7Leaders จ้างฟรีแลนซ์ให้ได้รัก เล่มที่ 1 ของซีรี่ย์
cl
ร้าน
วบางครั้งช่วยเชฟบีบีที่เป็นเชฟหลัก ส่วนชื่อร้านตั้งตามสีในร้านเพราะมีแต่ขาวล้วนเหมือนได้นั่งกิน
็นเจ็ดไนต์คลับ ชั้นสองเป็นร้านสีขาว ชั้นสามเป็นสำนักงานออฟฟิศของพนักงานฝ่ายบัญชีและบุคค
เก็บในกองทุนรวมและเก็บแบบETFระยะยาว เพื่อต่อเงินให้มีมากพอที่จะสร้างตัว ต้องขอบคุณความรู้จากพี่ฮานจริงๆ พี่ฮานเริ่มเก็บมาตั้งแ
ีแขนผมเรียกสติ ผมมัวแต่คิดอะไรเพลิ
ูดพลางวางมีด หันไปหยิบถุงพลาสติกเก็บมะเขือเ
งเข้าครัวเองหรอก มีที่ไหนเจ้าของ
ได้ทำแค่วันละมื้อแล้วก็เบื่อด้วย กลับห้องไ
์คลับ พวกพี่ๆ น้องๆ ส่วนใหญ่ไม่เอางานนี้กันเพราะมันน่าเ
ไปตรวจคนไข้พรุ่งนี้อีก” พี่บีบีพูด ซึ่
ช่วงนี้อาจจะไม่ได้เข้ามาบ่อย รู้สึกเหนื่อยๆ อยากพักร่
่ต้องห่วงหรอก” พ
อดหมวกกับเสื้อกันเปื้อน
โดธ
ุกอาทิตย์ ดีที่มีหุ่นยนต์ดูดฝุ่นแต่ทำได้แค่ตรงพื้น ช่วงนี้ไม่มีเวลาเพราะงานเยอะตารางแน่น เห็นทีต้องจ้างแม่บ้านทำความสะอาดแล้วแหละ พนักงานทำความสะ
รับทำตลอด 24 ชั่วโมง แล้วแต่ว่าใครว่างตอนไหนอยากทำกี่โมงก็ได้ คิดค่าบริการรายครั้งราคาตามขนาดของที่พักอาศัย มีให้เลือกว่าทำตอนเจ้าของอยู่หรือไม่อยู่ก็ได้ตามสะดวก พัฒนาไปไกลจัง ผมก็ทำเองมาตั้งนาน ผมเลือกโดยไม่ดู
าทีต
สะอาดแล้ว ผมนอนแช่น้ำอุ่นหลังอาบน้ำชำระตัวเสร็จ ร่างกายผมประท้วงให้
าทีต
แช่นานกว่านี้ครีบโผล่แน่หรืออาจจะหลับคาอ่างไปเลยก็ได้ ผมพัน
ตามเสียง และต้องตกใจที่ได้เห็นคนตรง
กได้ว่าตัวเองกำลังโป๊อยู่ รีบหาเสื้อผ้าใส่อย่างรวดเร็
ไปรึยัง? แต่ไม่เลย แอร์ยังทำงานต่อ มีแต่ผมเ
ะคะ” แอร์พูดกับผมปกติก่อนจะเดินเข้าไปในห้องเสื้อผ้า ผมยื
ผมพลาดเองที่ไม่ได้เช็กก่อน หมายถึงว่า...ผมไม่ได้รังเกียจที่เป็นแอร์ แต่เกรงใจบอกไม
บริการค่ะ” แอร์โค้งให้ผมอย่างสุภาพ เดินไปเก็บอุปกรณ์ใส่กระเ
านนี้?” ผมถา
..” แอร์มอ
แบบนี้ก็ทำงานหนักเกินไปดิ เอาเวลาไหนไปพักอะ”
ัดเวลาให้ตัวเองเลิกสี่ทุ่ม” แอร์ตอบหน้าตาปกติเหมือน
น” ผมเป็นสุภาพบุรุษขนาดน
ด้วยสีหน้าเกรงใจ ไม่รู้ว่าอายที่เห็นแอร์ทำงานหนักกว่าหรือเ
อากุญแจรถก่อน” ผมเดินไปหยิบกุญแ
ำอึ้งเหมือนจะพูดอะ
ดักไว้ก่อน แอร์มองหน้าผมพล
้นลิฟต์ทันที ผมแย่งกระเป๋าใ
” ผมพูดพลาง
ได้มันไม่หนัก” แอร์ดึงก
้” ผมพูดขณะกดลิฟต์ไปชั
็นเหมือนปกติ ที่โรงพยาบาลคุณหมอใช้งานฉันได้ตามหน้าที่ผู้ช่วยพยาบาล ส่วนงานแม่บ้านก็จบแค่วันนี้เพราะฉันรับตามคำเรียกของลูกค้า คุณหมออาจจะเร
มมองหน้าแอร์พร
มวดคิ้วสงสัย ผมยิ
หมอหรอก มันดูเป็นทางการเกินไปที่นี่ไม่ใช่โรงพยาบาล”
ั้น เรียกคุณหมอดีแล้วค่ะ”
อกันทุกวันก็สนิทกันเองแหล
มีเวลาไปสนิทกับใคร ส่วนมากเป็นแค่เพื่อนร่วมงานไม่สนิทจนคุยเรื่อ
มหันกลับไปมองแอร์หน้านิ่ง และนี
ป็นการส่วนตัว” ผมพูดแววตา
รแม้ว่าคนนั้นจะตามตื๊อผมสุดชีวิต แต่ผมคิดว่าต