ตำนานรักองค์ชายจอมโจร

วังฝ

ึ่งนอกจากจะเป็นถนนที่รวบรวมเอาสินค้าอันหลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นเครื่องใช้ เสื้อผ้า ยังมีอาหารที่มีทั้งของขึ้นชื่อยอดนิยมของชาวจี

ฟู้ดของทางตะวันตกเปิดบริการตั้งเรียงราย แต่ร้านอาหารและของทานเล่

ื่อเสียงโด่งดังไม่แพ้ถนนช็องเซลีเซ่ของเมืองปารีส ประเทศฝรั่งเศสหรือกินซ่าของเมือ

อย่างเพลิดเพลิน ของกินมากมายถือไว้เต็มทั้งสองมือ ก่อนจะมาสะดุดหยุดลง

แทรกขึ้นมาทันที ในขณะที่คนถูกเรียกยังก้มหน้าก้มตาก

ำไมกำลังกินอยู่”หญ

ถูกหยู่เยี่ยนดึงออกจากมือของเธอท

ยน! นี่แกกำลังจะพาฉันไปไหน”เสี่

ยเสี่ยวชวน! แล้วก็ดูซ

เพื่อนให้หันกลับไปมองร้านที่เปิดขายสินค้าย้อนยุคและมีวัตถุโบราณสิ่งเป็นของ

ลับมามองร้านซึ่งตั้งอยู่ตรงหน้าเธอ ดวงตากลมโตเบิกกว้างขึ้

าณไม่ใช่เหรอ”ฉิงชวนพูดออกมาทันทีพ

เป็นพวกหน้าเหมือนแต่ที่ไหนได้นี่มันตัวแกชัดๆ เลยนะเว้ยเสี่ยวชวน! ถามจริงเหอะ...ไปนั่งให้จิตรกรวาดภา

ู่เช่นนั้นเมื่อเห็นภาพวาดของสตรีที่อยู่ในชุดโบราณสูงค่าพ

บได้อย่างนั้นเหรอ ในเมื่อคนในภาพไม่ใ

่ยนอุทานออกมาด้วยความแปลกใจครั้นได้ยินเช่นนั้นพร้อมหันก

กมีฝาแฝดเสี่ยวชวน”หยู่เยี

ยอะไรไม่ได้นอกจากจะเข้าไปถามให้มันรู้เรื่องไปเลย”ฉิงชวน

น...ไปด้วย!!!”หยู่เยี่ยนตะโกนไล

ยหลายรายการที่มีเจ้าของวัตถุโบราณนำมาฝากขายไว้ที่ร้านมากมาย

วาดแล้วยังมีวัตถุโบราณอีกนับไม่ถ้วน มิรู้ว่าชิ้นไหนจริงและ

วดสลิงทั้งสี่ด้านให้ภาพดังกล่าวตึง เพื่อใช้ภาพนั้นดึงสายตาจากภา

ถอดแบบมาจากหวังฉิงชวนเหมือนกันทุก

างร้านได้นะครับ”เสียงของผู้ชายในวัยประมาณ

ู่เยี่ยนต่างหันกลับมามองด้าน

บๆ”หยู่เยี่ยนพูดพลางยกมือ

ั่วอึดใจสลับมองภาพวาดดังกล่าวไปในคราเดียวกัน ด้วยควา

าดที่ตั้งโชว์อยู่หน้าร้านใครมานั่งเป็นแบบวาดให

ขาวของชายคนดังกล่าวขมวดเข้า

้วยความไม่แน่ใจดังอยู่ในลำคอของชา

นมองด้วยความสงสัยอด

รื่องสำคัญไม่สามารถบอกได้ หนูไม่ละลาบละล้วงถามแ

าเห็นหน้าแม่หนูเมื่อครู่ยังคิดว่าเป็นคนเดียวกันกับในภาพวาด ถ้าไม่ติดตรงที่ว่าภาพนี้วาดโดยจิตรกรในสมัยราชวังถัง ซ

นคู่ซี้ต่างส่งเสียงอุทานออก

คยมีชีวิตอยู่ในยุคของจ้านกว๋อ”ฉิงชวนถามกลับไปด

ายคนดังกล่าวพยักหน้าขึ้น

องอูเจี๋ยน ติดกับแคว้นหมิ่นเยว่ ถ้าในสมัยราชวงศ์ฉินคือแคว้นหมิ่นจง พอมาถึงสมัยราชวงศ์ถังคือแคว้นฝูเจี๋ยน ว่ากันว่ามี

อเปล่า เรื่องนี้หนูก็ไม่ทราบค่ะ เพราะพื้นเพของแม่หนูเป็นชาวปักกิ่ง มาจากสกุลเจิ้ง คงจ

ยิ่งทำให้คิ้วขาวขมวดมุ่นเข้

ัจจุบันจะไปมีหน้าตาเหมือนคนในยุคโบราณที่เคยมีชีวิตอยู่จริงเมื่อสองพ

่ภาพสตรีสาวจากยุคจ้านกว๋อ ไม่ว่าจะเพ่งพิศมองตรงไหน เหมือนเธอดุจพิมพ์เดีย

งอยู่ในตำแหน่งเดียวกันเลย”เสียงของหยู่เยี่ยน

แกก็เห็นด้วยเหร

ล่นเหมือนกันทุกจุดไม่เว้นแม้กระทั่งตำแหน่งของขี

นั้น เธอหันกลับไปสำรวจภาพวาดตรงหน้าอีกครา ก่อนจะเหลือ

นโบราณด้วย อ่านว่าอะไรเหรอคะ”ห

นางในภาพนี้นะ รู้สึกว่าจะชื่อ

ชวนรำพึงเรียกชื่อดังกล่าวอ

ด้วยเหรอแปลกจังเลย”หยู่เยี่ยนพูดแทรกขึ้นมาทั

ฉียนเฉียนเหมือนกันด้วยเหรอ”เจ้าของร้

อเล่นของหนูค่ะ”

บการณ์มาพอสมควรพยักหน้าขึ้นล

ที่ตรงกันอีก และคิดว่าชื่อที่ปรากฏอยู่ในภาพวาดนี้คงจะเป็นชื่อรองหรือชื่อเล่นเหมือนกัน เพราะสตรีในสมัยโบราณถ้

นกลับมามองหน้ากันด้วยความสงสัยและไม่เข้

างไงเหรอคะคุณลุง หนูไม่เข้

ห้เจ้าของร้านสูงวัยต้

็นประเพณีในสมัยโบราณที่มีขึ้นตั้งแต่สมัยราชวงศ์โจว กำหนดให้เด็กหญิงที่มีอายุครบ 15 ปีเข้ารับการปักปิ่นเพื่อประกาศว่าได้พ้นจากวัยเยาว์ ก้าวเข้าสู่ว

องสาวต่างพยักหน้าขึ้นลงพ

ย”ฉิงชวนพูดออกมาเบาๆ เธอหันกลับไปมองภาพวาดดังกล่าวอีกครั้ง และต้

าคาขายเหรอคะคุณลุง”หญิงส

กระดกขึ้นลงติดต่อกัน

ิดร้านนี้ ให้ลุงนำมาแขวนประดับภายในร้านชั่วคราว ถึงกำหนดก็ต้องนำกลับไปคืนตามเดิม ถ้าภาพวาดนี้ตั้งราคาขายบอกเลยว่า ถูกขายออ

หญิงสาวฉายแววผิดหวังเมื่อ

งไม่มีปัญญาซื้อหรอกเสี่ยวชวน เผลอๆ ถ้าตีอายุของภาพวาดจริงๆ ราคาอาจจะสูงมากกว่านี้หรือประเมินค่าไม่ได้เลยน

องตระกูลเก่าแก่ในจีน รัฐบาลจะไม่ประกาศให้เป็นสมบัติของชาติเพราะว่าสกุลนั้นเขาประกาศความเป็นเ

ฮำดังอยู่ภายในลำคอของสาวน้อย

ุตุอย่างไงก็ไม่รู้ ในความสวยมีคว

อยยิ้มกว้างบนใบหน้า

่เหี้ยมโหดมากเลยนะ ฆ่าน้องสาวต่างแม่เพื่อทำให้ตัวเองได้แต่งงานกับคนที่เข้

ด!!!”สองสาวอุทานออกมาพร

วยเหรอคะคุณลุง”ฉิงชวนถามกลับทั

ขียนบทละครขึ้นมาทันทีทันใด ก่อนจะได้ยินเ

ะเลเรียกว่าโจรสลัด และในยุคจ้านกว๋อแคว้นหมิ่นเยว่หรือเมืองฝูเจี๋ยนในยุคปัจจุบันของเราที่ต่างก็รู้จักกันดีในอดีตกาล คือเมืองที่เป็นศูนย์กลางเศรษฐกิจทางทะเล เปรียบเห

อ่านประวัติศาสตร์ของชาติเสียเท่าไร ก็เลย

นชาวมณฑลฝูเจี๋ยนในยุคปัจจุบันตั้งแต่กำเน

นี้เลย ว่าเมืองที่ตัวเองอยู่จะมีประวัติศาสตร์อันยาวนานและมีความสำคัญมากขนาดนี้”หยู่เยี่ยนรำพึ

! ฉันรู้แล้ว!”ฉิงชวนพู

่เยี่ยนต้องหันกลับไปเอื้อม

นอะไร! รู้อะไรอย่างนั้นเหร

หันหน้ากลับไปมองเพื่อน

ละคร 40 ตอนจบนี้ได้อย่างไงเสี่ยวเย

เพื่อนยังยืนงงๆ กับคำพูดข

เหรอ..แกคิดพล็อตเรื่องมาจากไหนกัน

ดพร้อมคว้าข้อมือของหยู่เยี่ยนรีบเดินจำอ้าวออกไปจากร้านทันที โดยเพื่อนที่ก

จะแวะมาอุดหนุนที่ร้านนะคะ ถ้าพวกหนูมีเงินพอจ

สูงวัยที่กำลังมองตามเด็กสาวทั้

ไหน หน้าตาเหมือนแม่นางในภาพวาดแบบนั้น ถ้าเจ้าของภาพล่วงรู้ต้

ว่าปี แต่กลับมีสาวน้อยในยุคปัจจุบันที่มีใบหน้าเหมือนใ