ทะลุมิติมาอยู่ในร่างสาวน้อยพร้อมระบบเส็งเคร็งยุค 70
น้องบ้านเฉินจึงขอติดรถกลับมาด้วยเพราะของหนักมาก มีทั้งเครื่องปรุง ไข่ แตงโม แอปเปิล เนื้อ และข
ที่เหลือปล่อยให้เฉินไห่หลิวกับเฉินตงจัดการ จากนั้นจึงเดินเ
!” ย่าเฉินอุทานมองตะกร้
ร้อมหันไปบอกน้องชายที่แบกกระสอบอยู่ เธอจะคุ
ับพ
าอย่างสงสัย นี่คือเงินที่หักจากการซื้อเครื่องปรุง ส่วนเงินอื่น
ันซื้อเอง” เพื่อป้องกันการถูกด่าที่ซื้อของสิ้นเปลือง เฉินเ
นถาม ลำพังไข่ไก่หนึ่งชั่งก็สองถึงสามเหมา มองดูแล้วไม่ต่ำกว่าห้าชั่งแน่ๆ ไหนจะแตงโมที่ว
ะว่าพวกฉันจะไปขโมยมาหรือใครให้มา ฉันเป็นคนไปซื้อเองจริงๆ ค่ะ เฉินตงก็อยู่ด้ว
ม่ได้ทำผิดกฎหมายใช่ไหม” ย่าเฉินถา
งถูกจับไปแล้วค่ะ อ้อ จริงสิ เหม่ยเย่ เธอเข้าไปช่วยพี่ในครัวด้วยนะ ต้องเตรียมของทำอาหารเย
ด้
นเฟิ่นอี้ฟังไม่ขึ้นจริงๆ ลำพังแค่ตะกร้าเดียวก็ใช้เงินหลายหยวนแล้ว
ค
่เดินมาหา ขนมนี้เมื่อถูกน้ำมันก็จะละลายไปเองเธอจึงไม่ค่อยห่วง
่ได้ห้ามเขา เพราะหากทั้งสองไม่บอกคนในบ้านก็ถือว่าไว้ใจได้ และเรื่องคูปองเธอก็มีเหตุผลแล้
ตื่นเต้นเมื่อเห็นเนื้อหมูตรงหน้
านั่นแหละ ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้กลับมาสักชิ้นในเวลาแบบนี้ เฉินเฟิ่นอี้ได
้ยินเธอจะไม่ได้กินนะเหม่ย
น่อย” หล่อนพยักหน้าหงึกๆ
โหลครึ่งหนึ่ง อีกครึ่งจะเก็บไว้ในตู้เพราะหากมีแขกมาเห็นเครื่องปรุงพวกเขาอาจขอ
ไว้ในตู้ แต่ตู้มันก็ไม่ได้ใหญ่ถึงขนาดที่จะเก็บได้ทุ
ลิ่นคาวด้วย อากาศร้อนมากเนื้อสัตว์จึงอยู่ได้ไม่นาน เฉินเฟิ่นอี้จึงแล่เนื้อหมูสอง
หมดเพราะล้างไม่เป็น และขั้นตอนนี้เธอเคยอ่านเจอในนิยาย เด็กสาวสกุลอะไรเ
ลูก ที่เหลือเก็บไว้ในห้องของเธอพร้อมแตงโม พรุ่งน
ู้ อีกครึ่งเก็บไว้ในห้องนอนของเธอ อาหารแห้งเธอซื้อมาบำรุงปู่เฉินและย่าเฉิน
นแล้วด้วย ฉันคิดว่าทุกคนคงเหนื่อยกันมาก กินข้าวให้อิ่มๆ คงนอนหลับสบาย” เฉินเหม่ยเย่ที่คำ
่องในและน้ำซุปกระดูกหมูอีก เฉินเฟิ่นอี้จึงไม่กลัวว่าทุกคนจะไม่
ค
กย้ายกับเฉินเหม่ยเย่ไปพัก เฉินเหม่ยเย่ออกไปห
แลกหนังสือที่เฉินตงมองๆ ไว้มาสองเล่ม และเล่มอื่นอีกสองเล่ม ซึ่งเป็นเล่มที่เฉินตงจับนั่นแหละ โ
ๆ ซึ่งสามารถใช้ได้อีกนาน แต่หากได้เข้าไปเรียนในอำเภอแล้วเฉินเฟิ่นอี้ต้องก
ก!
าวสาม
ข้
ับคูปองและของบางส่วนเข้าในกระเป๋า ที่เหลือก็ปล่อยไว้
คิดว่าจะรอให้อยู่ด้วยกันเพียงลำพังซะอีก จึงตัดสินใจเดินไปปิดหน้าต่าง โชคดีที
ีอ
น้าเรียบนิ่ง แอบคาดโทษน้องชายพ่วงเพื่อนสนิ
ินเฟิ่นอ
รื่องนี้มีความผิดยังไม่รู้ตัวอีก เฉินเฟิ่นอี้สัม
นก็ได้ไม่จำเป็นต้องไปเอง คราวหลังอย่าทำแบบนี้อีก เฉินตงก็เหมือน
ไป เขาก้มหน้าลงเพราะมันเป็นความผิดของเขาจริงๆ ก็
อ้อ หนังสือนี่พวกนายอยากได้ไม่ใช่เหรอ ฉันซื้อมาให้” เฉิ
งเล่ม ทั้งสองมองมาอย่างอึ้งๆ เพราะเป็นหนังสือที่ต
ือเขาได้เปิดดูด้านใน มีรอยขีดเขียนบ้างซึ่งก็ไ
อ
คุณค
เฟิ่นอี้แยกเงินที่เธอใช้ได้ออกมาติดตัว ส่วนตั๋วเงินสองร้อยหยวน เฉินเฟิ่นอี้จะเก็บไว้
อ๊
้เฉินเหม่ยเย่ด้วย! อาจเพราะของที่เหมาะกับหล่อนเฉินเฟิ่นอี้ไม่เห็นผ
ยู่ ก็แน่ล่ะ เฉินเฟิ่นอี้รักความสะอาด ทำความสะอาดห้องอยู่เสมอ ในตู้มีเสื้อสามตัว กางเกงสามตัว มีก
เฉินเหม่ยเย่ที่ถึงมีเท่ากัน แต่หนึ่งในนั้นยังเป็นชุดเก่าของเฉินเ