icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

เด็กสาวสกุลเซี่ย เซี่ยซูเหยา

บทที่ 7 เสี่ยวเฮย

จำนวนคำ:2584    |    อัปเดตเมื่อ:12/01/2024

นางเก็บกลับมาด้วย นางอ้อนพ่อของนางเกือ

พราะเซี่ยซูเหยานึกถึงแม่หมาป่ากับบรรดาพี่น้องของ

ยงแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ลูกหมาป่ายังเด็กมัน

่าง” เซี่ยซูเหยาหันไปบอกเซ

นตะกร้าเขาก็สามารถทำได้ วันนี้เขาไม่ได้เข้าป่าเพราะเพิ่งเข้าไป

บอกพี่สา

ยากทำเอง

และไม่ต้องการให้นางทำอะไรที่เหนื่อย เซี่ยซูเ

พี่สาวช่

้ว นางเลยรีบเดินไปยังหลังบ้านเพื่อหาหนิงเหมิงเฉ่ามายัดไส้ตัวปลา อันที

ะอาด แล้วเดินไปหาพี่สาวที่นั่งรออยู่ ปลาสองตัวไม่ได

ปลาที่ทำความสะอาดเสร็จแล้ว ปลาย่างเกลือทำง่ายกว่าไก่ย่างสมุ

ตัวปลาลงมาย่างเตาถ่านที่เตรียมไว้ เซี่ยซูเหยารี

การตำล่าเจียวมันต้องใช้แรงมาก เซี่ยซูเหยากลัวว่าจะปวดแขนหากตื่นขึ้นมาพรุ่งนี้ และเ

้แค่เนื้อปลาเท่านั้นส่วนก้างปลาเซี่ยซูเหยาให้เซี่ยซูเหยียนเอาไปฝั่งกลบดินไ

ดแล้ว” เซี่ยซู

ายังเซี่ยซูเจี๋ยที่ตำล่าเจียวให้ สมาชิกในบ้านมีสี่

ทำน้ำจิ้มก็ถูกเตรียมเอาไว้แล้วเช่นเดียวกัน เพียงแต่ต

ต่เช้าแล้วคาดว่าตอนกลางวันคงต้องกลับมา ที่เซี่ยห้าวไห่ไม่ได้ไ

ื่องจากมันเป็นหมาป่าที่มีขน เซี่ยซูเจี๋ยให้เลี้ยงได้แต่มีข้อแม

เวลานอนมันจะถูกอุ้มไปนอนในครัว เซี่ยซูเหยาไม่ไว

่ยวเ

ียบหางมันไป นางหมุนตัวจะกลับไปดูปลาย่างเ

ก ห

เซี่ยห้าวไห่ที่นั่งสานตะกร้าอย่างล

ยได้ แต่ต้องดูแลเองจะไม่เข้ามายุ่ง ไม่ว่าจะพาไปฉี่

อม

เห็นนางเดินมาหา เซี่ยซูเหยาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย

ือยังเ

ันจะไม่ทัน ลำพังสำหรับนางไม่มีปัญหาแต่เซี่ยห้าวไห่กับ

ลับมาคงจะเสร็จทัน” เ

ะได้ค่าจ้างเท่

ขายฟืนให้เขาจะได้คนละสองอีแปะต่อฟืนหนึ่งมัด ส่วนที่เขาเอาไปขายม

แปะ มากสุดคงไ

อาจถูกส่งไปเรียนในสำนักศึกษาในเมือง แต่เซี่ยซูเหยียนไม่มีโอ

ืนกลับมาบ้าน เซี่ยซูเหยียนไปไม่ต่ำกว่าสา

นอาส

ม่ได้ไปท

ยงจากทางหน้าบ้าน มีคนเรียกพ่อของนางว่าท่านอา คงไม่

น อาเหยานั่งรอตรงนี้ก่อน

้าค

้ในบ้าน คนมาใหม่คงไม่ธรรมดา เซี่ยซูเหยาลังแลครู่

่อแล้วนั่งนิ่งอยู่ที่แคร่ไม้ไผ่ เซี่ย

ยุนหรง ทั้งคู่เป็นฝาแฝดวัยสิบสี่หนาว ลูกสาวและลูกชายหัวแก้

่ยซูเหยียนหากนางจำไม่ผิด และพี่สาวกับพี่ชายของ

านพ

อยู่ ในอ้อมแขนของนางยังมีเสี่ยวเฮยที่ส

ียบไม่ได้กับพวกนางสามพี่น้อง แม่ของพวกนางมีใบหน้าที่งดงาม ต่อให้ได้พ่อมา

งเด็กหนุ่มที่กำลังแตกหนุ่มเอ่ยขึ้น

้าค

รังเกียจ คิดว่าจะมองนางด้วยสายตาแบบนั้นได้คนเด

ง หลานทั้งสองมีธ

อื่นจะมาหาเขา หรือบางทีหากไม่เกิดเรื่องก็ไม่ม

ับพี่สาวมากินข้าวที่นี่ เห็นไปตกปลามาได้เยอะ”

ม่

นข้าวในบ้าน ลำพังอาหารพวกนี้ก็จะไม่พอกินอยู่แล

าเ

ายของนางพูดอยู่ นา

แค่ไหน แต่มันก็ขัดตาเซี่ยซูเหยา ต่อหน้าพูดจาไพเราะ

ูดไม่ได้ ที

ลับออกไป จะปล่อยเสี่ยวเฮยลงไปวิ่งไล่กัดก็ทำ

ยซูเหยา แต่ก็รีบผละออกโดยเร็วเมื่อเห

รี

ใช้มืออุดหู เสียงแหลมสูงที่กรีดร้องมา

ินย

สัตว์หน

อดจากหูของเซี่ยซูเหยาได้ ดูเหมือนว่าเ

านเอาตัวนี้มา

ของอาเหยา” เ

ามแค้นที่ไม่สามารถเป็นสายหลักของสกุลได้ เซี่ยห้าวไห่ก็ไม่ชอบเช่นเดียวกัน เข

าจะมากินข

อาหารไว้ให้อย่างนั้นหรือ” เซ

กเลี้ยงมาอย่างตามใจ งานบ้านไม่เคยแตะ อาหารการกิน

รอก อารอเจ้ารองกลับมา

อยากให้กินด้

ู้มาจากชาวบ้านว่าเซี่ยซูเหยียนห่อปลาย่า

กไปแล

เห็นพี่ชายของนางกำลังเดินมาด้วยความเหน

่นรีบดึงแขนน้องชายเมื่อ

ี๋ย

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 เนเน่ เนตรนภา2 บทที่ 2 เซี่ยซูเหยา3 บทที่ 3 เซี่ยซูเหยาหายป่วย4 บทที่ 4 เข้าป่า5 บทที่ 5 ไก่ย่างสมุนไพร6 บทที่ 6 ช่วยชีวิตลูกหมาป่า7 บทที่ 7 เสี่ยวเฮย8 บทที่ 8 กาฝาก9 บทที่ 9 เซี่ยห้าวไห่ขึ้นเขาล่าสัตว์10 บทที่ 10 ฝาแฝดสกุลเซี่ยมาอีกแล้ว11 บทที่ 11 ท่านย่าเซี่ยโมโห12 บทที่ 12 หาของแปรรูป13 บทที่ 13 หัวหมู14 บทที่ 14 เซี่ยห้าวไห่หนุนหลัง15 บทที่ 15 เซี่ยซูเหยาโมโห16 บทที่ 16 เตรียมของไปขายตลาด17 บทที่ 17 กิจการค้าขายของบ้านเซี่ย18 บทที่ 18 ผู้นำสกุลเซี่ย19 บทที่ 19 หมูป่า20 บทที่ 20 รีบไปเช่าแผง21 บทที่ 21 ทาบทาม22 บทที่ 22 ส่งเซี่ยซูเหยียนไปเรียน23 บทที่ 23 ท่านเจ้าเมืองเฟิงถูกสังหาร24 บทที่ 24 ย้ายเข้าไปอยู่ในเมือง25 บทที่ 25 สงสัย26 บทที่ 26 ทาส27 บทที่ 27 ลืมกำพืด28 บทที่ 28 ซื้อที่ดินเพิ่ม29 บทที่ 29 ขายของเพียงลำพัง30 บทที่ 30 อยากเป็นหมอ31 บทที่ 31 ได้รับบาดเจ็บ32 บทที่ 32 ช่วยเหลือ33 บทที่ 33 ของมารดา34 บทที่ 34 สถานะที่แท้จริง35 บทที่ 35 ฝากตัวเป็นศิษย์36 บทที่ 36 ซื้อทาสเพิ่ม37 บทที่ 37 ข้าวไข่ตุ๋นผักที่เลื่องลือ38 บทที่ 38 ข้าวไข่เจียวกุ้ง39 บทที่ 39 ไว้เจอกันใหม่นะ40 บทที่ 40 ปิดตลาด41 บทที่ 41 โง่งม42 บทที่ 42 ในรอบหลายเดือน43 บทที่ 43 เหลาอาหาร44 บทที่ 44 ซื้อจวน45 บทที่ 45 เตรียมของย้ายที่อยู่46 บทที่ 46 เพิ่มขึ้นทีละนิด47 บทที่ 47 เกลือเป็นหนอน48 บทที่ 48 ท่านหญิงหมิงเมี่ยวผิง49 บทที่ 49 เป็นห่วง50 บทที่ 50 สกุลเซี่ยถึงคราวแตกหัก51 บทที่ 51 ทายาทของท่านหญิง52 บทที่ 52 จัดการร้าน53 บทที่ 53 เดินทางไกล54 บทที่ 54 สะกดรอยตาม55 บทที่ 55 เข้าวัง56 บทที่ 56 พบเจอญาติ57 บทที่ 57 งานเลี้ยงต้อนรับ 158 บทที่ 58 งานเลี้ยงต้อนรับ 259 บทที่ 59 ลักลอบเปิดกิจการ60 บทที่ 60 งานเลี้ยงชมบุปผา61 บทที่ 61 ขัดขวาง62 บทที่ 62 เกิดเรื่องใหญ่63 บทที่ 63 องค์หญิง64 บทที่ 64 จวนสกุลเซี่ยในเมืองหลวง65 บทที่ 65 ริษยา66 บทที่ 66 หัวเราะทีหลังดังกว่า67 บทที่ 67 งานเชื่อมความสัมพันธ์ 168 บทที่ 68 งานเชื่อมความสัมพันธ์ 269 บทที่ 69 งานเชื่อมความสัมพันธ์ 370 บทที่ 70 งานเชื่อมความสัมพันธ์ 471 บทที่ 71 สูญเสีย72 บทที่ 72 โทษประหาร73 บทที่ 73 ห้าวสันต์ที่พ้นผ่าน74 บทที่ 74 งานเลี้ยงฉลองชัยชนะ75 บทที่ 75 พี่น้องพบหน้า76 บทที่ 76 สมรสพระราชทาน77 บทที่ 77 งานมงคล78 บทที่ 78 ย่าสามีหรือ ข้าไม่ต้องการ79 บทที่ 79 ง้อ80 บทที่ 80 ตราบชั่วนิรันดร์81 บทที่ 81 บทพิเศษ เพียงหนึ่งห้วงฝัน