอ
ิดที่จะจีบอรินนะ" ไม่รอให้อรินได้ตอบกลับอะไร ร่างส
องเ
จอกันหรือเปล่า?" เสียงของปลาดาวถามขึ
ยวหยิบหนังสือออกมาจากกระเป๋าเป้ เต
ิ่งสำคัญ อริญญาต้องสอบให้เกรดอยู่ในเกณฑ์
นหายหัวไปไหนทำ
าจะสูบบุหรี่ให้
? แกก็ด้วยไอ้ปลื้มหัดสูบให้มันน้
คาญชิบ..." ปลื้มทำหน้าหงุด
สียงของปลื้มทำให้ปลาดาวและอริญญาหั
เก้าอี้ข้างๆ อริญญาก่อนจะเอ่ยถามขึ้น เ
ื่องสูบบุหรี่ เนี่ยบ่นเป็นแม่เ
สองคนชอบสูบบุหรี่กันนักนะ
หรือเปล่าครับ? ถ้าเหม็นเดี๋ยวมาร
่งตรงนี้ก็ได้อรินโอเค
นได้เลย ฉะนั้นอย่าบ่น
สองคนน่ะสิ ถึงไม
ระดมฟาดมือไปที่ปลื้มแบบไม่ยั้งจนปลื้มต้องวิ่งหนีแต่กระนั้นปลาดาวก็ยังไม่ยอมหยุด ยังคงวิ่งไล่ต
ลาต
ายอริญญาและเพื่อนๆ ของเธอก็
พวกเราไหมหรือว่าจะกลับหอเลย?" ปลาดา
ญาว่าก็คือขายขนม ช่วงเย็นของทุกวันอริญญาจะไปรับขนมไทยร้านประจำ จากนั้นก็ม
ลย" ปลาดาวถามอย่างสงสัยปกติมาร์คจะตาม
อกไปคุยโทรศัพท์ทางโน้นแหน่ะ" ปลื้มชี้ไปที่มา
เราก็กลับกันเถ
ิน ปลื้มไปก่อน
บางๆให้กับเพื่อนทั้งสองคน ก่อนที่จะหมุนตัวเ
้น อยู่ๆก็มีร่างบางของใครคนหนึ่งเดินเข้ามา
แหนอริญญาขึ้นทันที ซึ่งอริญญาก็ไม่ได้ตอบกลับอะไรนอกจากจะถ
าจากทางด้านหลัง และนั่นก็ทำให้อริญ
จ้องมองริสาด้ว
นักหรอก" ริสาปล่อยมือออกจากแขนของอริญญาก่อนที่
บชิงทุนเมื่อเรียนมหาลัยแห่งนี้ได้โดยไม่สิ้นเปลืองเงินของป้าเธอแม้แต่น้อย แต่ความโชคร้ายของ
มาคุยกับแกวันนี้ ฉันจะมาบอกข่าวเรื่องพ่อของแก"
พูดออกไปเสียงแข็ง ใช่เธอไม่ได้อยู่บ้านหลังนั้นมาตั้งนานแล้ว ตั้งแต
ไปดูใจพ่อเธอหน่อยเหรอ?" ใจของอริญญากระตุกวูบเมื่อ
ม่ดูพ่อฉันให้ดีๆ เมื่อก่อนอย
ั่นมันพ่อเธอนะ จะโยนภาระให้เ
ั้นพ่อของฉันเลือกพวกเธอสอ
ดูเลยใช่ไหม? จะให้แม่ฉ
ก่อนที่จะปล่อยน้ำตาเม็ดโตให้มันไหลออกมาอย่างสุดกลั้น ความรู้สึกหลายๆอย่างมั