นางฟ้าของนักฆ่า

นยังมีบางพื้นที่ในซอกหลืบของตึกสูงระฟ้า ที่เป็นที่ปลอดผู

านหยุด มองสำรวจไปทั่วบริเวณอย่าง

มันน่าจะกลาย

ไม่เจอ อย่า

าย ต้องม

แส หรือว่ามีคนช่วยมั

อไปช่วยเศษสว

างกายบึกบึนอย่างกั

คงคิดว่าเป็นพวกค้ายาหรือโจร

แต่ถึงมันจะใกล้ตาย ยังไงพว

กรางวัลกับนาย

ันน่ะสิเว้ยเฮ้ย! แม่ง! ริจะลอบยิงท่านประธานใหญ่ มันสมควรตายอย

ามีคนเห็นมันหนีเข้ามาในนี้ ทำไ

เจอ!” นักเลงที่ดูท่าแล้วจะเป็นลูกพี่อายุเยอะสุดตะคอกเสียงออกคำสั่ง ก่อนที่ลูกสมุนคนอื

จากกระสุนประทุทะลวงร่างกายหลายจุด เหงื่อผุดพรายโทรมกายอีกทั้งใบหน้าชุ่มเปียก มือหนาใหญ่กุมผ้าหนาอุดแผลเพื่อห้ามเลือดที่พวยพุ่งออกจากร่างดุจน้ำพุร้อน ส่งกลิ่นคาวคลุ้ง ชว

่ตอนนี้เจ็บปวดจนชา มันเกินความเจ็บปว

ตาย... ต้อง

นกรอด อดทนต่อส

กระทบใบไม้ร่วง ร่างสูงโปร่ง ถอนจูบจากริมฝีป

าอังกฤษ ฟังดูบงการ ทว่าเจือไปด้วยแววแห่งความเจ็บปวด ทร

่งเงียบ ยังอยู่

ุ่มกัดฟันแน่น ร้องขอความช่วย

ห้คุณร้องโวยวาย ผมได้รับบาดเจ็บ กำลังหนีการตามล่าจากคนร้าย

วเห็นได้ชัดว่าเป็นผลมาจากอาก

ถูก

กแสงไฟเพียงเล็กน้อยที่สาดส่องมา ก่อนผล

ฉันที่นี่ ฉันจะไปตามคนมาช่วย!” เสียงหวานเปล่งออกไปอย่างค

ามสมบูรณ์แบบดุจเทพเจ้ากรีก คิ้วหนา ดวงตาคมกริบเหมาะกับจมูกโด่งชูชันคมสัน เป็นความลงตัวโดยแท้เท่าที่บุรุษเพศพึงมี ปลายคางถูกจับจ

บมาช้าๆ ที่รอบปากแผลที่มีเลือดข้นทะลักออกมาอยู่เนือยๆ มือหนาใหญ่จุดไฟที่ปลายเทียนและยื่นปลายแหลมเล็กอันคมกริบของมีดเล่

ตัดเล็ก สะกิดเม็ดกระสุน ที่ฝังแน่นเหนือไหล่ขวาของตนเอง นี่ไม่ใช่ครั้งแรก แต่

ผลแค่นี้เขาไม่ยี่หระสักเท่าไร แต่ที่อ่อนแรงลงไปมากนั่นเป็นเพราะการ

ไปเกือบ

้องช่

อึกอัก หล่อนเป็นนางแ

แผลให

นทำไม่ได้หรอก

เจ็บหรอก” เขาหยุดจ้อง ดวงตาที่สั

ิมฝีปากแน่น

้าวซ่อนอยู่ในนั้นลึกเหลือเกิน หญิงสาวตัดสินใจ ลงมือด้วยหัวใจรัวระทึก เธ

ินออกจากห้องน้ำด้วยความยากลำบาก เจ็บปวดจนชาไปหมดแล้วทั้งตัวแม

เปลือยท่อนบน ร่างแกร่งมีเพียงผ้าขนหนูสีขาวผืนเดียว ใบหน้า

้าง?” แพททรีเซ

ไม่ไปโรงพยาบาลจริงๆ ห

่ปลอดภัยสำห

ุณแน่ใจว่าตัวเองจะรอดไหมเ

พัก... จนกว่าแผลจะดีข

” แพททรีเซ

ึ่งอย่างแพททรีเซียจะมีผู้ชายม

มกองเลือดก็ได้” น้ำเสียงเรียบนิ่ง

หรอก ให้พาไปทิ้งไว้แบบนั้นก

ณต้องกา

เลย ทำไมฉันต้องมาเจ

าวที่กำลังพยุงเขาไปนอนพักฟื้นชั่วคราวในห้องนอนของเธอเอง ร่างโปร่งทร

จัดระเบียบร่างกายของ

ตรงน

็บเพราะการเคลื่อนกายม

มออกมาจากแผลด้วย

็นไร อ

เซียถามเสียงสั่นเพราะไม่เคย

จากเขาและมองสำรวจไปทั่วทั้งร่างโปร่งนั้น ก็ได้ความคิดว่าถ้าเ

งหาเสื้อผ้าใส่ยาก พอดีว่าฉันชอบใส่บ็อกเซอร์นอนน่ะเลยพอมี ไว้มีเวลา

้าซีดเผือดลงไปเรื่อยๆ เหงื่

น เพราะอีกห้องเป็นของพอลล่า” แ

รีเซี

ค

็ทนความเจ็บปวดที่เริ่มแผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์กายไม่ไห

ายล่ะเขาเป็นใคร มาจากไหน เป็นคนดีหรือคนร