คุณอาที่รัก

:0

องแก้มใส

้ม

กก จ

วยความหิวโหยของฉันเองแหละ ฉันนอนไม่หลับแล้วหลังจากที่อาธันเข้ามาเห็นฉันตอนโป๊อยู่ อีกใจฉันก็อายแต่อีกใจก็ไม่

งหรูของฉันมาถือไว้และใส่รองเท้าที่ใช้สำหรับเดินในบ้านพร้อมเดินออกมาจากห้องนอนของฉัน ฉันเปิดไฟฉายจากโทรศ

ังเปิดอยู่ ฉันจึงเปลี่ยนทิศทางจากตอนแรกจะเดินเข้าไปในครัวเปลี่ยนไปยังประตูออกทางข้างบ้านที่มีส

ังเล็กของอาธันเรีบบร้อยแล้วก็ตะโกนเรียกหาอาธันสุด

นี้แหละ ฉันจึงเดินตามเสียงของอาธันไปและก็พบกับประตูไม้สักบาน

พร้อมกับกลืนนำ้ลายลงคอทันที เมื่อจินตนาการถึงร่างกายที่เปลือยเปล่าของ

ื้อ"ฉันยืนหลับตาเอามือทั้งสองข้างกุมโ

ก

ั้งกล้องไปทางหน้าประตูห้องนำ้เพื่อจะรอคนในห้องนำ้ออกมา และคนในห้องนำ้ก็เดินออกมาจริงๆด้วย อาธันนุ่งแค่ผ้าขนหนูตัวเดียวและเปลือย

ช

ียงของอาธันเอ่ยขึ้นอยู่ตรงหน้าของฉันพร้อม

งอาธันที่ตอนนี้เขาอยู่ใกล้ฉันมาก มากจนฉันได้กลิ่นหอมๆของส

าธันเอ่ยถามฉันพลางยกมือหนามาสัมผัสตรงหน้าผากของฉัน จ

มฉันด้วยนำ้เสียงตกใจปนเป็นห่วง ฉันจ

ธันไปด้วยนำ้เสียงออดอ้อนและเอื้อมมือท

ธันเอ่ยถามฉันด้วยนำ้เสียงเหมือนเขาไม่เชื่อ

จับเขย่าๆเบาๆเพื่อเรียกสติของฉัน อาธันขาแก้มใสมีสติครบถ้วนค่ะและตอนนี้สติของแก้มใส

ันขึ้นอุ้มและพาร่างของฉ

ร

ของฉันหนุนไปบนหมอนสูงและเขาก็จับหน้าของฉันให้นอนหงายหน้าขึ้นมองเพดานสีขาว ฉันกำ

างๆฉันและเขากำลังเอากระดาษทิชชูเช็ดเลือดกำเดาให้ฉันอยู่ และเลือดกำเดาของฉัน

นๆที่ตอนนี้ฉันยื่นมือขึ้นไปลูบไล้หน้าอกที่เปลือยเปล่าของอ

ละค่อยๆขยับตัวลุกขึ้นนั่งพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไ

ยนำ้เสียงหวานๆพร้อมกับขยั

ันที่กำลังยื่นมือขึ้นไปลูบไล้โครงหน้าหล่อของอาธันอยู่ก็ต้องชะ

ก้มใสสักหน่อย!!"ฉันตะโกนใส่หน้าของอาธันด้วยนำ้เสียงไม่พอใจแว

ร

ดเสื้อยืดสีครีมของฉันออกไปแล้ว จนเผยให้เห็นหน้าอกอวบอิ่มขนาด

ธันและขยับตัวเอาหน้าอกอวบอิ่มของฉันไปสัมผัสกับหน้าอกแกร่งข

อ่ยถามอาธันไปอย่างไม่พอใจที่เขาจับไหล่

ร

อ่ยบอกเขา ตอนนี้หน้าอกของฉันกำลังเบียดเสียดอยู่กับแผงอกที่เปลือยเปล่าขอ

ัวบ้างไหม!!"อาธันเอ่ยถามฉั

ยับหน้าลงไปประกบริมฝีปากสีชมพูของอาธันทันที เขาไม่ยอมเปิดปากให้ฉัน ฉันจึงทำได้แค่

ันพลางขบฟันกัดหยอกเย้าริมฝีปากของอาธันเล่นย

าก็ออกแรงผลักไหล่ของฉันจนฉัน

ี้อีก เราเป็นหลานของอา

าธันเอ่ยบอกฉันด้วยนำ้เสียงจริงจัง แววตาที่เขามองมาที่ฉันมันเต็มไปด้ว

ถามอาธันไปด้วยนำ้เสียงแผ่วเบาอย่างคนหมดแรง ฉัน

ันเอ่ยบอกฉัน ฉันที่ได้ยินคำพูดของอาธันทำให้ฉันนำ้ตาคลอขึ้นมาทันที อา

งเขาและเดินออกมาจากบ้านของอาธัน ฉันรู้สึกหนาวฉันจึงยกมือขึ้นมาโอบกอดร่างของฉั

ร

พร้อมกับเอ่ยถามฉันนำ้เสียงของเขาฟังดูเหมือนเขาจะเป

"ฉันเอ่ยขึ้นเหมือนคนที่กำลังเพ้อ อาธ

ธันไม่รักแก้มใสเหรอ

าครับ แต่อาไม่ได้รักเราแบบนั้น"อาธันเอ่ยบอกฉันด้วยนำ้เสียงแผ่วเ

ร

งของอาธันให้ออกไปจากตัวฉั

กๆ

็ไม่ได้วิ่งตามฉันมา เขาคงจะไม่ได้คิดอะไรกับฉันจริงๆแหละ และที่นี้ฉันจะทำยังไงต่อไปดี ทั้งๆที่ฉันรักเ