BADBOYสอนรัก

๊บ

กไปจากบ้า

หญิงวัยกลางคนเจ้าของบ้านเช่าหลังนี้เอ่ย

หนุ่มอายุสิบเจ็ดวิ่งถลาเข้าไปกอดขาของหญิงเจ้าของบ้าน

่รู้จะไปอยู

ิหวาน้องสาวคนเดียวของเขาที่มีอายุสิบห้าปีที่นั่งมองพี่ชายของเธอและร้องไห้ออกมาอย่างหนักเช่นกัน เธอก

่าเช่าบ้านฉันไ

ตายเพราะมันฆ่าต

ใส่หัวสมองโง่ๆขอ

กไป

บ้านแน่น หวันยิหวาเองก็วิ่งมากอดขาของป้าเจ้าของบ้านด้วยเช่นกัน ภาพของเด็กสองคนนี้ช่างสร้างความเวทนาน่าสงสารให่แ

เด็กวัยรุ่นที่เป็นลูกน้องยัยป้าเจ้าของบ้านใจร้ายรีบวิ่งมากระชากร่างของเด็กหญิงหวันยิหวาจนเสื้อผ้าที่

งนุ่มนวลของคนเป็นพี่ชายเอ่ยถ

ิหวาตอบพี่ชายเธอพลางกอดเ

นออกมาจากบ้านที่เขาและน้องสาวเติบโตมาตั้งแต่เด็ก เขาจะต้องไม่ร้องไห้ให้น้องสาวเขาเห็นเพื่อหวันยิหวาถ้าเขาร้องน้

าาาา

ริ่มจะลงเม็ดหนักแล้วเขาจึงรีบอุ้มร่างเล็กของน้องสาวเขาขึ้นอุ้มและรีบวิ่

ไหมยี

นาว…และหิ

มหนาวเหน็บของพายุฝนที่โหมกระหน่ำตกอยู่ในตอนนี้ ไอจากฝนกระเด็นเข้ามาโดนร่างเด็กหญิงหวันยิหวา ปอนรู้สึกส

ร

ของตนไปรอรับน้ำฝนที่ตกลงมาจากฟ้ามารอให้น้

ให้น้องของเขา ใจหนึ่งก็สงสารน้องจับใจแต่จะทำยังไงได้ เขาเองก็เพิ่งจะอายุสิบเจ

เธอเธอเอามือทั้งสองข้างไปรอรับน้ำฝนหยดลงบนหน้ามือของเธอแบบที่พี่ชายของเธอทำ เธอจึงทำตามทำให้พี่ชาย

ะดูแล…ยี่หวาใ

็กผู้ชายรุ่นราวคราวเดียวกันกับปอนนั่งมองคนทั้งสองอยู่บนรถตู้คันหรูสีดำคันที่จอดเทียบฟุตบาทอยู่ด้า

อ่ยเรียกพีเคที่เปิดประตูรถได้ก็เดินกางร่มคันสีขาว

ะจันหน้ากับปอนได้แล้ว ปอนกับหวันยิหวามองหน้ากันก่อนจะหันกลับไปมองท

เคก็พยักหน้ารับรู้ก่อนจะเหลือบหางตามามองหวันยิหวาเด็กผู้หญิงหน้า

าคนดูแลบ้า

…สนใจจะไปดูแลบ

ย..” ปอนว่าเสียงอ่อนสงสารน้องสาวจับหัวใจ หวันยิหวาก็กอดเอวพี่ชายของเธอแน่

ี…มีข้าวให้กิน…ไม่ต้องทำอะไรมากแค

นายพูดจร

้มและยกมือขึ้นมาจับมือกับพีเคเพื่อทำการสัญญาปากของลูกผู้ชาย โดยมีหวันยิหวาแอบมองพี่ชายผู้มาใหม่ด้วยแววตาสดใสพลางอมยิ้มขึ