วุ่นนักรักอลเวง (ฟาบริซ-แอลลี่)

มาก ฟาบริซขับรถมาจอดที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ไม่ไกลจากริ

ียแล้ว" ป้าเจ้าของร้านยิ้มให้และพูดคุยทักทายกับฟาบริซด

ันกุ้งครับ" ฟาบริซสั่งอาหารกับป้าเจ้าของร้านที่ท่าทางใจดีคนนั้นโดยที่ไม่ถามความเห็นของฉันสักคำ แต่ดูๆ แล้วเมนู

ู่เป็นเพื่อนรักกัน แล้วก็เป็นคนไทยเหมือนกันแถมทั้งสองครอบครัวจะมีนัดทานอาหารด้วยกันทุกสัปดาห์ ถ้าใคร

หน้า กลิ่นอาหารคือยั่วยวนมาก แถมหน้าตาก็น่ากินสุดๆ ฉันหยิบ

บกินปู" เข

ทำไม?" ฉันเอ่ยถ

ยจนฉันวางช้อนไม่ลง มารู้สึกตัวอีกทีคือฟาบริซนั่งกอดอกมองฉันที่กำลังกินตุ้ยๆ อยู่

าตอบเสียงห้วนๆ มาอี

ึ่ง..." ฉันถาม

อบที่ออกจากปากของเขามัน

นี่ก็ไม่ชอบ แล้วสั่งมาทำมะเขืออ

่างฉันเหลือเกิน ฉันหายใจเข้าปอดลึกๆ พยายามข่มอารมณ์หงุด

คะ เดี๋ยวดิฉันจะได้สั่งให้ค่ะ" ฉันพูดด้วยน้ำเสียงประชดประชันสุดฤ

บกิน

...แค่

อได้ยินคำตอบ เขาหัวเราะเสียงดังอย่างอารมณ์ดีที่แกล

นึ่งก็มีน้องพนักงานชายหนุ่มเดินเข้ามาก้มห

พนักงานเงยหน้าขึ้นมามองฉันแว่บหนึ่

ับกี่ชุดครับ" น

ๆ ในขณะที่น้องพนักงานหันกลับไปมองฟาบริซ

ดกระซิบกระซาบกันยิ้มๆ แสดงว่าคงจะสนิ

ินยากอย่างเขาต้องกินไม่ได้แน่ๆ แต่งานนี้เขาคงไม่ยอมเสียเชิงง่ายๆ หรอก อยากบอกเองหนิว่าชอบกินหอย จะเอา

อย ฉันงี้น้ำลายแทบราด ก็หอยมันสดและตัวใหญ่มากๆ ไหนจะน้ำจิ้มซีฟู้ดและเครื่องเคียงต่างๆ ท

สั่งให้แล้วนะ ต้องให้ป้อนไหมคะ?" ฉันคะยั้นคะย

อาเถอะ ไปให้สุดเลยจ้ะพ่อคู๊ณ ฉันขยับเข้าไปนั่งใกล้ๆ เขาแล้วตักหอยนางรมตัวโตลงในถ้วยเล็กพ

นใจในขณะที่ฟาบริซรับหอยนางรมทรงเครื่องเข้าไปในปาก แต่เขากล

ยวตุ้ยๆ แถมทำหน้าฟินมากๆ ใส่ฉันอีก ฮึ่ยยย!!! สรุปแล้วหอยนางรมสามชุดฉันไม่ได้กินเลยสักคำ เพร

ยค่ะ" ฉันยกมือเรียกน้องพน

ยนางรมทรงเครื่องอีก" ฟาบร

นยังไม่ได้กินสักคำเลยนะ แล้วคราวน

าไม่เตือนนะ" เขาพูดยิ้มๆ แต่ทำไมฉันต้องเชื่อ

นอ้าปากหวอทำตาโต แล้วหันไปทางฟาบริซแล้วกระซิบกระซาบกัน แ

พี่บำรุงหนักขนาดนี้พ

ไม่โอเคนะ" ฉันถึงกับลมออกหูเมื่

บที่พูดถึงพี่ไม่สุภาพ"

กขนาดนี้ แต่พี่ก็เลือกนะคะน้อง" ฉันเชิดหน้าใส่ ในขณะที

นซะได้ ว่าแต่สั่งหอยนางรมรัวๆ ขนาดนี้ยัยน้

ังใจมินทร์บ้างนะคะ