หนี้ร้ายพ่ายรัก

้า

นต่อไปข้างหน้า ใช้ชีวิตตามปกติของเธอในทุกๆ วันตามเดิม ชญานินเดินเข้ามาในบ้านและหยุดยืนมองถุงกับข้าวที่วางอยู่บนโต๊ะอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเดินไปยังตู้ที่เก็บอุปกรณ์ทำแผลเมื่อเริ่มรู้สึกร้อนผ่าวที่ขอบตา เธอหยิบอุปกรณ์ทำแผลและเดินไปยังห้องน้ำเพื่ออาบ

มองรูปครอบครัวสมัยเด็กของตัวเองซึ่งวางอยู่บนลิ้นชักข้างหัวเตียงก่อนจ

าอย่างไม่มีกักเก็บ ความรู้สึกเหนื่อยล้า เจ็บปวดและเสียใจ เธอได้ปลดปล่อย

.

ยของวั

ะนอนดึกแค่ไหนเธอก็สามารถตื่นนอนแต่เช้าได้เหมือนทุกๆ วัน เธอเดินออกมารดน้ำต้นไม้และดอกไม้หน้าบ้านหลังจากทานมื้อเช้าเสร็จ วันนี้เป็นวันห

ดประตูลงจากรถทั้งสามคัน ชญานินมองบุคคลสวมสูทดำจำนวนเก้าคนลงจากรถมายืนกุมมือมองตรงมายังเธอ ก่อนที่เธอจะก้าวเดินไปสอบถามหรือมีบุคคลหนึ่งในเก้าคนเป็นคนพูดออกมา ช

ายหนุ่มร่างสูง ผิวขาว สวมแว่นตากันแดดอย่างไม่วางตาด้วยความสงสัย จนกระทั่

ัทพงษ์

องพ่อ" ชญานินเอ่ยถามก่อนจะเงียบลงเมื่อนึกบางอย่างขึ้นได้ จึงพู

านึกสงสัยว่าหญิงสาวเป็นใครจนน่าหงุดหงิด แต่เมื่อสิ่งที่เธอพูดออกมาทำให้เขาพึงพอใจเล็กน้อย เขาจึงเอ่ยออกไป

ไม่ทันถามจบเธอก็ร้องอุทานออกมาเมื่อชายหนุ่มกระชากแขนข

งตอบ! พ่อสารเลว

้วหน้าด้วยความเจ็บ แม้เธอจะตอบออกไปแต่ชายหนุ่มยังคงบีบแขนของเธอไม่ยอมปล่อยจนขึ้นรอยแดงอย่างเห็นได้ชัด เธอพ

นทำไมจะไม่รู้ สารเ

ปทำอะไรให้คุณเจ็บปวดเหรอคะ แล้วเขาเป

ลัวว่าเธอจะหลุดปากพูดออกไปและทำให้ชายหนุ่มเย็นชาคนนี้เจอพ่อของเธอ ชญานินไม่รู้ว่าชายหนุ่มโหดร้ายและป่าเถื่อนได้มากขนาดไห

ของเธอทำ เธอคิดว่าจะชดใ

ันขาดใจตายหรอกค่ะ แล้วพ

' จากปากเขาทำให้เธอไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มหมายถึงอะไร แต่จำนวนเงินที่ทำให้เธอส

ธอเหมือนถูกตบหน้าจากคนนับสิบและดูคนมากมายเผาบ้านหลังเดียวของเธอพร้อม

จะเจอ!" ชายหนุ่มเอ่ยพลางผลักหญิงสาวให้กับลูกน้

ทั้งนั้น ปล่อยนะ!

ข้ามาจนเต็มอก ดวงตาร้อนผ่าวเมื่อพบว่าเธอทำอะไรไม่ได้ก่อนที่เธอจะหมดสติไปพร้อมกั