สวมรอยพลอยโจนรัก

ียงร้อยหกสิบเจ็ดเซนติเมตรรู้สึกตัวเล็กลงเหมือนลูกแมวยืนเผชิญห

ายแววลึกลับกับริมฝีปากบางเฉียบและผิวคล้ำบอกถึงเชื้อชาติลูกผสมที่เอมอุมาม

ุมายกมือไหว้ ไม่

ล่าวเชิญก็ไม่มี

ิ้วเรียวดกดำขมวดมุ่นปากบางเม้มสนิทแสดงถึงความไ

ชื่องช้าอย่า

เอมอุมาชะงักจากฝ่ามือที่ยกขึ้

ี้” น้ำ

ความผิดหวังแล่นวูบเข้ามาทันทีที่คิดว่าเขาจะปฏิเสธรับเข้

สาระ เอ้า ไหนบอกมาซิว่าทำไมถึงอยากทำงานที่นี่

ีสองของสาขาวิชาเลขานุการในมหาวิทยาลัยรวมกับความรู้ที่เรียนจบมาจากโรงเรียนวิชาชีพหลักส

นหลักฐานการศึกษาใบรับรองการทำงานและบัตรประชาชนที่คงจะถ่ายจากเครื่องถ่ายเอกส

ชื่อเล

รียก เอม

หรอกหรือ คุณชื่อ พินทุอ

เอม...” เอมอุมาไม่อยากสับสนชื่อต

อ..

ายุเท

ี่ตอนนี้สิบแปดปีสี่เดือนแล้ว เพราะทุกสิ่งที่อยู่ในมือผู้จ้างเ

าสั้น

มอุมาไม่ได้สายตาสั้นแต่จำเป็นต้

องผู้ถามพินิจใบหน้าที่เขาคิดว่าถ้าไม่มีเจ้าเค

อบ” เอมอุมา

ียงเดียวกัน คิ้วข้างหนึ่งเลิกขึ้นแสดงว่าเขาไม่ยี่ห

่างเดียว” ผู้กำหนดการแต่งตัวมองพินิจการแต่งกายของเลขาคนใหม่ตั้งแต่แรกที่เธอเดินเข้ามา เสื้

ายวับวามบ่งบอกถึงความพอใจ แต่การพูดคุยทางอีเมล์ เขายังไม่ได้พ

อดถามไม่ได้ เขาบอกให้แต่งตัวตา

ูดชวนตกใจ ต่างจากสีหน้

นไม่เข้าใจ”

ูสุภาพ ดูเซ็กซี่ อ่อนหวานน่ารักก

องทำอะไรบ้าง” เอมอุมาไม่มีประสบการณ์ก็อยากร

วขึ้นว่า “ผมเคยบอกแล้วว่าเลขาของผมต้องทำตามเงื่อนไขที่

ดคิ้วบ้าง เธอรับรู้เงื่อนไขพิเศษของเขาว่า...คืออะไร...แต่หญิงสาว