icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ยื่นมือมาผมจะพาลงจากคาน

บทที่ 6 ความลับที่เก็บมานาน

จำนวนคำ:1905    |    อัปเดตเมื่อ:26/03/2024

ก่อนจะมาหาตะวันที่ร้านจำหน่ายวัสดุก่อสร้างตามที่ได้นัดก

น มึงก็เรียนมาเหมือนกูแล้

เกินไป กูเลยอยากได้คนกลางเพื่

้แฟนมึงไม่

ค่ช่วงเช้าช่

่อมาบรีฟแบบ

เครื่องจะออกก็เกือบสี่โมงเย็

นจนจะแต่งงานแล้วกูยัง

ุ่งกานต์เข

้จะมีเวลาใ

เวรก็จะติดต่อยากหน่อยแค่นั้นเองแล้วโรงพยาบาลกับร้านกูก็อยู่ใกล้

ยู่ใกล

ฟนสักทีเถอะโสดมาน

ไหนมาเงาล่ะ ง

า คนงานที่ไร่ก็ออกเยอะแยะ

งมันไม่ได้

ะ มึงจะให้กูดูหรือจะดูเอง” ตะวันเป็นคนรับงา

ค่นั้นกูช่

ักงานในตัวอำเภออีกงานน

อาดินมาลงคงอีกนา

ก็ตนะกูจะนัดคุย

มีการประ

ๆ กูไม่อยากทำแต่เขาก็ไม่ยอมเขาเลยเพิ่มเงินใ

ยกสินสอ

่เขาบอกว่าแล้วแต่กูก็เลยต้องเอาให้มา

าตัวเขาว

ีสินสอดก็ได้ ยิ่งเขา

ต่งก็กลัวเม

กใครจริงๆ สิมึงจะยอมเขาและอยากทำทุก

้าใจความ

ามรักแต่กูเข้าใจค

ม่เลือกแต่ตอนนี้ตะวันเปลี่ยนไปเป็นคนที่จริงจังเรื่องความรักและกำลังจะสร้างครอบครัว ซึ่งตรัยคุณคิ

กของตะวันก็เดินเข้ามา เขามองเธอแล้วยิ้มเพ

แฟนไอ้ตะ

เพื่อนที่จะมาออกแบบเ

าก่อนเหรอ” ตะวันมองหน้าคนรั

กานต์เจอเขาที่งานวัดแล้วเขามา

าให้คุณฟังบ่อยๆ วันนี้เขาจะมาช่วยออกแบบเรือนหอให้เรา

นต์ผมได้ยินชื่อคุณมานานแล้

ได้เรียนหอแบบไหนกานต์อยากจะถามคุณตรัยก่อนว่าเพราะอะไ

ธอเข้าใจผิ

ของอะไ

ลงที่บ้านหนูพิมพ์เข้าเขาก็

มมึงไม่บ

ียหน้าไงก็เล

พื่อนของกานต์มารู้ทีหลังค

แล้วตอนนั้นแดดมันก็ร้อนมากผมไม่อยา

ิมพ์เข้าใจผิดไป

ขาไม่ใช่คนงาน เพราะเขาต้องไปคุมคนงานทำร้า

กแค่ไหน ยัยพิมพ์เป็นคนไม่ชอบการโกหกที่ส

อยเองนะครับ คุณพ

รับคนที่เกลียดการโกหกอย่างยัยพิมพ์มันอาจจะเป็น

ยแล

อกความจริงก่อนที่ยัยพ

ณรีบรับปากเพราะเขาไม่อยากให้พิมพ์

ก็เริ่มคุยเรื่องเรือนหอและจดรายละเ

ถามเพราะเธอยากจะเห็นแบบว่าจะ

็บอกได้เลยไม่ต้องเกรงใจนะครับ เพราะถ้าบอกช้าหรือไม่ยอมบอกเพรา

็นคนจริงจังมากผิดกับเมื่อคืนเลยค

ปจีบสาวม

เลยค

ไมล

ธอแต่เธอยังไ

่หมายถึงใ

อบชอบตอนเรี

งงานไปแล้วเหรอคะ นี่คุณแอบชอบมานาน

อยั

ยุก็คงเท่

รั

ดมันต้องมีอะไรผิดปกติแ

ด้วยเธอเป็นถึ

ึงชอบดาวโรงเรีย

ไรกับเขา แต่เห็นเขาอยู่

พิชชาที่ฟังตรัยคุณพูดแล้วก็นึกออกเพราะเพื่อนของตนเองนั้นเป็นดาวโรงเ

ต์เดาเก

รีบเสนอตัวเขียนแบบให้ฟรีๆ กูก็นึกว่ามึงท

าจารย์ด้วยท

้คนที่เราชอบ แล้วคุณตรัย

้จะเริ่ม

ปขอโทษเรื่องที่

ครับที่ทำให

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 คนส่งของ2 บทที่ 2 ท้าทาย3 บทที่ 3 ตุ๊กตางานวัด4 บทที่ 4 ใครเขาถามกันแบบนี้5 บทที่ 5 คนที่เคยแอบมอง6 บทที่ 6 ความลับที่เก็บมานาน7 บทที่ 7 นายแกล้งฉันใช่ไหม8 บทที่ 8 ช่วยผมหน่อย9 บทที่ 9 เป็นคนแบบไหนกันแน่นะ10 บทที่ 10 อดีตของเรา11 บทที่ 11 ​​​​​​​ไม่ตรงสเปก12 บทที่ 12 ตีเหล็กก็ต้องตีตอนร้อน13 บทที่ 13 ​​​​​​​เร่งทำคะแนน14 บทที่ 14 ​​​​​​​เล็กๆ น้อยๆ15 บทที่ 15 ​​​​​​​เมื่อไหร่จะใจอ่อน16 บทที่ 16 ​​​​​​​เกลียดคนโกหก17 บทที่ 17 ​​​​​​​รู้ว่าไม่ชอบแต่ยังทำ18 บทที่ 18 ​​​​​​​เห็นกับตาได้ยินกับหู19 บทที่ 19 ​​​​​​​ไม่เป็นสุภาพบุรุษ20 บทที่ 20 ​​​​​​​ช่อบูเก้ของเจ้าสาว21 บทที่ 21 ​​​​​​​เพราะเขาใช่ไหม22 บทที่ 22 ​​​​​​​พิสูจน์คำพูดสิ23 บทที่ 23 ​​​​​​​คนเห็นแก่ตัว nc24 บทที่ 24 ​​​​​​​ไม่คิดว่าจะจบแบบนี้ nc25 บทที่ 25 ​​​​​​​มาทางไหนก็กลับทางนั้น26 บทที่ 26 ​​​​​​​จำเป็นต้องห่างกัน27 บทที่ 27 ​​​​​​​เปลี่ยนไป28 บทที่ 28 ​​​​​​​ตักตวง nc29 บทที่ 29 ​​​​​​​ไม่ใช่แบบที่ฝันถึง30 บทที่ 30 ​​​​​​​ผิดสัญญา nc (ตอนจบ)