icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา

บทที่ 2 เซี่ยซูเหยา

จำนวนคำ:2486    |    อัปเดตเมื่อ:12/01/2024

ิคือการที่เธอกลัวความมืดและกรีดร้องจนหมดสติ แต่พอลืมตาขึ้นมา

านหลังนั้นมันรกมากและกลิ่นอับชื้นก็ตีขึ้นจมูก แต่ที่นี่ไม่ใช่ และเธอยังจำได้อีกว่าเธ

ึก

่ครามทรงจำบางอย่างไหลเข้าหัว

ีที่เนเน่ต้องทนเจ็บปวดก่อ

คืออ

นที่ถูกผลักเข้าไป และตื่นขึ้นมาบนร่างของ เซี่ยซูเหยา เด็กน้อยวัยสิบห

อนใต้ของแคว้น และอยู่ในเมืองที่เลือกได้ว่ายากจนที่สุด ต่อให้แคว้นอุ

ายกันไป ปัจจุบันสกุลเซี่ยมีมากถึงสิบเอ็ด

สียชีวิตตั้งแต่เซี่ยซูเหยาไม่กี่เดือน เซี่ยห้าวไห่เป็นนายพรานในหมู่บ้าน

ถึงวัยปักปิ่นแล้ว มีหน้าที่ดูแลภายในบ้านเ

ป็นพ่อเข้าป่าล่าสัตว์ทุกวัน หรือบางวันก็จะไปหาร

ู่ในครรภ์มารดาก่อนจะคลอดออกมา เซี่ยเมี่ยวผิง

้ และนับตั้งแต่นั้นมาเซี่ยซูเหยาจึงมีร่างกายที่ไม่แข็งแรง แ

สาวทำอาหารรอพ่อและพี่ชาย และนอนซมถึงห้าวันก่อนที่จ

คบ ๆ นี้เป็นห้องไม้ที่น่าจะทำมาจากต้นไผ่ เป็นห้องที่เล็ก

ะรีบยกมือขึ้นเช็ดน้ำตา ก่อนจะสะอื้นออกมาด

างไม่อยู่แล้ว หากเอ่ยปฏิเสธอาจารย์ไปยามนี้นางคงไ

เหย

งเปิดประตูห้อง พลางรีบวิ่งมาหาน้องสาวที่

นพ่อเคยกล่าวว่ามารดาทิ้งน้องสาวเอาไว้เป็นตัวแทนของนาง จึงคว

้ เนเน่ในร่างเซี่ยซูเหยาจึงหลับคาอ้อมกอ

คน และที่บ้านก็ยากจนมาก เงินเก็บที่มีเหลือไม่ถึงสองตำลึงเงิน เงินที่หาม

านพ

สาวที่กำลังหลับอยู่ อาการของน้องเล็กเป็นแบบนี้ปกติ แต่ช่วงหลัง

ไปพัก

าวคนโตที่เริ่มจะร้องไห้ เขาเข้าใจลูกสาวดีที่ไม่อยากให้

ม่เข้าป่า

นี้เหมือ

้นข้าจะ

นอกจากเสื้อของนางแล้วก็มีเสื้อของน้องสาวที่นางต้องซัก ส่ว

้องของของกระเพาะไม่ไหว และนางยังได้กลิ่นของเนื้อสัตว์อ

ต่ห้องของเซี่ยซูเหยาที่เป็นไม้เพราะนางไม่สามาร

าเ

ย่างคุ้นชิน คนตรงหน้าคงจะเป็นพี่ชาย

จ้

จะเอาเข้าไปให้” เซี่ยซูเหยียนตกใจไม่น้อยที

กอะไรไม่ออก นางไม่คิดว่

าวจะยกอาหารออกมาให้ อาเหยาคงจะหิวแล้ว” เ

อร

ียนพยุงตัว แต่พอมีคนมาพยุงนางก็เดินเร็วขึ้นจริง ๆ

เหยาเรียกเซี่ยห้าวไห

หรอ” เซี่ยห้าวไ

้าค

ำน้ำแกงให้กินดีหรือไม่” เซี่

งนางเนื้อหอมยิ่ง เพียงแต่มีร่างกายที่อ่อนแอจึงไม่มีใครสนใจ

้าค

ไปเพื่อคลายความสงสัย นางจำได้ว่าเซี่ยซูเหยาเป็นเด็กที่เก็

ซี่ยซูเหยียนไปช่วยยกด้วย ทั้งหมดจึงกิน

ยซูเจี๋ยตักให้น้องสาวคนเล็กไป และน้ำแกง

่างกายที่เจ็บปวดก็ค่อยหายไป คงเป็นเพราะพี่สาวนำสมุน

ี่

าเ

้าครัวมาหา พอมองดูแล้วอาการของน้องสาวคง

ี่ยซูเหยาชะโงกหน้ามองห

่แล

าว รอฟ้าสว่างกว่านี้ถึงจะออกไปดูแปลงผักว่ามีผักอะไรให้ทำอาหารใด้บ้าง ส

ห้ข้าช่ว

ะทำเวลาให้ไปถึงมหาวิทยาลัยให้ทันก่อนเข้าเรียน พอเรียนเสร็จก็กลับมาทำงานในบ้

กเถิด พี่สาวจะทำเอง”

ท่วมตัวตลอด เซี่ยซูเจี๋ยจึงชอบปฏิเสธน้องสาว หรือเว

อกับพี่

ซี่ยซูเหยียนควรจะตื่นหมดแล้ว แต่เซ

ั้งแต่ยามอิ๋น คงจะกลับยามเฉิน เห

้าค

นั่งโต๊ะในห้องโถงของบ้านอย่างปลงตก นางคงต้องรีบบำ

้าวไห่กับเซี่ยซูเหยียนกับมาจากการล่าสัตว์และก

าด้วย!” เซี่ยซูเจี

ีเนื้อให้กินเลย ส่วนมากจะนำไปขายแลกเงินและ

ไปแล้ว ตัวนี้อาเจี๋ยนำไปตุ๋นให้น้องสาวแล้

งต้องรีบทำเวลา ยามนี้ลูกสาวคนเล็ก

้าค

ได้กินเนื้อ นางจึงรีบเอาไก่เข้าไปทำความสะอาด น้องสาวคนเล็กค

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เนเน่ เนตรนภา2 บทที่ 2 เซี่ยซูเหยา3 บทที่ 3 เซี่ยซูเหยาหายป่วย4 บทที่ 4 เข้าป่า5 บทที่ 5 ไก่ย่างสมุนไพร6 บทที่ 6 ช่วยชีวิตลูกหมาป่า7 บทที่ 7 เสี่ยวเฮย8 บทที่ 8 กาฝาก9 บทที่ 9 เซี่ยห้าวไห่ขึ้นเขาล่าสัตว์10 บทที่ 10 ฝาแฝดสกุลเซี่ยมาอีกแล้ว11 บทที่ 11 ท่านย่าเซี่ยโมโห12 บทที่ 12 หาของแปรรูป13 บทที่ 13 หัวหมู14 บทที่ 14 เซี่ยห้าวไห่หนุนหลัง15 บทที่ 15 เซี่ยซูเหยาโมโห16 บทที่ 16 เตรียมของไปขายตลาด17 บทที่ 17 กิจการค้าขายของบ้านเซี่ย18 บทที่ 18 ผู้นำสกุลเซี่ย19 บทที่ 19 หมูป่า20 บทที่ 20 รีบไปเช่าแผง21 บทที่ 21 ทาบทาม22 บทที่ 22 ส่งเซี่ยซูเหยียนไปเรียน23 บทที่ 23 ท่านเจ้าเมืองเฟิงถูกสังหาร24 บทที่ 24 ย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง25 บทที่ 25 สงสัย26 บทที่ 26 ทาส27 บทที่ 27 ลืมกำพืด28 บทที่ 28 ซื้อที่ดินเพิ่ม29 บทที่ 29 ขายของเพียงลำพัง30 บทที่ 30 อยากเป็นหมอ31 บทที่ 31 ได้รับบาดเจ็บ32 บทที่ 32 ช่วยเหลือ33 บทที่ 33 ของมารดา34 บทที่ 34 สถานะที่แท้จริง35 บทที่ 35 ฝากตัวเป็นศิษย์36 บทที่ 36 ซื้อทาสเพิ่ม37 บทที่ 37 ข้าวไข่ตุ๋นผักที่เลื่องลือ38 บทที่ 38 ข้าวไข่เจียวกุ้ง39 บทที่ 39 ไว้เจอกันใหม่นะ40 บทที่ 40 ปิดตลาด41 บทที่ 41 โง่งม42 บทที่ 42 ในรอบหลายเดือน43 บทที่ 43 เหลาอาหาร44 บทที่ 44 ซื้อจวน45 บทที่ 45 เตรียมของย้ายที่อยู่46 บทที่ 46 เพิ่มขึ้นทีละนิด47 บทที่ 47 เกลือเป็นหนอน48 บทที่ 48 ท่านหญิงหมิงเมี่ยวผิง49 บทที่ 49 เป็นห่วง50 บทที่ 50 สกุลเซี่ยถึงคราวแตกหัก51 บทที่ 51 ทายาทของท่านหญิง52 บทที่ 52 จัดการร้าน53 บทที่ 53 เดินทางไกล54 บทที่ 54 สะกดรอยตาม55 บทที่ 55 เข้าวัง56 บทที่ 56 พบเจอญาติ57 บทที่ 57 งานเลี้ยงต้อนรับ 158 บทที่ 58 งานเลี้ยงต้อนรับ 259 บทที่ 59 ลักลอบเปิดกิจการ60 บทที่ 60 งานเลี้ยงชมบุปผา61 บทที่ 61 ขัดขวาง62 บทที่ 62 เกิดเรื่องใหญ่63 บทที่ 63 องค์หญิง64 บทที่ 64 จวนสกุลเซี่ยในเมืองหลวง65 บทที่ 65 ริษยา66 บทที่ 66 หัวเราะทีหลังดังกว่า67 บทที่ 67 งานเชื่อมความสัมพันธ์ 168 บทที่ 68 งานเชื่อมความสัมพันธ์ 269 บทที่ 69 งานเชื่อมความสัมพันธ์ 370 บทที่ 70 งานเชื่อมความสัมพันธ์ 471 บทที่ 71 สูญเสีย72 บทที่ 72 โทษประหาร73 บทที่ 73 ห้าวสันต์ที่พ้นผ่าน74 บทที่ 74 งานเลี้ยงฉลองชัยชนะ75 บทที่ 75 พี่น้องพบหน้า76 บทที่ 76 สมรสพระราชทาน77 บทที่ 77 งานมงคล78 บทที่ 78 ย่าสามีหรือ ข้าไม่ต้องการ79 บทที่ 79 ง้อ80 บทที่ 80 ตราบชั่วนิรันดร์81 บทที่ 81 บทพิเศษ เพียงหนึ่งห้วงฝัน