icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ปวีร์แสนร้าย

บทที่ 6 Chapter 6 เมื่อไหร่จะไป

จำนวนคำ:1554    |    อัปเดตเมื่อ:05/03/2024

ี่ก้

พบคือด้านหน้าของผับ เฌอเอมมาถึงก่อนและนั่งรอเพื่อนเกือบหนึ่งชั่วโมง มองไ

มยัง

รู้สึกเกิดความประหม่า เปิดกระเป๋าหยิบมือถือเพื่อหมายจะต่อสายตามเพื่

อม

ใจ ในทีแรกนึกว่าเพื่อนจะควงแฟนหนุ่มที่มารับกลับ

ังจะ

ถก็เต็ม ต้องเอาไปจอดฝั่งโน้

่พี

ดีที่ได้รู้จัก ทว่ายังงงๆ แต่กระนั้นก็พอเดาออกว่าคนที่เ

แนนเอง ยัยเอมท

นะครับน้องเอม ได้เ

มีชายอีกคนเดินสมทบมาตามหลัง จังหวะนั้นทำเฌอเอมงุนงงไปใหญ่ นอกจากจะมี

อีกนิด แนนให้พ

ไม่เคยมาแถวน

งสาวหน้าตาสะสวย กระทั่งถูกแนะให้รู้จักว่าชื่

ุกนะน้

แล้ว แต่ก็ช่างเถอะ นั่นมันเรื่องส่วนตัวของแนนนี่ เฌอเอมยืนโยกส่ายเรือนร่างตามเสียงเพลงพอเป็นพิธ

มาหรื

ยงคอถามในระยะแค่คืบ ในตอนนี้เฌอเอมเริ่มมึนเบลอ เธอไม่ใช

ขอตัวเข้าห้อ

ตัวเองไม่ให้ล้ม แม้คิมจะพยายามเข้าช่วยก็ถูกปฏิเสธ จนกระทั่งพาตัวเองมายืนที่อ่างล้างมือห้องน้ำ

นี้ก็เมา

้น กำลังจะเดินกลับมาโต๊ะเดิมดื่มน้ำเปล่าแทนเครื่องดื่มเพราะรู้สึกว่าตัวเองเริ

่อย

ดเต็มตา รู้สึกคุ้นแต่ยังไม่รู้ว่าเป็นใคร เฌอเอมคิดไปเ

เอมนะ อย่

จะทำไ

บิกดวงตากลมโตอย่างตกใจ ชายตรงหน้าคือปวีร์ เขาใช้มือยันเข้ากับผนังสองข้าง ขณะที่คนอายุน้อยยืนประจันใบหน้าแดงก่ำของชายหนุ

่วี

นี้ตั้งแต่

บบ

เที่ยว เหมือนแม

่วี

้าว กำปั้นน้อยๆ ทุบเข้าหน้าอกแกร่ง พยายามผลักให้คนอายุมากถอยห

ม่

นออเซาะซบไหล่กันแ

กว่าไ

เครื่องดื่ม ทั้งเกือบล้มกองลงพื้นก็หลายหน ทว่าผู้จับจ้องเหตุการณ

ฉัน พร้อมทำให้ไ

อมสักที ไม่ชอบกัน เ

ควรต้องต่างคนต่างอยู่ แต่เหมือนว่าปวี

จะออกไปจากบ้านหลังนี้

แนบชิดข้างแก้มแต่ไม่ใช่การจูบเป็นเพียงการ

่อย

ถ่างขาให้ผั

ิ คน

ทำไมต้องทำครอบครัวคนอื่นร้าวฉาน

ร์ อีกทั้งคนอายุมากกว่าคล้ายจะเมามาก เฌอเอมทั้

บอกให

กับ

เอมจะ

้าม่านรูดด้วยกันเหรอเฌอเอม -- ฉันไม่ม

ำแบบนั้น ไม่เคยคิดจะไปยุ่งกับคนมีค

ระแหงกับภรรยาผู้ซึ่งเป็นเพื่อนกับปวีร์ จังหวะบังเอิญทำสองคนรู้จักกันและเห็นมาคลอเคลียอย

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 Chapter 1 เริ่มต้นด้วยความเกลียด2 บทที่ 2 Chapter 2 ที่ระบายความเกลียด 1 NC3 บทที่ 3 Chapter 3 ที่ระบายความเกลียด 2 NC4 บทที่ 4 Chapter 4 จนกว่าเธอจะไป5 บทที่ 5 Chapter 5 หากต้องอยู่สองต่อสอง6 บทที่ 6 Chapter 6 เมื่อไหร่จะไป7 บทที่ 7 Chapter 7 ไม่ได้บอกว่าจะพากลับบ้าน8 บทที่ 8 Chapter 8 เกลียดปลาไหลกินน้ำแกง9 บทที่ 9 Chapter 9 ร่างกายที่ไร้ราคา NC10 บทที่ 10 Chapter 10 ต้องการอะไร11 บทที่ 11 Chapter 11 อาการป่วย12 บทที่ 12 Chapter 12 นอนโรงพยาบาล13 บทที่ 13 Chapter 13 อ่อนแอเหลือเกิน14 บทที่ 14 Chapter 14 ขอเวลาสักพัก15 บทที่ 15 Chapter 15 เบื่อขี้หน้าเธอจะแย่16 บทที่ 16 Chapter 16 กำลังคิดถึงอยู่หรือเปล่า17 บทที่ 17 Chapter 17 วันแรกของการย้าย18 บทที่ 18 Chapter 18 หยุดบ้าได้แล้ว19 บทที่ 19 Chapter 19 แอบมาดูเฌอเอม20 บทที่ 20 Chapter 20 ใครกันที่ล้ำเส้น21 บทที่ 21 Chapter 21 เพราะเอมเกลียดพี่22 บทที่ 22 Chapter 22 ร้องไห้ไม่ใช่คนอ่อนแอ23 บทที่ 23 Chapter 23 วันสำคัญของเฌอเอม24 บทที่ 24 Chapter 24 อย่าทำให้เกลียดไปมากกว่านี้25 บทที่ 25 Chapter 25 จะอยู่ตรงนี้จนกว่าจะให้อภัย26 บทที่ 26 Chapter 26 อยากเป็นปวีร์แสนดี27 บทที่ 27 Chapter 27 ปวีร์อ้อนน้อง28 บทที่ 28 Chapter 28 การให้ที่ดีคือการให้อภัย29 บทที่ 29 Chapter 29 ความคิดถึงอันมากมาย nc30 บทที่ 30 Chapter 30 ปวีร์โหยหา31 บทที่ 31 chapter 31 ปลายทางของความสุข (จบ)