ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
กล้าสาบาน
อาการไอก่อนหน้าหยุดลง ตัวนางนั้นย่อมรู้ดีว่ามันจะหยุดแค่ชั่
าเรื่องของเจ้าต่อซือซือ เจ้ารีบไ
จะหันมองไปรอบ ๆ บ้านหลังเก่าทรุดโทรมแห่งนี้ ด้วยอายุของเจ้าของร่า
ท่านรู้เรื่องแยกบ
ขายตัวออกมาจากอกเสื้อตนเอง “แต่แม่เฒ่าเซี่ยไม่ยอมพาเจ้าออกมาให้ข้า บอกว่าแยกบ้านกันแล้วใ
ให้นางรู้สึกดีขึ้นมาไม่น้อย อย่างน้อยแม่สามีของนางก็ไม่ได้มีจิต
นนี้ยังนอนแน่นิ่งอยู่ในห้อง ข้าไม่อยากจากน้อง ๆ ไปในย
นนั้นได้อย่างไรกัน !” นางถานหน้าถมึงทึงขึ
นี้ แล้วน้อง ๆ ของข้
แม่เฒ่าเซี่ยรับเงินไปแล้ว ใบซื้อขายตัวก็อยู่ในมือข้า เจ้าอย่าได้คิดเบี้ยวข้าเด็ดขาดซือซือ !” น
ทิ้งอย่างไม่แยแส นางสูดลมหายใจเขาปอดลึก ๆ “เช่นนั้นท่า
นใดน
องท่านเด็ดขาด เรื่องอาหารการกินข้าจะเป็นคนจัดหาให้น้อง ๆ เอ
า มาร้องขอในเรื่องที
ตตาพวกข้าสามคนพี่น้องด้วยเถิดเจ้าคะ
ระตูออกมาดึงเสื้อพี่สาว พร้อมร้องตะโกนปาว ๆ
อยพี่สาวเจ้าเสีย” เสี่ยวซือหยาง เป็นชื่อที่คนส่วนใ
ๆ” ไม้ตายอีกคนมาช่วยเซี่ยซือซือแล้ว นางกลอกตา
ก็ยังนั่งนิ่งไ
หนสำคัญสุดสำหรับนางถาน ปัง ! เสียงพลุแตกดังขึ้นใ
คะ ข้าสัญญาว่าข้าจะเป็นภรรยาที่ดีของลูกชายท่าน จะไม่มีวันทอดทิ้งเขาเป็นอันขาด
งเด็กสาวที่นั่งคุกเข่าอยู่เบื้องหน้า ด้วยสายตายากจะคาดคะเนได้ “
งสองคนของข้า ติดตามข้าไปอยู่ที่บ้านของท่านด้วย ข้าจะไม่มีวันทอดทิ้งพี่ถานจ้าน ล
ึงในคำสาบานอันทรงพลังของพี่สา
าอยู่ตรงหน้าอีกครา พลันสะท้อนความรู้สึกหดหู่ใจขึ้
านของเจ้าในวันนี้ และจงตระหนักไว้ว่าบ้านข้านั้
ท่านแล้วว่าข้าจะรับผิดชอบเรื่องอาหารการกินของพว
นเจ้าไปเก
แล้วน้องของข
ออร์ของข้า ข้าย่อมยินยอมให้น้องของเจ้าไป
กนางไปเอง
” นางถานทำหน้า
พี่น้องไม่ได้มีอะไรมาก แค่เสื้อผ
าหิ้วของเอง ส่วนซานซาน
าถานเร็วเข้า พวกเราไม่ต้องแยกจากกันแล้ว” นางกระตุกแขนเสื้อ
ท่านป้าถ
เด็กน้อยเซี่ยซือหยางนั้นมิได้รู้ความมากนัก เ
่งตั้งอยู่ตรงตีนเขาฝั่งตะวันออกของหมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ความจริงแล้วหมู่บ
่อาศัยให้ที่หมู่บ้านแห่งนี้ อีกทั้งยังให้ผู้ใหญ่บ้านมอบที่นาทำกินให้ตามความเหมาะสมอีกด้วย ยามนั้นนางถานเป็
เป็นห้องครัว ภายในมีสามห้องนอน สภาพบ้านค่อนข้างเก่า มีร่องรอย
พาซานซานเข้าไปด้านในก่อนเถอะ” นางถานเดิน
ียว พวกเจ้านอนเบีย
าของพวกข้าอีกเจ้าค่ะ” เซี่ยซือซือค่อย ๆ วางน้องสาวลง นางแสดง
ส่วนพวกเจ้าสองคนตามข้า
ยเดินตามหลังนางถาน ไปยังห้องฝั่งปี
น้าประตู “จ้านเอ
ตอบรับจากคนด้านใน นางถา
ในชุดผ้าฝ้ายสีขาวหม่น ใบหน้าหล่อเหลาแลดูดั่งเทพเซียนก็ไม่ปาน ช่างไม่เข้ากับความยาก
วยความหงุดหงิด ที่ถูกเด็กสาวผอมแ
งไร ก็แค่เด็กวัยรุ่นหน้าตาหล่อเหลาคนหนึ่ง ไม่ได้ ๆ นางจะมาหลงใหลในรูปร่างหน้าตาของผู้ช
ข้าว่าเสี่ยวซือหยางขอรับ” เจ้าตัวน้อยกล
่า ต่อหน้าเด็กหนุ่มน้ำแข็งคนนี้ เพียงเขาปรายตามองมา นางก็กลายเป็นฝุ่นผงในอากาศไป ส
ริ่มขมวดเข้าหากันแน่น หันไปทางมารดาด้วยสายตาซับซ้อน “เหตุใดถึงมีเด็กมาด้วยล่ะท
ซือหยา
ซือซือ
ยวซือหยางน้องชายของซือซืออย่างไรเล่า
องชา
บห้องไปก่อน ข้ามีเรื่องจะคุ
้องเจ้าชายน้ำแข็งไป เห็นท่าทีของถานจ้านแล้ว เดาได้ไม่ยาก