icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

บทที่ 55 ดังหวีดเดียวหมายความว่าปลอดภัย

จำนวนคำ:2967    |    อัปเดตเมื่อ：24/02/2024

ดเดียวหมายค

ไม่ได้ละเลยหน้าที่เฝ้ายามแม้แต่น้อย คอยลอบส่งพลังออกไปสำรวจพื้นที่รอบ ๆ อยู่เป็นระยะ ตลอดหนึ่งชั่วยามที่

ปลดล็อกบท
บทก่อนหน้า
บทถัดไป

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ทะลุมิติ2 บทที่ 2 ขึ้นเขาหาของกิน3 บทที่ 3 มิติพิเศษ4 บทที่ 4 ท่านย่า ! ท่านจะฆ่าน้องชายข้าอีกคนหรือเจ้าคะ5 บทที่ 5 จ่ายเงินค่าหมอหรือแยกบ้าน6 บทที่ 6 กั้นกำแพง7 บทที่ 7 เซี่ยเหมยลี่8 บทที่ 8 สำรวจมิติพิเศษ9 บทที่ 9 นางถานมารับตัวเซี่ยซือซือ10 บทที่ 10 เจ้ากล้าสาบานไหมซือซือ11 บทที่ 11 ท่านแม่ ท่านขาดทุนแล้วล่ะ12 บทที่ 12 เหมือนข้าเห็นนิ้วมือของอาซานขยับได้13 บทที่ 13 น้าเหลียนฮวาช่างโง่นัก14 บทที่ 14 แอบช่วยแม่สามี15 บทที่ 15 เข้าตำบลหานตง16 บทที่ 16 ขายเขากวางอ่อน17 บทที่ 17 อาซานเจ้าฟื้นแล้วหรือ18 บทที่ 18 น้องเล็กก่อเรื่อง19 บทที่ 19 ไอหยา ! วันนี้ข้ามีเนื้อกินอีกแล้ว20 บทที่ 20 แม่เฒ่าเซี่ยมารับเซี่ยซานซานกลับบ้าน21 บทที่ 21 อยากขุดบ่อน้ำ22 บทที่ 22 นี่คือผลของการใช้น้ำพุวิเศษเกินขนาดสินะ23 บทที่ 23 เจอตาน้ำแล้ว24 บทที่ 24 สำรวจตาน้ำในหมู่บ้าน25 บทที่ 25 นายท่านหยวนอยากเจอซือซือ26 บทที่ 26 ท่านอย่ามาว่าสามีข้านะ !27 บทที่ 27 ไหนล่ะซาลาเปาของข้า !28 บทที่ 28 ซือซือเจ้าเจอเทพเจ้าโชคลาภอีกแล้วรึ29 บทที่ 29 มีบ่อน้ำกลางหมู่บ้านแล้ว30 บทที่ 30 สอนหนังสือเด็กสามคน31 บทที่ 31 พวกเด็กบ้านสามแอบซ่อนเงินเอาไว้32 บทที่ 32 นางถานหายดีแล้ว33 บทที่ 33 นายท่านหยวนเลี้ยงข้าว34 บทที่ 34 น้องเล็กเช็ดน้ำลาย !35 บทที่ 35 บ้านสกุลถานตุนเสบียงหน้าหนาวกันแล้ว36 บทที่ 36 ปีศาจมาแล้ว37 บทที่ 37 ข้าทำเกษตรไม่เป็นท่านแม่ก็ไม่ถนัด38 บทที่ 38 นักพรตเฒ่าตอบแทนคุณซือซือ39 บทที่ 39 ขาข้างที่บาดเจ็บยังไร้ความรู้สึก40 บทที่ 40 ขาข้าเริ่มมีความรู้สึกแล้ว41 บทที่ 41 จ้านเออร์เจ้าเดินได้แล้ว42 บทที่ 42 หิมะแรกของปี43 บทที่ 43 เสบียงชาวบ้านไม่พอ44 บทที่ 44 รถลากเลื่อน45 บทที่ 45 ฝ่าหิมะเข้าตำบล46 บทที่ 46 ขอความช่วยเหลือจากหอโอสถหยวนเป่า47 บทที่ 47 ป่วยเพราะไม่ดื่มสุราคลายหนาว48 บทที่ 48 สอนเล่นสกี49 บทที่ 49 ไปอำเภอเจียงครั้งแรก50 บทที่ 50 หลูจิ่นฟาน51 บทที่ 51 สถานการณ์ไม่ดี52 บทที่ 52 เตือนภัยชาวบ้าน53 บทที่ 53 อพยพหนีสงคราม54 บทที่ 54 มีข้ามีเจ้า (จบเล่ม1)55 บทที่ 55 ดังหวีดเดียวหมายความว่าปลอดภัย56 บทที่ 56 ข้าจะแบ่งเสบียงบ้านข้าให้พวกท่านเอง57 บทที่ 57 พบผู้อพยพจากอำเภอเจียง58 บทที่ 58 ลูกชั่ว ! สะใภ้ชั่ว ! หลานเลว !59 บทที่ 59 พวกข้าตามรอยเกวียนของพวกเจ้ามา60 บทที่ 60 รักษาแลกป้ายผ่านทาง61 บทที่ 61 คุณชายรองท่านฟื้นแล้ว62 บทที่ 62 อำเภอวั่งไม่ปลอดภัย63 บทที่ 63 พวกเจ้าทิ้งเสบียงไปบ้างเถอะ64 บทที่ 64 เจ้าอย่าได้อายไปฮุ่ยหนิง65 บทที่ 65 ซือซือข้ากลัว66 บทที่ 66 โจรป่าบุก67 บทที่ 67 ค่ายทหารเมืองอี๋หลิง68 บทที่ 68 เสี่ยวเป่าไม่ไปกับข้ารึท่านพี่ 69 บทที่ 69 จ่ายห้าสิบตำลึงมา ข้าพร้อมตัดขาดจากพวกมัน70 บทที่ 70 มุ่งหน้าสู่เมืองเว่ย์71 บทที่ 71 ลอบสังหารในโรงเตี๊ยม72 บทที่ 72 ข้าไม่ใช่หมอจะมีย่ามยาได้อย่างไร73 บทที่ 73 พี่จ้านข้าขอโทษ74 บทที่ 74 ซือซือเจ้ามีตาทิพย์ใช่ไหม75 บทที่ 75 คุณชายท่านกับข้า เป็นคนแปลกหน้าต่อกันนะเจ้าคะ76 บทที่ 76 เมืองเว่ย์ 77 บทที่ 77 ข้าคงแก่ตัวลงไป ไหนเลยจะมีใครจำได้78 บทที่ 78 เหตุใดถึงได้เรียกหลูจิ่นฟานเช่นนี้ เจ้าเป็นญาติกับเขารึ79 บทที่ 79 ซื้อเรือน80 บทที่ 80 ท่านจะมีสามภรรยาสี่อนุหรือไม่81 บทที่ 81 ถานจ้านผู้นั้นเคยพิการเดินไม่ได้เช่นนั้นรึ82 บทที่ 82 ซื้อร้านค้า83 บทที่ 83 นี่คือป้ายราคานะเจ้าคะ84 บทที่ 84 คุณชายเริ่นก้งเยว่85 บทที่ 85 ถูกลดขั้นมาเป็นพระชายารอง86 บทที่ 86 จูบได้หรือไม่87 บทที่ 87 โหย่วเสวี่ยหยาถูกลอบทำร้าย88 บทที่ 88 เผาจวนแม่ทัพโหย่ว89 บทที่ 89 นี่แค่ตัวล่อ พวกมันอยู่ด้านหลัง90 บทที่ 90 สาวใช้คนนั้นก็คือเจ้าใช่หรือไม่91 บทที่ 91 คุณชายใหญ่เสียแขนซ้ายไปข้างหนึ่งขอรับ92 บทที่ 92 อพยพออกจากเมืองเว่ย์93 บทที่ 93 พบกันที่อำเภอเหอ94 บทที่ 94 เหตุใดเจ้าถึงเพิ่งเอาเรื่องนี้มาบอกข้าจิ่นฟาน95 บทที่ 95 อย่างไรถานจ้านก็เป็นสายเลือดของข้า96 บทที่ 96 อยู่ให้ห่างจากขบวนสองลี้ก็แล้วกัน97 บทที่ 97 เทือกเขาชุนเทียนถูกปิดล้อม98 บทที่ 98 ติดอยู่บนเทือกเขาชุนเทียน99 บทที่ 99 ขบวนอพยพย้อนกลับมา100 บทที่ 100 จับไส้ศึกได้แล้ว