icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

พิศวาสล่ามรัก

บทที่ 10 ​​​​​​​กลับบ้าน

จำนวนคำ:1807    |    อัปเดตเมื่อ:10/02/2024

าคล่อง หมอก็อนุญาตให้เขากลับบ้านได้ แต่แทนที่เขาจะกลับบ้านชายหนุ่มกลับตรงไปประชุมที่บริษัทก่อน ทำให้มีนาก็ต้องตามไปรอที่บริษั

เสร็จมีนาก็นั่งส

เรียกคนที่กำลังห

เสร็จแล

จะง่วงมากเลยนะ ฉันบอกใ

าจะหายสนิทนี่คะ แล้วคุณดลจะก

ตอนนี้ฉันหิวมากคิดถึง

ินกับไม้เท้าสักเท่าไหร่เธอก็อดเป็นห่วงไม่ได

ย มีนาเอาไอแพดกับแฟ้

ฟต์โดยมีสายตาของพนักงานหลานคนมองตามด้วยความสงสัย เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอเข้ามา

ลี่ยนใจมาเป็

อยากเป็นครู” หญิงส

รงเรียนฉันหรือจะไป

งไม่รู้

อนที่โรงเรียนของเรา รุ่นก่อนๆ ที่ได้ทุนก็ไปสอบเป็นข้ารา

ึงจะเรียนจบนะคะ เอาไว้ถึ

ว่าจะสอบก็ต้องเตรียมตัวอ่านห

ะคุ

ระทั่งเดินออกมาที่ประตูทางออกซึ

หารกับครอบครัวพร้อมหน้าพร้อมตากันเป็นครั้งแรกในรอบ

รู้จักนะ นี่พงษ์สามีพี่

เคยเจอหลายครั้งแล้วค่ะ

ขาเคยไปที่ร้านของมีนากับชบาอยู

จะอายุเท่ากับมีนา แล้วก

์ สวัสดีจ้ะส้มโอ

ู่กับพวกเรา

ลและก็ช่วยงานบ้านที่นี่จ้ะ”

ีนาจะมาดูแลคุณดลกับช่วยงานเอกสารคุณผ

้งคะ มีนาอยากช่วย หรือจะให

ณท่านเรียกพวกเราทุกคนไปรวมตัวกันที่ห้องรับแขก” ป้าแขที่เด

่วยกันเก็บกวาดก่อนจะมารวมตัวกันที่ห

ลับมาอยู่ที่บ้านหลังเล็ก ฉันสั่งห้ามใครเข้าไปวุ่นวายที่นั่นยกเว้นว่าเ

ะทำความสะ

าเอง

อยู่บ้าน แต่ถ้าวันไหนต้องออกไปข้าง

ะคุ

โอถามเพราะเห็นว่าหญิงสาวอายุรุ่นราว

นานพอ

อนกับส้มโ

ังต้องทำแผลและดูแลคุณดลจนกว่าจะหายดี เอา

ุณผู้

ขก ตอนนี้จึงเหลือแค่สมาชิกในครอ

ห้อึดอัดใจ ไม่สบายใจก็บอก อยากได้อะไรเพิ่มก็บอกนะ มีนาต้อ

ด้

้าง บางครั้งก็อาจพูดจาไม่เ

ะคุ

รงพยาบาลกับมีนามาสองเดือนผมยังไม่เคยดุมี

า เขาดุเธ

ขาเวลาที่เธอเอางานให้ช้าค่ะ” พ่อบิดาของชายหนุ่มเปิดโอกาสหญิงสา

ก็ชินแล้ว” บิดาของชายหนุ่มหมายถึงปรียา

เขาดุ เวลาที่มีนาทำแผลให้เขามี

าเกิดมีนาแค้นแล้วทำแผลผมแรงๆ

ือนกันว่าสนใจอยากจะปลูกถ่ายผิวห

น์ แผลมันอยู่ข้า

ใน แต่ไม่กลัวว่าสาวๆ จะเ

มมีนา” เขาหันมาถามเพราะมีนาเป็นคนที่เห็นแผล

ลัวแผล แต่กลัวคุณดลจะเจ็บมากกว่า

แผลคล่องแล้ว พยาบา

กที่ทำ มือสั่นเหงื่อตก ปกติพยาบาลทำก็ไ

คุณดลเจ็บ”

้านชาไปแล้วล่ะ ต่อไ

าทำแรงแผลอักเสบขึ้นมาจะยุ่งเอานะครับ” นฤดลรีบหาเหต

นฤดลเดินมายังบ้านหลังเล็กทางด้านหลัง ซึ่งก่อนหน้านี

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ผู้มีพระคุณ2 บทที่ 2 ​​​​​​​เป็นห่วง3 บทที่ 3 ​​​​​​​นานแค่ไหนแล้วนะ4 บทที่ 4 ​​​​​​​ครั้งนี้ไม่เจ็บเท่าไหร่5 บทที่ 5 ​​​​​​​กันไว้ดีกว่าแก้6 บทที่ 6 ​​​​​​​บางอย่างไม่เหมือนเดิม7 บทที่ 7 ​​​​​​​ทำความรู้จัก8 บทที่ 8 ​​​​​​​ตัดสินใจ9 บทที่ 9 ​​​​​​​ใจเต้นแรง10 บทที่ 10 ​​​​​​​กลับบ้าน11 บทที่ 11 ​​​​​​​เคยชินหรือมีใจ12 บทที่ 12 ​​​​​​​ยิ่งใกล้ยิ่งหวั่นไหว13 บทที่ 13 ช่วยฉันหน่อยนะ14 บทที่ 14 ​​​​​​​มันเป็นเรื่องธรรมชาติ15 บทที่ 15 ​​​​​​​ขอแค่นี้ nc16 บทที่ 16 ​​​​​​​เพราะอะไร17 บทที่ 17 ไม่อยากให้เธอไป18 บทที่ 18 เรื่องบนเตียง19 บทที่ 19 ​​​​​​​คิดถึง20 บทที่ 20 ​​​​​​​สัญชาตญาณที่เร่าร้อน nc21 บทที่ 21 ​​​​​​​อยากอยู่ใกล้ๆ22 บทที่ 22 ​​​​​​​ก็แค่คู่หมั้น23 บทที่ 23 ​​​​​​​คำตอบก็เหมือนเดิม24 บทที่ 24 ​​​​​​​ผู้บุกรุก25 บทที่ 25 ​​​​​​​ทุ่มสุดตัว nc26 บทที่ 26 ​​​​​​​รังรัก nc27 บทที่ 27 สัญญาว่าจะไม่ทิ้งกัน28 บทที่ 28 ความลับที่บังเอิญรู้29 บทที่ 29 ​​​​​​​เกิดอะไรขึ้นกันแน่30 บทที่ 30 ​​​​​​​มันเป็นไปไม่ได้31 บทที่ 31 ​​​​​​​อย่าลืม nc32 บทที่ 32 ​​​​​​​นาฬิกาเดินช้า33 บทที่ 33 ​​​​​​​ชีวิตที่ต้องก้าวไปข้างหน้า34 บทที่ 34 ​​​​​​​ตัดเยื่อเหลือใย35 บทที่ 35 ​​​​​​​ความลับที่เวกัส36 บทที่ 36 ​​​​​​​เบื้องหลังการแต่งงาน37 บทที่ 37 ​​​​​​​ถ้าง่ายแต่แรกก็จบ (ตอนจบ)