icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ฤาจะรัก

บทที่ 7 7

จำนวนคำ:1975    |    อัปเดตเมื่อ:12/01/2024

ม่สดใสเท่าไหร่ พี่ว่าฉายนอนต่อเถอะ เดี๋ยวพี่มาปลุกไปทานข้าวตอนเที่ยง ๆ บ่าย ๆ” สงกรานต์ร่ายยาวพร้อมทั้งจัดแจ

ดินทางของเธอด้วยสายตาไม่ชอบใจ หญิงสาวตวัดสา

วพี่จัดให้ ไม่ดีเหรอฉายจะได้ไม่เหน

าแล้วก็ยิ่งรู้สึกอยากด่าเขานัก เธอเดินไป

นอะไร ขว้างหม

มกับมองหน้าเธอด

นอะไรก็บอกกันดี ๆ

าเสื้อผ้าของเธอแล้วเดินเข้าไป

า เธอสะบัดหน้าหันไปทางอื่น แต่ก็ถูกเ

เป็นอะ

นไหว แต่พอมานึกได้ว่าที่เขาทำทุกอย่างและดีกับเธอก็เพื่อลูกในท้องเท่านั

กลับบ้าน แต่พี่ก็

อย่า

ี้ ทำไมพี่ไม่ฟัง พี่มันคนเอาแต่ใจ ฉายบอกแล้วว่าไม่ต้องการ ๆ ทำไมพี

ั้งสะบัดตัวถอยออ

ามแกร่งขบกันแน่นจนขึ้นสันนูน สายตาอันตรายถูกส่งไ

องพี่ก็ไม่ทำ

..

เงียบขึ้

่นขึ้น ใบหน้าเนียนสวยของจันทร์ฉายเริ่มมีสีแดงระเรื่อมันไม่ได้เกิ

ู่ที่หน่วยตาทำ

ย..

งเบาพร้อมทั้งยกมือจะจับใ

อทำหน้าที่แม่ของลูกและพี่ก็ทำหน้าที่ของพ่อ เร

าย

พี่บอกให้ฉายนอนที่นี่ฉายขอห้องนี้เป็นของตัว

ะทิ้งตัวลงนอนราบกับพื้นเตียง มือบางคว้าผ้าห่มผืนห

มีความไม่ยินยอมอย่างเห็นได้ชัด ถ้าหญิงสาวได้เห็นสายตาของเขาเธอคงได้ถามแน่ ว่าเขา

องอยู่ที่นี่ส่วนเรื่องกลับบ้านไปหาตายายพี่จะ

กห้องและไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของฉายแล้ว พี่ก็หวังว่

นที ทิ้งให้จันทร์ฉายที่แสร้งนอนหล

ทุกอย่าง ก็เพราะ

ลูบไล้ที่หน้าท้องแบนราบ สายตาเศร้าสร้อยมองตามร่างสู

หร่ลูกชายของตนจะลงมาก็พูดคุยเรื่องของจ

ไม่พูดกับหนูฉ

คุณเมศ ฉันก็พูดดีแล้วนะ ค

เมศทั้งยังมองคนที่เป

ันแข็งไปหมดเลยนะ เดี๋ยวเขาก็พาหลานคนแรกหนีหรอก” สิ่งที

บบนี้ตั้งแต่แรกก็เพื่อที่เธอจะได้ไม่เหลิงจนเกินไป

าตาน่ารักสวยดีออก นิ

่า คุณไม่ต้องห่วงหรอก รับรองว่าเธอไม่มีทางพาหลานฉันหนีไปได้แน่ ๆ

ามองไปยังบันไดขึ้นชั้นสองขอ

นชายหนุ่มเด

ลูกคุณนี่ตายยา

คุณเหมือนกั

! คุณ

ะยังไงผมก็เป็นลูกทั้งสองคนนั่นแหละครับ” ส

ป็นมายังไง แกจะไม่เล่าไม่ได้นะตาสงแกก็รู้ว่าเรื่องนี้มันเกี่ยวพันกับอะไรหลาย

เห็นด้วย แกต้องเล่

ทับคำพูดคน

ป็นพ่อและแม่แล้วก็อดที่จะเล่าเรื่องราวที่เกิ

ิง ๆ เลยตาสง เหม

รกับผมล่ะคุณ มัน

ป็นลูกชายแล้วคุณสารภีก็อดพูดออกมาไม่ได้ ทั้งยังเ

งไงต่อไป แล้วเร

ไม่มีอะไรน่ากังวลเลย” ชายหนุ่มพูดอย่างไม่เดือดร้อนก

นะตาสง แกอย่าลืมนะว่าครอบครัว

าผมบอกว่าไม่มีอะไรน่ากังวลแสด

่าจะทำแค่หน้าที่แม่ แกยอม ?” คุณโกเมศถ

ท่านั้น พลางคิดถึงคนตัวเล็กที่ตอนนี้

น้าให้” คุณสารภีพูดจบก็เดินเลี่ยงเข้าห้องครั

านต์นั้นก็นั่งอยู่ที่ห้องรับแขกแล

เปิดรับโบนัส

เปิด