อุ้มเธอขึ้นสวรรค์

ั

ดยไม่สนใจว่าร่างเล็กที่อุ้มพาดไหล่มาจะดิ้นรนขัดขืน มือให

ีย

อ

งน้ำตา แต่เหมือนเขาจะไม่ได้สนใจเสียงร้องไห้สะอื้นของเธอ แล้

ั่

บเตียงนุ่มจนเด้งกระเด็น

งเป็นแม่ให้ลูกฉัน แต่ฉัน

กระโปรงยาวถึงข้อเท้า เสื้อคอเต่าปิดถึงคอ มองยังไงก็จืดชืดไม่น่าพิศวาส แต่เขาต้องหลับหูหลับตาเย็บผ้ากับหล่อน แม้ว่าไม่น่าปรารถนาก็ตาม หากไม่ทำตอนนี้

มต้องเป็นหยก” หล่อนโต้เถียงกลั

ึ

ายยัยเด็กกาฝาก อีกอย่างเธอต้องตอบแทนข้าวแดงแกงร้อนของคุณย่าด้วยการอุ้มท้องลูกของฉัน ถ้าเป็นเธอยังไงฉันก็ยังมีอิสระและไม่ต้องแต่งงานให้เป็นห่วงผูกคอ” คนเห็นแก่ตัว ใช่ ขันโตกพ

มคะ อึก” หล่อนถามอย่างกลั้นเสียงสะอื้น สองมือเล็กยกขึ้นปาดเช็ดคราบน้ำตาชื้นข้

ึ

วามว่าฉันจะเอาเธอไม่ได้ เธอก็มีรูให้เสียบเหมือนผู้ห

้หมด และตอนนี้ก็เหลือแต่กายเปลือยเปล่า และความเป็นบุรุษที่สงบนิ่งยังไม่ผงาดม

ห็นเขาถอดเสื้อยืดออกแล้ว แต่แล้วก็ต้องร้องกรี๊ดเสียง

ี๊

นดิ้นและปัดมือใหญ่ที่จับมือของหล่อนออก สองเท้าเล็กถีบเตะไปมา และถ

ครางยัยจืด” เขาบอกอย่างหงุดหงิดและดึงผ้

โตก หยกไม

งอุ้มท้องลูกฉัน” เขาดึงรั้งร่างที่ดิ้นรนถอยห่า

สงสารหยกเถอะ ตอบแทนบุญคุณอย่างอื่นได้ แต

จะมีเขามาตลอด แต่เมื่อสิ่งที่เขาต้องการมันจะทำเธอเจ็บปวด เพราะเขาต้องการแค่ให้เธออุ้มท้องลูก

อช่วยอะไรเธ

้เธอท้องให้ได้ เพื่อที่คุณย่าจะได้ไม่พาผู้หญิงมาเสนอตัวให้เขาหากเขามีเหลนให้ท่านอุ้ม มือใหญ่กำมือเล็กที่ยกไหว้ที่อกตนออกแล้วก็ผลักเธอ

ี๊

ลงจากเตียงทั้งๆ ที่ตอนนี้ตัวเองก็เปลื

ลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอด้วยความยากลำบาก ผิวขาวนวลเนียนน่าลูบไล้และขบเม้ม สองเต้าอวบอูมมองด้วยสายตาน่าจะล้นมือเขา

้

ตอนนี้น้ำตาของหล่อนแห้งเหือดไปแล้ว มีเพียงแววตาเศร้าหมองอ้อนวอนคนตัวโตใ

าก” ไม่ได้พูดเปล่าแต่ลูบไล้มือหยาบกร้านตามเรียวขาเล็กขึ้นไปยังโคน

นะคะ