icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
ปวีร์แสนร้าย

ปวีร์แสนร้าย

ผู้เขียน: สนิมสร้อย
icon

บทที่ 1 Chapter 1 เริ่มต้นด้วยความเกลียด

จำนวนคำ:1597    |    อัปเดตเมื่อ:05/03/2024

้องขนของอ

เป๋าหลายใบ ปวีร์ลูกชายคนเดียวของครอบครัวภักเจริญเกียรติ ปีนี้ชายหนุ่มมี

กมากกว่าทุกคืน เพราะเป็นวันหยุดเลยไม่ถูกดุอย่างเช่นวันธรรมดาที่ต้องตื่นเช้าไปโรงเรียน ท

้องไป

้ว –

ตาเหนื่อยหน่าย หากนับตั้งแต่วันนี้ย้อนหลังไปเกือบห้าปี ต้องอยู่กับความอ

ที่นี่กับ

มผมต้องอยู่กับพ่อค

ากในการตัดสินใจของตัวเอง แต่วันนี้จำเป็นต้

่ตัดสินใจ

.

ะแยกท

มหมายไม่ออก รับรู้มาตลอดว่าพ่อกับแม่ระหองระแหงกันมานาน ทว่าคนเป็นลู

ี่เด็กชายปว

นจะมาถึง ต่อให้มีสัญญาณบ

รักพ่อแ

ผาะอาบแก้มอยู่รอมร่อ เช่นเดียวกับกมลเนตร ไม่อาจอดกลั้นเอาไว้ได้ก็พลันร่วงพลู

ตัดสินใจกั

สิครับ ทำไม

.

านหลายปี แต่มันก็ไม่เป็นผล ยิ่งอยู่ยิ่งเหมือนคนไม่รู้จักกัน อีกคนมีสังคมจนหลงลืมหน้าที่ของว่าภรรยา อีกคนทำงานจนห

ปก็มีแต่

คองคำว่าพ่อแม่ลูกไว้ไม่ได้ ก็อย่างว่า คำว่ารักคำเดียวไม่สามารถทำให้ครอบครัวไปต่อได้ ความ

่อยู่ด้วย

แม่จะ

่างป

ม่ไปไ

เมื่อผู้ใหญ่ทั้งสองหมดรักกัน ก็เหลือเพียงการทำหน้าที่พ่อและแม่ของลูกเท่านั้น กมลเนตรกอดลูกชายที่

นะลูก แม่จะ

ม่

ปแล้ว

ไม่

.

ห่างลูก ไม่ใช่เพราะการเลิกราในครั้งนี้ ความรู้สึกเจ็บปว

สียง ด้านหลังคือสายตาอ่อนไหวของผู้เป็นพ่อ สงสารลูกไม่น้อยเมื่อครอบครัวต้องสาแ

ีร

.

วี

น้าชญา

สนิทสนมกับพนักงานตัวเองก็จริง แต่มันไม่ใช่สาเหตุของการเลิกราในครั้งนี้ ความสัมพันธ์ระหว่างเขากับกมลเนตรได้ตกลงเพื่อยุติมานานเกือบปี ทว่ายังอยู่ด้วยกันเพื่อรอเวลาเหม

าตกลงกับอดีตภรรยาแล้วเรียบร้อย เธอไม่ได้เข้ามาเป็นมือที่สาม ซ้ำยังเป็นกำลังใจในตอนที่เ

้าใจผิด

น้าชญาทำให้พ

ม่

พ่อกับแม่ก็ยั

ฟังในเหตุผลที่มันเกิด คนหมดรักกันไม่สามารถทนฝืนอยู่ด้วยกันได้ ปุริมเข

นอยู่กั

ด้วย!! น้าชญาทำให้คร

อนนี้ลูกกำลังโทษผู้หญิงอีกคน เข้ามาทำให้ครอบครัวต้องแยกจากกัน ปวีร์เองที่กำมือแน่น

อาปัญหาแบบนี้มาเล่า เคยปลอบใจให้เพื่อนเข้าใจในปัญญาของผู้ใหญ่

ทำครอบครัวเราเป็นแบบน

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 Chapter 1 เริ่มต้นด้วยความเกลียด2 บทที่ 2 Chapter 2 ที่ระบายความเกลียด 1 NC3 บทที่ 3 Chapter 3 ที่ระบายความเกลียด 2 NC4 บทที่ 4 Chapter 4 จนกว่าเธอจะไป5 บทที่ 5 Chapter 5 หากต้องอยู่สองต่อสอง6 บทที่ 6 Chapter 6 เมื่อไหร่จะไป7 บทที่ 7 Chapter 7 ไม่ได้บอกว่าจะพากลับบ้าน8 บทที่ 8 Chapter 8 เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง9 บทที่ 9 Chapter 9 ร่างกายที่ไร้ราคา NC10 บทที่ 10 Chapter 10 ต้องการอะไร11 บทที่ 11 Chapter 11 อาการป่วย12 บทที่ 12 Chapter 12 นอนโรงพยาบาล13 บทที่ 13 Chapter 13 อ่อนแอเหลือเกิน14 บทที่ 14 Chapter 14 ขอเวลาสักพัก15 บทที่ 15 Chapter 15 เบื่อขี้หน้าเธอจะแย่16 บทที่ 16 Chapter 16 กำลังคิดถึงอยู่หรือเปล่า17 บทที่ 17 Chapter 17 วันแรกของการย้าย18 บทที่ 18 Chapter 18 หยุดบ้าได้แล้ว19 บทที่ 19 Chapter 19 แอบมาดูเฌอเอม20 บทที่ 20 Chapter 20 ใครกันที่ล้ำเส้น21 บทที่ 21 Chapter 21 เพราะเอมเกลียดพี่22 บทที่ 22 Chapter 22 ร้องไห้ไม่ใช่คนอ่อนแอ23 บทที่ 23 Chapter 23 วันสำคัญของเฌอเอม24 บทที่ 24 Chapter 24 อย่าทำให้เกลียดไปมากกว่านี้25 บทที่ 25 Chapter 25 จะอยู่ตรงนี้จนกว่าจะให้อภัย26 บทที่ 26 Chapter 26 อยากเป็นปวีร์แสนดี27 บทที่ 27 Chapter 27 ปวีร์อ้อนน้อง28 บทที่ 28 Chapter 28 การให้ที่ดีคือการให้อภัย29 บทที่ 29 Chapter 29 ความคิดถึงอันมากมาย nc30 บทที่ 30 Chapter 30 ปวีร์โหยหา31 บทที่ 31 chapter 31 ปลายทางของความสุข (จบ)