VILLAIN ..นายตัวร้าย!
เรียกเวรกร
..
องรหัสต
! น้องรห
รหัสเป็นไอ้อุนจิมีน้อยมาก จากจำนวนเด็กปีหนึ่งหลายสิบคน เป็นไปได้ว่าหมอนี่ต้องหาทางเอาคืนที่โดนฉั
นกว่านี้รึไงฮะ แน่จริง
ยืนโอบอยู่ข้างหลังอย่างไม่ยอมแพ้ เท่
รื่องไ
้อำนาจมืดบีบบังคับให้ฉันต้องตกระกำลำบากด
ฉไฉเลยนะ ไอ้
รึ
้ากับสายตาจิกกัดของเด็กปีหนึ่งและปีสองที่พากันจ้องมาแบบพร้อม
ว่าไอ้อีกคำเดียว ทุ
อ๊ยของหมอนี่ชะมัด แล้วก็เกลียดสายตากับคำพูด
ันถึงกล้าขึ้นเสียงใส่ร
ันเป็นเทพเจ้ารึไง
่งรถเมล์มาเรียน นิสัยสล
้แรงใช้ได้
่งคิดจะปีนเกลี
เกิดจากตัวต้นเหตุที่ยืนยิ้มมุมปากอย่างอารมณ์ขัน ส่วนฉั
ออีกอย่าง ถ้าบุญไม่ถึงอดได้หมอนี่เป็นพี่รหัสก็ควรเอาเวลาไปเข้าวัดทำบุญบ้าง ไม่ใช่เข้าแต่คลินิคศัลยกรรม มูเตลูอ่ะรู้จักม
บกินตับทั้งมหาลัยซะหรอก ไม่อยากมีเรื่องกั
นาย มา
ห็นว่าไม่มีความจำเป็นอะไรที่จะต้องอยู่อีกแล้ว หึ!
ลั
จิเข้ากำแพงเต็มแรง อยากฆ่าค
อะไร..ของ
่ยับยู่ยี่ให้เข้าที่เข้าทา
ลยสิ แล้วจบ
..
อย่ามาใช้วิธีสกปรกด้วยการให้ฉ
หรอกนะ แต่ทำใจแป๊บนึงยังไงแรงผู้ชายก็ต้องหนักมากอยู่แล
ร้ส
ห
มเบื่อหน่ายของเรย์จิ แต่เหอะ! ไร้สาระงั้นหรอ
ุปเธอมีสมองจริ
อะ
ง่ว
กันอีกคำเดียว
บการมีหมอนี่เข้ามาวุ่นวายชี
ห้เธอไปนั่งเก้
..
.ไปนั่งเ
ีใครบังคั
ที่จำไ
ไม
ส่วนฉันที่เพิ่งประมวลผลทันก็ได้แต
ไม่มีจร
โง่ของเธอนี่มัน
เอามือขึ้นมาปัดจมูกอย่างฉุนๆ ก่อนจะเดินออก
ะเสียงดังเชียว โธ่เอ๊ยไอ
ดป้ายรื้อเอาไว้ ช่วงสองสามวันนี้ก็เลยไม่มีใครเข้ามาที่นี่อีกเลย แต่
กไปว่ามือถือที่อยู่ใต้โซฟานั่นฉันก็ยังถือติดมือมาจนตอนนี้ ก็มัวแต่ไปหาเรื่องหมอนั
estinesia บนบอร์ดประกาศ คือวันหยุดนี้เราต้องไปทำกิจกรรมด้วยกันทั้งที่ไม่สนิท แถมหมอนั่นก็ออกจะเบื
ของคนอื่นมันสวยแค่ไหนไม่รู้หรอก แต่ในมุมข
สวยแล
ึ่บ
มืดสนิท เอิ่ม..ยังกับได้ยินความคิดฉันเลยเน่อะ จบละ ความสวยงาม
่พอหันไปก็ต้องชะงักเพราะคนคนนั้นดันเป็นคนเดียวกันที่ทิ
าย.
อถือให้หมอนั่นนี่นา ว่าแล้วฉันก็ลุกพรวดคว้ากระเป๋าเป้วิ่งตามหลังไป มองซ้ายมองขวาเห็น
้วนๆ ก็หมอนี่เป็นคนมีคา
ื้น
กทีเรย์จิก็ติดเครื่องรถแล้ว ไม่สิ ไม่ๆๆ ห
รึ
็กลัวจะโดนชนตัวขาดเป็นสองท่อนจนต้องหลับตาปี๋เลยเหมือนกัน ก่อนจะ
ี๊ย
ม่ตายใ
ะลุ้นระทึกอย่างบอกไม่ถูก ฟิล์มที่ดำสนิทจนมองไม่เห็น
ฮ่ก
อย ก็เล่นใส่เกียร์หมาวิ่งลัดมากระโดดขวา
ต
ากตา
ไหร่ แหงล่ะ ถ้าฉันเป็นคนขับก็คงชนอีผีบ้าที่โดดตัดหน้าร
าของ
ิก่อนทำท่าจะเดินออกมา แต่ก็
ว่
..
ใส่มือฉันแล้วเดินตรงไปขึ้นรถหน้าตาเฉย ฉันยืนมอ
ิ๊
ข้อความเด้งเข้ามาในมือถื
ไปสิยัย
อ ของขวัญให้น