BOY TOXIN พิษรักเซซัส

ไปอยู่ที่คอนโดด้วยกันแบบนี้ “ตอนนี้

ก้มหน้าเดินขึ้นไปชั้นสองเพื่อเก็บของตัวเองลงกระเป๋า ท่าทางที่นิ่งเฉยแบบนั้นฉันไม่สามารถขัดใจเขาได้เล

เหลือที่ว่างให้ใคร หรือถ้าเหลือก็ไม่มีใครสนใจยัยแห้งไร้เสน่ห์อย่างฉันหรอก รถหรูมาจอดที่คอนโดหรูใจกลางเมือง ฉันเดินตามหลังพี่เคียนติขึ้นไปที่ช

คียนติ

งที่กว้างขวาง มีเตาผิงด้วยนะ ที่สำคัญครัวของที่นี่มีเคาน์เตอร์บาร์เล็กๆ ด้วย ฉันมองประตูที่เปิดขึ้

ู่ใน

ี่เกิดขึ้น มีอะไรกันแน่นะ เกิดอะไรขึ้นกับพี่รัมกันแน่ ฉันหยิบมือถือที่สามารถเล่นอะไรได้แต่ราคา

บเป็นยังไงบ้าง? ขอโทษ

่ขี้อายไลน์มาหา เพราะเธอไม่ได้มามหาลัยในวันนี้

. พรุ่งนี้เจอกันที่ร้านกาแฟหน

เกิดอะไรข

ี้เก้าโมงเช้าเจอกันนะ ไ

กับผ้าขนหนูผืนเล็กที่พาดอยู่ตรงลำคอ หัวใจของฉันเต้นโครมคราม เลือดลมสูบฉีดเมื

ือดไ

เอ๋

ว! นี่เห็นแค่พี่เคียนติเปลือยท่อนบนยังเลือดกำเดาไหล ถ้าเห็นมากกว่านี้ไม่เลือดไหลตายหมดตัวหรือไงเนี่

ู๋โอเอ (

เกี่ยวกับเรื่องไอ้ร

่ที่อยู่ตรงหน้าไปจุดสูบ “พี่ไม่รู้ แต่มันส่งข้อความ

ับเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็วจนตั้งรับไม่ทัน ถึงแม้จะขี้ขลาด

มา แต่พี่พอจะรู้มานิดหน่อย

หรอพี่เ

ี่พี่รัมไม่ให้ฉันออกไปทำงานหาเงินเรียน แต่ตัวของเขากลับส่งเสียให้ฉันเรียนแทน ความจริงฉันไม่อยากจะคิดร้ายกับพี่

รียน พี่จะส่งเสียเธอ

ยนติ ช่วงนี้หนูปิดเ

..

ี่เคียนติทำให้ฉันรู้เลยว่าเขาคิดยังไง นอกจากฉันจะตัวเล็กผอมแห้งแล้ว ฉันยังสายตาสั้นด้วยแต่ก

ูแลเธอ

่เคี

อะไรก็ทำไปเถอะ แต่ขอให้บอกกันก่อนก็แล้วกัน” ร่างสูงลุกขึ้นเดินเข้าห้องไป แต่เป็นฉันมากกว่าที่นั่งโหวงใจอยู่นิดๆ ถ้าไม่ติดว่าพี่รัม

พี่นะ พี

ยู่ห้องตรงข้าม มันก็พาให้ใจสั่นตลอด สำคัญคือแพลนเที่ยวของฉันกับพี่รัมเป็นอันต้องพับเก็บไว้ในซอกลึกของ

อจิน ที่ว่าไปอย

อื

หน้าน่ารัก แตกต่างจากฉันโดยสิ้นเชิง ถึงจะตัวเตี้ยกว่าฉันเพราะสูงแค่ 165 ซม. แต่รูปร่างสมส่วน อกเป็นอก

าพี่เคียนติเ

งเฉย... ไม่รู้ด้

ดกันนักหรอก” ฉันเขี่ยเค้กในจานอย่างเสียใจพ่นลมอ

ินไม่ค

ารทำงาน ไหนจะสายตาสั้นย่ำแย่ หั

้าจนฉันส่ายหน้าไปมา “เข้าใจว่าเธอห่วงฉัน แต่ถ้าจะให้พึ่งพาพี่

าไหม พี่ไอซ์น่าจะรู้จักคนเยอ

าใจ สายตาของฉันมองไปที่ประตูร้านที่เปิดขึ้นพร้อมกับร่

าย

สบตากับฉันยกยิ้มให้อย่างกวนตีน แต่ฉันก็เบือนหน้าหนี ชิ

้ ยั

ทักฉัน แถมยังมองไอริชด้วยสีหน้าตกใจ มองด้วยส

ฉันเ

ต้องต

” ฉันลุกขึ้นเผชิญหน้ากับเขาที่ยักไหล่ “ใครหวงนายไม่ทราบ แ

จิน

ต้นแขนฉันไว้ แต่ฉันกลับบิดออกแต่ทว่าแขนของฉันมันอ

ยฉันนะ

เพื่อนเธอ

ื่อนฉันอีกเหรอ ไอ้เจ้าชู้!” ฉันตีแขนเขาเพื่อให้ปล่อย แต่ด

ธอ นี่ตีแล้ว

ันนะ ฉัน

จินเถอะนะคะ ฉั

ขน ฉันมองต้นแขนขาวที่แดงเถือกเป็นรอยมือ “ไอ

เดินจากไป ไอริชมองต้นแขนฉันที่เป็น

ได้เจอกันอีกเล

ราวหน้าจะตบให้ร