7Leaders เกมรักปิดฉากนายคาสโนว่า เล่มที่ 3 ของซีรี่ย์

ลของคณะวิทยา

้นนะ แต่ยังอวยเรื่องเล่นบาสว่าเก่งระดับเทพ แถมเคยเป็นนักกีฬาของโรงเรียนสมัยมัธยมทั้งต้นทั้งปลายอีก มึงอาจจะแพ

่ร้อยเช่นเดียวกัน “แน่ใจสิวะ กู

ปกติจากการเยียดและบิดตัวเป็นเกลียวเพื่อวอมร่างกาย คนที่ไม่บ่นอะไรผมเลยแถมพ

ูเหมือนจะพร้อมลงสนาม ฝั่งผมเป็นทีมชายล้วน เป็นพรรคพวกที่ร่วมเล่นกีฬามาด้วยกัน จากทั้งในคณะเดียวกันและต่าง

ือนทั้งสองทีมจะพร

ตุบ!

วรีบย้ายตัวเองเข้าสนามแข่งทันที เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาและเสียมารยาทที่ให้อีกฝ่ายรอนาน แต่ทันทีที่ผมเดินเข้าใกล้วงกลมสีฟ้าที่เรียกว่าจุดเซนเตอร์ มิรินก็โยนลูกบาสส่งให้ผมด้วยแรงส่งมหาศาล เสร็จแล้วก็

ะ เพราะตอนนี้ได้เ

ดดด

าเตรียมตัวดังมาจากกรรมการ เกมนี้ไม่เคร่งครัดเร

ื่อเปิดการแข่งขัน และอี

!!! …เร

ๆ ๆ ๆ! ชู

๊ะ

ริน 1

ำเอาผมเบิกตากว้าง ที่แปลกใจกว่า

รินวิ่งเร็วมาก!! แถมยังสกัดเพื่อนในทีมของผมสามารถคว้าลูกบาสไปได้อย่างง่ายดาย และก่อนที่เหตุการณ์จะจบลง มิรินคนเดียวกันอี

นไม่รู้ มันทำตัวเป็นผีพรายกระซิบอยู่ข้างหูผ

กเพื่อนตัวแสบ ทั้งที่ตอนนี้เริ่มมีปัญหาเกิดขึ้นกับร่างกายผม หัวใจผมเต้นแรงและเร็

้นเมื่อนานมากแล้ว นั่นก็คือ เป็นตอนที่ผมจะได้มีอะไรกับผู้หญิงครั้งแรก! แต่เหต

ินผู้หญิงคนนั

าให้ไม่ได้

!! ส

ส 2 แต

งทีมผม เริ่มเกมจริง

!! ส

ริน 2

ก็ตามทันอยู่ดี

!! ส

ส 2 แต

อนอยู่แ

!! ส

ริน 3

่งไม่หยุดเลยน

!! ส

! เหลือเวลา 3 น

ปึง!! ต

เนี่ย!!

นนที่ตั้งโชว์ว่าผมกำลังจะแพ้ แต่ผิดกับมิรินที่ยังคงสภาพความหน้านิ่งได้ตลอดเวลา ทั้งที่ทำหน้าที่หลายอย่างพร้อมกั

มาก ๆ ตอนนี้เลยก็คือ ผมรู้ต

!! ส

ริน 3

ดดด

้ผมเป็น

ทีมมิรินได้ทั้งหมด 9 แต้ม

ะ ๆ

่มันสุดยอด ยังเล่นเ

ดไหลออกท่วมตัว ที่น่าหงุดหงิดกว่านั้นก็คงเป็นร่างกายที่ไม่ยอมขยับไปไหน ยั

ส่วนเพื่อนในทีมของผม ทุกคนเดินออกจากสนามด้วยอาการปกติ เหมือนรู้กันดีอยู่แล้วว่าจะแพ้ในการแข่งครั้งน

นี้ยังยืนอยู่ที่เดิม จนกระทั่งเสียงฝีเท้าหยุดลงตรงหน้าผม ผมจดจ้องใบ

ยแพ

ีนิ” แต่ทำไมถึ

ถึงแม้ไม่ได้หัวเราะร่าเริงให้ผมเห็นเหมือนที่ท

(ที่ฟังดูน่ารัก

ายพาไปย้อมใจเรื่องที่

ามีความสุขที่ชนะผมได้ เอาเถอะ ถ้าต้องแพ้ให้คนสวยอย่างม

บบนี้ต้องเ

ฉันตลอดไปห

็นแล้วสงสารเลยเนี่ย” ไอ้กิตตินเดินมาด้านหลังและตบไหล่ผมเ

ได้ ผมเริ่มคิดตั้งแต่ตอนได้เห็นแววตาคู่นั้นที่จ้องมองมาที่ผม แล้วสิ่งที่ต้องการสิ่

อผมเหมือนเด็ก เดินตามหลังผมมาติด ๆ หลังจากกำหนดเป้าหมายให้ตัวเองใหม่อีกครั้งผมก็กลับออกจากส

ะทันหันและหันมองหน้ามัน “ครั้งหน้า กูต้องชนะ” ผมพูดกับไอ้กิตตินแต่ตาเหลือบมองไปอีกฝั

นต์

ภาพทิ้งตัวกึ่งนั่งกึ่งนอนบนโซฟากำมะหยี่สีแดง ผมปล่อยให้ตัวเองเงยหน้าพิงพ

วกพี่น้องกันเองนี่แหละครับ ทั้งเจ็ดคนร่วมเป็นเจ้าของเซเว่นไนต์คลับแห่งนี้ มีสิทธิ์

บเท่า ๆ กับพี่ฮาน ผู้ซึ่งเป็นทั้งนายใหญ่และพี่ใหญ่ของพวกผม อีกอย่าง พี่ฮานคนนี้ก็คือ

่ก็ ไม่รู้อีกนั่นแหละว่าผมกำลังคิดเกี่ยวกับอะไรในใจ ขนาดเป็นข้างในใจของตัวเองแท้ ๆ กลับไม่เข้าใจอะไรเลย ผมว่าชีวิตผมก็ผ่านร้อนแรงผ่านหนาวหฤ

วเองนิ่ง ๆ และคลายความสนใจจาก

านขอบแก้ว มองดูคล้ายกับกำลังถือเพรชเม็ดใหญ่หลายกะรัตเลยทีเดียว เพราะแสงสะท้อนของไฟส่องลงที่แก้

ังยิ้มให้กับความทรงจำที่ไหลเข้ามากะทันหัน

นนี้เป็นคนนั้นที่พ

ราะร่างกายผมถูกปลุกจากร่างเล็กของใค

เป็น

อเลาะกับสายตาหวานเยิ้มชวนหลงใหลส่งตรงมาให้ผมสลับเหลือบมองห้องดำ ผมรู้ท

งเลยเพื่อไม่ให้เสียเวลา “ฉันไม่ว่าง” ตอนนี้คงผิดปกติจริง ๆ ด้วยสิ พูดจบผมโน้มตัวไปข้า

ู่ว่ามอสว่างอะ เราม

่างเบาสติที่ไม่รับรู้ถึงอารมณ์รำคาญของผม ถ้างั้น… “เปล

่ก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น เพราะผู้หญิงตรงหน้าคนที่ผมไม่รู้จักจริง ๆ

เปลี่ยนสีหน้าใหม่เป็นอารมณ์โกรธเกรี้ยว มือเล็กกระชากแก้วคริสตัลที่เหล้าเต็มแก้วพร้อมน้ำแข็งก้อนเล็

มเยาะตามหลัง พลางเอามือเสยผมเปียก จบเรื่องแล้ว

คิดถึงไหน

นย้อมใจอ