icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

รักเธอคนเดียว

บทที่ 34 หมากัดกันเอง

จำนวนคำ:1292    |    อัปเดตเมื่อ：26/03/2024

เริ่มโอนอ่อนลง เขานั้นกลัวมากเลยว่าส่วน

” เซ่เซิงหยิบเวชระเบียนขึ้นมาก่อนจะหาข้ออ้างปลีกตัวออกไปข้าง

นโยนไม่มีพิษภั

ปลดล็อกบท
บทก่อนหน้า
บทถัดไป

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 นอนกันแล้วก็หนีไป2 บทที่ 2 ก็จะตบเธอนั่นแหละ3 บทที่ 3 หวานหว่าน เธอควรเชื่อฟังหน่อย4 บทที่ 4 ภรรยาผมเชื่อฟังมาก5 บทที่ 5 แกล้งทำตัวว่าง่ายต่อหน้าเขา6 บทที่ 6 คุณชายสาม ฉันกลัว7 บทที่ 7 หวานหว่านถูกตบแล้ว8 บทที่ 8 ใครเป็นคนตบ9 บทที่ 9 ฟ้องสามีของคุณได้10 บทที่ 10 เอาคืนสิบเท่า11 บทที่ 11 เลือกตัวเธอ12 บทที่ 12 คุณชายสามไม่อยู่บ้าน13 บทที่ 13 หญิงร้ายชายชั่ว14 บทที่ 14 กล้าตบฉัน ฉันจะให้คุณชายสามของฉันจัดการแกซะ15 บทที่ 15 คุณอา เขารังแกฉัน16 บทที่ 16 เดทกันครั้งแรก17 บทที่ 17 ภรรยาตัวน้อยของเขามีกี่ด้านกันแน่？18 บทที่ 18 เขาค้นพบความจริงแล้ว19 บทที่ 19 เธอตัดสินใจแล้ว20 บทที่ 20 เราไม่มีอะไรติดค้างต่อกันอีก สมใจเธอแล้ว21 บทที่ 21 คุณชายสามบอกว่า รอผมนะ22 บทที่ 22 ท่ามกลางความมืด เธอเรียกเขาว่า คุณอา23 บทที่ 23 กู้หวานหว่านผู้น่าสงสาร24 บทที่ 24 หักปีกของกู้หวานหว่าน25 บทที่ 25 หญิงร้ายชายเลว ต้องอยู่ด้วยกันไปชั่วนิรันดร์26 บทที่ 26 ใครก็ได้ช่วยเธอที27 บทที่ 27 กล้าแตะต้องฉัน คุณชายสามไม่มีวันปล่อยพวกแกไปแน่28 บทที่ 28 เกรงว่าถ้าเธอรู้ตัวตนของนายแล้วจะตกใจล่ะสิ29 บทที่ 29 อย่าส่งฉันไปให้เขานะ30 บทที่ 30 ทำไมหน้าถึงแดงล่ะ31 บทที่ 31 คุณอา จากนี้ไปฉันจะเลี้ยงดูคุณเอง32 บทที่ 32 ดุด่าและทุบตีไม่ลงเลย33 บทที่ 33 ฉันสั่งให้ไปขอโทษไง34 บทที่ 34 หมากัดกันเอง35 บทที่ 35 เห็นหวานหว่านของเขาถูกรังแก36 บทที่ 36 หวานหว่าน ผมจะช่วยคุณเอง37 บทที่ 37 ช่วยกู้หวานหว่านจัดการพวกเขา38 บทที่ 38 เป็นฝีมือของใคร39 บทที่ 39 พาคุณชายสามไปแข่งรถด้วย40 บทที่ 40 ทุ่มนายฉันก็ทุ่มมาแล้ว ทำไมเหรอ41 บทที่ 41 เดิมพัน42 บทที่ 42 ตาฝาดไป ชายในรถดูคุ้นตามาก43 บทที่ 43 ลู่เซียว ฉันอยากจูบคุณ44 บทที่ 44 เปิดความจริงให้กับคุณชายสาม45 บทที่ 45 บังเอิญเจอกับ คุณป้า ผู้แปลกประหลาด46 บทที่ 46 ลูกสะใภ้ที่ตาไม่มีแวว47 บทที่ 47 หยกโบราณของตระกูลซู48 บทที่ 48 การฆ่าแก มันง่ายจะตายไป49 บทที่ 49 เกิดเรื่องขึ้นกับพี่สาว50 บทที่ 50 กู้หวานหว่านเป็นคนทำให้แกแท้งลูก51 บทที่ 51 กู้หวานหว่านมาทำลายบ้านตระกูลกู้52 บทที่ 52 กู้หวานหว่านหมดความอดทนแล้ว53 บทที่ 53 เขามาปกป้องเธอแล้ว54 บทที่ 54 ถ้าแกกล้าแตะต้องฉัน คุณชายสามไม่มีทางปล่อยแกไปแน่55 บทที่ 55 เหลือแค่ฉัคนเดียวแล้ว56 บทที่ 56 พาเธอไปจดทะเบียนสมรสที่สำนักทะเบียนเขต57 บทที่ 57 ใส่ร้ายกู้หวานหว่าน58 บทที่ 58 สิ่งที่เรียกว่า ‘พยาน’59 บทที่ 59 กู้หวานหว่านเป็นคนผลัก60 บทที่ 60 พยานมากมายกำลังเดินทางมา...61 บทที่ 61 พาตัวกู้หวั่นเอ๋อร์ ไป62 บทที่ 62 เจอ ‘คุณป้า’ อีกครั้ง63 บทที่ 63 พยายามหาทางไปพบลูกสะใภ้64 บทที่ 64 เริ่มใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน65 บทที่ 65 คุณคือพ่อของฉันงั้นเหรอ 66 บทที่ 66 ฉันเลี้ยงดูพ่อหนุ่มเอาไว้นั่นแหละ67 บทที่ 67 ส่งมอบ68 บทที่ 68 เขาไม่อยู่แค่หนึ่งนาที เธอก็คิดถึงแล้ว69 บทที่ 69 อยากอยู่กับคุณอาตลอดไป70 บทที่ 70 ถูกแม่สามีป้อนอาหาร...71 บทที่ 71 กล่าวหาคุณนายลู่ว่าเป็นหัวขโมย72 บทที่ 72 เธอผู้ ‘ชั่วร้าย’ ทำให้กู้หวั่นเอ๋อร์ขายไม่ออก73 บทที่ 73 คุณผู้ชายแห่งตระกูลฉิน74 บทที่ 74 คุณป้าของฉันเป็นคุณนายใหญ่หรอกเหรอเนี่ย 75 บทที่ 75 ใครแต่งงานกับกู้หวั่นเอ๋อร์ ถือว่าตั้งตัวเป็นศัตรูกับฉัน76 บทที่ 76 ฉันคิดถึงคุณ คุณลู่77 บทที่ 77 ทำให้กู้หวานหว่านคุกเข่าต่อหน้าฉันพรุ่งนี้ให้ได้78 บทที่ 78 ‘ข้อห้าม’ สามข้อ79 บทที่ 79 แข่งรถกันต่อ80 บทที่ 80 พวกเขาจะมาจับใครกันแน่ 81 บทที่ 81 มีคนโผล่มาอย่างกะทันหัน...82 บทที่ 82 เกิดเรื่องขึ้นกับหวานหว่าน จนเขาตื่นตระหนกไปหมด83 บทที่ 83 บอกให้คุณอาเล็กมาช่วยกู้หวานหว่าน84 บทที่ 84 เอาใจกู้ซีหรู85 บทที่ 85 นายอีกแล้วนะ ‘พ่อหนุ่มหน้าใส’86 บทที่ 86 อยากให้คุณช่วย87 บทที่ 87 ไอ้บ้านี่โผล่มาจากไหน88 บทที่ 88 ฉันขอแค่พี่ยังมีชีวิตที่อยู่ก็พอ89 บทที่ 89 ทำไมน้องสาวของเธอถึงโหดเหี้ยมขนาดนี้90 บทที่ 90 เจอคุณอาอีกแล้ว91 บทที่ 91 ลู่เซียว ฉันผิดไปแล้ว92 บทที่ 92 กู้หวานหว่านกลัวแล้ว93 บทที่ 93 คำอธิบาย94 บทที่ 94 กู้ซื่อกรุ๊ปกำลังจะล้มละลาย95 บทที่ 95 ลูกสาวของคุณหนีจากเงื้อมมือของผมไม่ได้หรอก96 บทที่ 96 อาการป่วยของซูยี่97 บทที่ 97 อยากจะใช้เงิน ‘เขวี้ยง’ กู้หวานหว่าน98 บทที่ 98 ต่อให้ฉันจะไม่เอาไหน แล้วคุณจะทำอะไรได้99 บทที่ 99 ใช้ ‘รถขุด’ ทุบรถ แสดงอำนาจของคุณนายลู่100 บทที่ 100 ตระกูลลู่เงินเยอะเหลือเกิน