ปมรักของนายมาเฟีย
้วยความจุก ความเป็นสุภาพบุรุษของเขาแทบไม่มี ทำลงได้อย่างไรโยนผู้หญิงบอบบางเช่นเธอ โดยไม่เก
อแพททริคค่อย ๆ ก้าวเท้าเข้ามาใกล้ แววตาของเขาชั่งเจ้าเล่ห์หื
ย่างเย้ยหยัน ขณะมุมปากแสยะยิ้มร้าย
ึบ
ล้
ซฟาตัวยาว มือเรียวเล็กพลันคว้าแก้วเหล้าบนโต๊ะเขวี้ยงใส่ชายหนุ่มตามสัญญาช
ับ
ือกระชากเข้าหาตัวได้ทันเวลา ขณะที่มือเล็กพยายามผลักแผงอกำยำใ
ั่นระริกไม่กล้าสบเข้ากับชายหนุ่ม เขาชั่งน่ากลัวมากเหลือเกิ
้วนี่ก็เป็นงานของเธอไม่ใช่ อย่าทำตัวสะด
วไงว่ามีหน้าที่แค่ชงเหล้าไ
คออย่างเย้ยหยัน เพราะคำพูด
ั่
่อมร่างเธอไว้ พร้อมกับรวบข้อมือขึ้นเหนือหัวโดยไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัว พลันใ
…
ฝีปากบางสั่นระริกขยับเอ่ยขอโทษและขอความเห็นใจ เม
ิงอย่างเธอ..ทำเป็นเก่งแต่พอเจอดีเข้า
ดูถูกฉัน
งก็มีงานดี ๆ ทำ…แล้วยังจะมาขายตัว
นความกลัวไว้ในใจ แล้วตัดสินใจเอ่ยปากเสียงอ่อย ๆ โดยท
เยาะเย้ยอันเยียบเย็นดังขึ้นเบา ๆ ทำเอาสายตาคู่งามพลันหลุบต่ำทันที พร้อมกับหัวใจ
ลุ้งทั่วบริเวณ ในขณะที่เรียวลิ้นร้อนพยายามสอดใส่เข้ามา ทว่าเธอกลับเม้มเข้าหากันแน่น พลางดีดดิ้นหวัง
จ็บ เพราะถูกคนข้างบนกัดเรียวปา
ึก
กบางพร้อมกับดันตัวลุกขึ้นทันที ที่โดน
ึบ
กออกลวก ๆ ก่อนจะรีบผลักร่างหนาจนตัวเธอหลุดออ
ับ
อเอวคอดถูกมือหนาคว้าขึ้นสูงเพียงมือเด
รุนแรงนัก
่ก
ามโมโห จนใบหน้างามกระแทกเข้ากับเบาะนุ่ม นัยน์ตาสีฟ้า
ข้างยังบีบต้นแขนเล็กแน่นคล้ายต้องการให้แหลกคามือ พลันให้มือเล็กทั้งสอ
ะโซฟาแทน พร้อมกับคืนอิสระให้แก่เธอ เนื่องจากใบหน้าสีแดงเลือดฟาดเริ่มเปลี่ย
ารมณ์เดือดดาลเมื่อครู่เริ่มเย็นลง ถูกกลบด้วยความคิดอันน่าสนุกที
ึบ
ี่กำลังตั้งชูชันเท่านั้น พลันให้มุมปากหนากระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจ พลางไล่สายตาหื่นกระหายมองไปทั่วร่างอรชรอ้อนแอ้นเอวบางของเธอ ทั้งผิวเนื้ออ
ั่
อหนาทั้งสองข้างพลางกดข้อมือเล็กเหนือหัวแน่นไม่ปล่อยให้ขยับ ขณะเลื่อนใบหน้าคมคายลงมาตรงกลางหน้าอกใหญ่ ก่อนจะ
ันเถอะค่ะถือ
ววตาของหมาป่าที่ขาดเนื้อเป็นเวลานาน ก่อนจะก้มขบเม้มบริเวณยอดปทุมถันด้วยฟันคมท่ามกลางเสียงเล็กกรีดร้องอย่างเจ็บปวด พลันให้เลือ
งให้เธอหวาดกลัวอย่างหนัก เขาเหมือนผีดิบที่ชอบรสชาติคาวเลือดของมนุษย์ และว
มโมโหและความประหม่าในเวลาเดียวกัน ทั่
บคุณ
ั้ง และ เขาก็ตวัดเลียเม็ดเลือดเช่นเดิมโดยไม่รู้สึกรังเกียจ ขณะฝ่ามือหนาอีกข้างยังคงบดขยี้เม็ดบัวระรัวม
งหน้า ขนาดของมันยาวเกือบเท่าท่อนแขนเล็ก ทำเอาเธอเผลอรอบกลืนน้ำลายเหนียวลงคอโดยไม่รู้ตัว เมื่อคืนสติจึงรีบก้าวขาลงจากโซฟา หวังใ
รือไง!!! “แพททริคผลักร่างเล็กให้ล้ม
นีพ้นจากคุณ
ับ
นวลเข้ามาใกล้นัยน์ตาสีฟ้าเต็มไปด้วยความดุร
อนราบไปกับพื้นโซฟา ขณะเดียวกันเรียวนิ้วยาวกลับเกี่ยวแพตตี้ตัวบางให้พ้นมือ ก่อนจะแหวกรอยแยกโหนกนูนไร้ซึ่
!! แจ
ั้งมือจนน้ำไหลลื่นผลิออกมาเลอะเปรอะเปื้อนทั่วแท่งนิ้ว ขณะเดียวกันแพททริคได้ลากริมฝีปากตั้งแต่ปลายคางมนล
งลืมอาย พลันให้คนที่ได้ยินเหลือบตาขึ้นมองอย่างพึงพอใจ ขณะใช้ปากดูดดึงยอดปทุม
ามรู้สึกดีแบบแปลกประหลาด ซึ่งภายในท้องน้อยนั้นราวกับมีผีเสื้อนับพันตัวบินว่อน หน้าอกใหญ่
ื้อเชิ้ตสวมใส่ท่อนเอ็นใหญ่พลางชักรูดสองสามที ก่อนจะนำมาจอตรงปากทางเข้าของโหนกนูนสา
ึก
ก่อนจะพยายามดันมันเข้าไปลึกจนสุดลำ “เจ็บ!!! “พลันให้ใบหน้างามเหยเกด้วยความเจ็บปวด ราวกับร่างกาย
น ก่อนจะยกเรียวขาเล็กขึ้นพาดบ่าพ
ปึก
บไม่ได้ ทว่าเขากลับไม่สนใจยังเริ่มอัดกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้าออกเร็วก
่ในทุกอณูความรู้สึกเช่นเดิม และ เธอจะพยายา
ีความสุข ขณะเดียวกันสายตาคมเลื่อนต่ำมองจุดเชื่อมต่อของเขาและเธอพลันให้เห็นท่อนเอ็นที่ผลุบ ๆ โผล่ ๆ
ๆๆๆ
ธอเจ็บปวดทั้งกายและใจจนไม่ยากมีชีวิตอยู่ ขณะเดียวกันคนใจร้ายได้โน้มหน้าเข้ามาตวัดเลียยอดปทุมถันอีก
รงกระหน่ำเข้าออกในร่องรักอย่างบ้าคลั่ง มือหนาเลื่อนขึ้นมาบีบคอร่างเล็กไว้ซึ่งเขาทำไปตามอารมณ์
อึก
!!!! พับ
รู้สึกดีกลับแทรกเข้ามาอีกครั้งมันเสียวแทบขาดใจ จนไม่อาจห้ามเสียงได้
ปล่งเสียง ซี๊ดออกมาอย่างเสียวซ
น้าคำรามฮ่วงอารมณ์สุดท้ายของตนเองออ
ยะแขยงให้ตัวเธอยิ่งนัก ในขณะที่แพททริคกำลังแกะเนกไทออกจากข้อมือเล็ก ก่อนจะดันตัวขึ้นโดยมีน้ำรั
เท้าหนักจึงหมุนตัวเดินออกจากห้องทันที ทิ้งให้เธอนอนเจ็บปวดอยู่ตรงนั้นเพียงลำพัง ทำราวกับว่าเธอเป็นเพียงตุ๊กตายางพอเหยีย