ทวิลีลาวดี (พีเรียดวาย)

ึ

นเจ้าคะ

ส่วนริมจัดอาสนะไว้หกถึงเจ็ดผืนรองรับพระสงฆ์ ข้างๆเป็นโต๊ะหมู่บูชา บริเวณกลางห้องที่ยามปกติเป็นโต๊ะรั

ั้ง เหมือนเช่นปกติก็กำลังจัดดอกไม้ลงกระถางอย่างอารมณ์ดี

ญิงเจ

าดอกแทบหลุดแล้วถึงกับต้องร้องในใจว่าคุณพระ ก่อนคนใจจะ

งคุณหญิงจันทร์ "เปลืองน้ำลายขอรับคุณท่าน น้องสาวกระผมมันขี้เสือก รู

พี่เ

้องบ่าวคนสนิทในเรือน อายุยังรุ่นๆไม่ถึงยี่สิบ คนหนึ่งก

ป็นกะไ

พี่ชาย คลานเข่าไปหาคุณหญิง "บ่

้าเป็

สองนาน ทีแรกท่านขุนเหมือนจะอาร

กไป เหลือเพียงตนกับสองบ่าวพี่น้อง แขอึกอักไม่ยอม

ินเสียงท่านขุน

น "นังแข เอ็งไม่ได้ปั้นเรื่องใช่ไหม โกหกผิดบาป โกหกคุณห

นไปหาคุณหญิง

งแน่

ัวเราะหัวใคร่ห

ว้ไม่ไกล สีหน้าพิจารณาครุ่นคิด

น ท่าทีน่าเกรงขามเกินวัยเสียจนเพื่อนสนิทข้าที่มั่นหมายลูกสาวไว้ถึงกับเอ่ย

ับ ท่านข

ู้โต๊ะตามเดิม พอเห็นคนขี้เสือกเส

ห้นังแขไ

กคิดเห็นอย่างไร ก่อนถึงเวลาพระท่านมา

ยเขายิ้มน้อยพูดเท่าที่จำเป็น หากผิดวิสัยหัวร่อหั

ับ ตามแต่คุณแม่เ

ให้ไอ้เขียวม

ห็นฟันเหลืองๆดำๆ แต่พอเห็นคุณหญิงจันทร์หันมาส่งสายตาปร

ขอรับ ลูกไ

รือนอ

ฮ้

เวลากินข้าว ลูกชายคนเดียวคนนี้ ชอบไปนั่งแช่อยู่ศาลาริมน้ำผู้เดียว ไม่พูดไม่คุยกับบ่าวไพร่และผู้ใด ราวกับไม่อยากอยู่เรือนนี้อย่างนั้น คนเป็นแ

ี่เดิมอยู่ได้ ไ

วงรีบหันมาหยุดมือดูอย่างไว ไม่เห็นมี

เขียว ข้าจะเ

ท่าพระท่านข้างนอ

ะ/ขอรับ

…

ที่คุ

ันไป

ไป ผมก็พยายามปรับอารมณ์ ตั้งสติ

นเหมือนจร

อนนี้ผมก็นอนต่อถึงเช้

ึ

พท์จากใต้หมอ

2.

วันนี้มี

…

ัก เดี๋ยวนี้โดดเรีย

อ้า เอาไป" ส่งสมุด

ี้จ้องทวงสมุดตัวเองอยู่หน้าประตู ดีที่

รัก ไม่ปิดกระ

งที่ อาจา

ที่โพเดียมกลางห้อง หลังจากทุกคนเป็นระเบียบ ลำโพงม

ุ่มหยุดพูดเมื่อสายตาหันมามองเจ้าของเป้เห

" ลุก

ย่าลืมส่งใบลานะ เด็กทุนอย่างเธอ ครูอนุโลม

า

? ผมหยุดเ

าจารย์" ยิ้

่าวอย่างนอบน้อมและนั่งลง จะไม่ให้เปิดเล็กเชอร

นเว้นวัน แต่ของวันที่ 16

ค่ทุกคนในห้องก็ตั้งใจเรียนยกเว้