7Leaders วางแผนให้เพื่อนรัก เล่มที่ 4 ของซีรี่ย์

คารา

ด้ แต่อาจจะต่างกันนิดหน่อยในส่วนของธุระท

งไม่ได้เทคแคร์ให้เต็มที่ใช่ไหมคะ วันนี้ก็เลยมาแก้ตัว~” แต่ก่อน

งตัดปัญหากวนใจด้วยการบอ

ยนไป “มา เฟีย หรอคะ?” ทั้งการพูดที่อ้ำอึ้ง “เอ่อ…ฮา ๆ ๆ มาเฟียไหนคะ? ที่นี่ไม่มีใครชื่อมาเฟีย

ต้อนจนกว่าจะจนมุม ก่อนจะล้วงกระเป๋าตังค์จากกระเป๋ากางเกงออกมา และควักเงินสดให้พนักงานผู้หญิงตรงหน้า โดยที่

ล็กน้อยเป็นการอ่อยเหยื่อ ทำตามวิธีที่ไอ้มอสชอบสอนใ

างั้นสุดหล่อตามหวานหวานมาทางนี้เลยค่ะ เดี๋ยวหวานหวานจะจัดการให้อย่างดีเลยนะคะ” จากนั้นเธอก็ผายม

ง ตัดกับสีของประตูห้องสีดำเงา ประดับตกแต่งด้วยเพชรระยิบระยับตามจุดเล็กจุดน้อยให

เกินสิบนาทีได้เจอตัวน้องแน่นอนค่ะ” เมื่อเธอพูดจบก

ดว่าตัวเองจะทำแบบนี้จริง ๆ เป็นเพราะคำท้าทายของคนที่ชอบแ

ม่แย่เท่าไหร่ แถมยังมีการออกแบบตกแต่งที่ดูดีต่างจากตัวเจ

กน้อย ตรงที่มีการจัดระเบียบห้อง ถึงแม้ทุกห้องจะอยู่ในโซนวีไอพี แต่ก็จะมีหนึ่งถึ

ต่าง ๆ ที่ผมเคยเห็นในห้องดำของไอ้มอสด้วย และที่เหมือนเลยก็น่าจะเป็นเตียงเสริมเหล

ก ๆ

อ

ระตูที่กำลังเปิดออกด้วยความรู้สึกตื่นเต้นที่เกิดขึ

มแอบกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่ด้วยความรู้สึกฝืดค

กเท่าไหร่” ผมพูดพรางมองสำรวจมาเฟียตั้งแต่หัวจรดเท้า ที่อยู่ในชุดเดรสสั

็อกกลอนเรียบร้อย จากนั้นเจ้าตัวก็เดินมาทางผม ที่ยืนอยู่บริเว

รงว่าไม่อยากตอบออกไป และถึงแม้ในใจจะรู้สึกหวงมาเฟียมากก็ตาม แต่เพรา

วีไอพีหรอกนะ แต่เพราะฉันเป็น

ุ

เมื่อถูกผมรวบเอวเข้ามาแนบชิดในข

สงค์ของตัวเองให้อีกฝ่ายรับรู้ “ถ้าอยากทำงานที่นี่ต่อให้ทำแค่งานนั

ก และผมพูดจาเอาแต่ใจขนาดนี้ แต่มาเฟียกลับทำแค่สบตาผมนิ่ง ๆ “ฉั

รแล้วด้วย เพราะผมหวังไว้เยอะอยู่เหมือนกัน “งั้นหรอ? งั้นก็ดี” ก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อยทำท่าเหมือ

เท่าไหร่ที่ต้องอยู่กับผมในห้องสองต่อสอง “นายอยากดื่มอะไร?”

ัวตอนนี้วนอยู่ที่เธอเป็นศูนย์กลางเพียงเท่านั้น ให้

ังเบาหวิว อีกนิดก็อาจจะพาตัวให้ลอยได้เลยล่ะ “ฉันคงทำได้ไม่ดีเท่ากับนายที่เป็นบาร์เทนเดอร์หรอกนะ แต่ถ้า

ื่องที่ผมเป็นบาร์เทนเดอร์ด้วย แบบนี้ค่อยเหมือนมีตัวตนในสายตาของเธอคนนี้สักหน่อย “แล

วยความตั้งใจ “ไม่รู้สิ นึกไม่ออกแล้ว” จากนั้นก็ต

ันแน่?” ทั้งที่ผมนึกหมั่นไส้เจ้าตัว แต่ก็อยากหา

เธอก็เล่นตอบแบบไม่คิด แล้วดูจะไม่คิดถึงใจคนฟังอย่าง

นี้เริ่มกู่ไม่กลับซะแล้ว เข้าขั้นน้อยใจจริงจัง แต่นิสัยของผมไม่ใช่

ด้วยซ้ำ นายเป็นถึงเทพบุตรจิตรกรรมของสาวทั้งคณะเลยนี่นา จะต้องการอะไรอีกคะ?” มาเฟี

มไม่เต็มใจเท่าไหร่ ก่อนจะยกมันดื่มรวดเดียวหมดแ

๊ก

ต๊ะจนเกิดเสียงดัง เป็นการระบายอ

ียมองแก้วเหล้าด้วยสีหน้าตกตะลึงเล็กน้อย ก่อนจะเ

ุ

วะนี้ผลักมาเฟียให้นอนราบบนโซฟา ก่อนที่ผมจะจั

งเบิกกว้างมองผมเช่นกัน “เธอทำให้ฉันไม่สามารถมองผู้หญิงคนอื่นได้ ต้องรับผิดชอบสิครับ”

ทำเอาอีกฝ่ายสะดุ้งต

อใจเมื่อเห็นมาเฟียเริ่มหวาดระแวงมากกว่าปกติ เพราะมั

ปล่อยก่อนได้ไหม? ฉันยังไม่ชินกับเรื่องพวกนี้เท่าไหร่เลยอ่ะ นี่! ฟังกันบ้างสิ!” มาเฟียเริ่มพูดรัวในระหว่างที

ยุดอยู่แค่ซุกไซ้แน่ ต่อให้อีกฝ่ายจ

ฝ่ามือผลักหัวไหล่ผมให้ออกห่าง ทั้งที

กจะอดใจตัวเองไม่อยู่แล้วจริง ๆ รู้สึกได้ถึงร่างกายที่ร้อนรุ่มอยู่ภายใน ตัวตนที่

ี่มันลึกซึ้งมากเกินไป ทำให้ผมอยากได้รับควา

แรงที่ผลักหัวไหล่ผมลง และเบี่ยงหน้าไปด้านข้

้องการมากกว่าเดิมซะอีก เพราะถ้าไม่ฉวยโอกาสซะตอนนี้ ก็ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสครั้งหน้า

สีน้ำตาลของเธอที่มองมายังผม ทำให้ผมยิ่งแน่ชัดกับความรู้สึกตัวเองมากกว

พูดด้วยน้ำเสียงอ้อนวอนเหมือนไม่ใช่ผม แต่นี่แหละคือตัวตนที่

ีปากนุ่มของเธอด้วยความแผ่วเบา แต่ในขณะเดียวกันกลับรู้สึกร้อนรุ่มไปด้วย เหมือนร่างก

ึ้น ผมจึงจับแขนทั้งสองข้างของมาเฟียยกขึ้นมาคล้องคอตัวเองไว้ และใช้มือลูบไล้เรือนร่างโค้งเว้

ฟียก็เริ่มยิน

ายแทน แต่ก่อนจะทำตัวหิวโหยต่อหน้ามาเฟีย ผมก็ค่อย ๆ นวดคลึงบริเวณเนินอกของเธอเพื่อดับความป่าเถื่

่ยนตำแหน่งใหม่ ค่อย ๆ ลูบไล้นวดคลึงทุกส่วนเว้าลงเรื่อย ๆ จากนั้นก็สอดมือหนาของตัวเองเข้าใต

ที่ปลดชุดเดรสของมาเฟียอย่างเชื่องช้า ในขณะที่จูบไปด้วยไม่หยุดปาก และเมื่อเจอตำแหน่งของซิปก็ค่อย ๆ รูดออกช้า ๆ จากนั้นก็

ยปลดเข็มขัดกางเกงตาม และในระหว่างนี้ผมก็ผละตัวออกเล็กน้อย เพื่อมองความงดงามของเรือนร่างเปลือยเปล่า แต่ก็อ

ะไรขึ้นกับเราสองคนในเวลานี้ด้วยซ้ำ ถึงจะน่าน้อยใจแต่ผมกลับอยากทำต่

ามแผ่วเบาและเชื่องช้า ทำเอามาเฟียสะดุ้งเล็กน้อย กำลังรู้สึกดีแน่นอนผมรู้ แต่เจ

ดเพลิน กระทั่งไปจบลงที่จุดสุดท้ายที่ผมเล็งไว้ ก่อนจะถอดกางเกงในตัวเล็กออกอย่างไวโดยไม่ใยดี แล้วจึงลูบคลำบริเวณจุดอ่อนของ

ัน และน่าจะทรมานกว่าด้วยซ้ำ เพราะยิ่งได้เห็นสีหน้าและได้ยิ

นถูกวางไว้ข้างขวดเหล้าหลายอันเลยทีเดียว เหมือนล็อกตำ

้างของมาเฟียให้แยกออก ก่อนจะเขยิบให้ตัวเองเข้าไปอยู่ระหว่างกลางพอดี แล้วจึงดันตัวเข้าในตัวมาเฟียอย่างเนิบช้

ตามใจตัวเองมากขึ้น และก็ทำอย่างที่คิดทันที ในระหว่างที่เคลื่อนไหวด้านล่าง

ไหวแบบเอาแต่ใจของผม ก่อนที่เจ้าตัวจะผละจูบออก “เบา ๆ สิ ฉันไม่ได้ทำบ่อย อ่ะ!” แต่ทั้

ิมฝีปากนุ่มที่ในตอนนี้ช้ำจนกลายเป็นสีแดงก่ำแบบธรรมชาติ แ

ฟีย ด้วยคำพูดทะลึ่งที่ผมไม่เคยคิดจะพูดกับใคร แต่อดไม่ไหวกับผู้หญิงคนนี้ อา

ไม่ให้ครางเสียงออกมาดังเกินไป ผมจึงจับขาสองข้างของเธอเปลี่ยนมุมนิดหน่อย เอามาพาดตรงไห

ผมเกร็งไปหมด แล้วพอเปลี่ยนเป็นท่านี้ยิ่งแ

่พอทำได้ไม่นาน มาเฟียก็เริ่มแสดงอาการเจ็บเพร

ีกนิดเดียว” ผมพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าพร้อมกับครางเสี

ที่ได้ยินเสียงครางดังเจ็บทรมานของมาเฟียก็ตาม แต่ในเวลาแบบน

ะ! พอสั

การปลดปล่อย และค่อย ๆ ชะลอการเคลื่อนไหวให้ช้าลง

ในขณะที่ยังคาตัวเองไว้ไม่ถอยตัวออกจากมาเฟียทันท

ณะหลับตาและมีน้ำตาคลอป

้าบ ครั้งต่อไปจะไม่เจ็บแล้ว สัญญาเลย” ก่อนจะใช้มือปัดปอยผมที่ปิดหน้าออก

ันระบมหมดแล้วเนี่ย…” มาเฟียใช้มือผล

ม่ปล่อยให้เธอเอาแต่ไล่ฉันอยู่แบบนี้ตลอดไปหรอกนะ ทำใจไว้เลย ต่อไปนี้ฉันจะรุกหนักยิ่งกว

น และดึงร่างกายอันไร้เรี่ยวแ