หวนกลับมาครานี้ไม่เป็นแล้วภรรยาชั่วร้าย

โป๊ก

นคนกำลังตอกตะปูจนบ้านไ

คิดสั้นเลย ฮึก ฮือ” เสียงสะอื้นไห

มตัวเธอถึงได้มีผ้าขาวปิดหน้า สายตาเหลือบมองที่ข้อมือมีด้ายดิบสีขาวมัดข้อมือติดกันไว้ มือทั้งสองกระพุ่มไหว้พอหลวม ๆ มี

ือ…การม

อไว้ เอื้อมมือทั้งสองมาดึงบางอย่างออกมา มันคือเส้นใยของผลฝ้ายสีขาวที่คนเอามาอุดจมูกตอนสิ้นใจ

ใจพลิกกายนอนตะแคงแล้วค

แค

่ตรงนั้นต่างเงียบและนิ่งฟังเสียง เสียง

ามทุกคนที่นั่งเป็นเพื่อนอยู่ด้วยกันหลายสิ

แค่ก

ที่มันจะไหลลงไปอุดหลอดลมของเธอตายเสียก่อน สองมือที่มัดอยู่ค่อย

ู่ตรงนั้นเบิกตากว้างทำ

้อผ้าค่อนข้างล้าสมัย ผู้หญิงสวมเสื้อคอกระเช้ากับผ้าซิ่นมัดหมี่ ผู้ชายสวมโสร่

คนต่างถอยหลังกรูดไปกองกันอยู่มุมหนึ่งของบ

งหน้าที่เคยซีดเผือดให้เต็มสองตา ตอนนี้มันเริ่มมีเลือดฝาด

ขึ้นมาจริง ๆ เหรอ” แสงเทีย

กชกรพยักหน้า

้นหรือ? ชื่อเหมือนผู้หญ

งยายคนนั้นก็ดังเข้ามาใน

าที่หนูจะต้องกลับไป

ยนรีบเข้ามาแก้มั

กกลอนเม็ดนั้นที่ยายปริศนาคนนั้นให้มา ยกแขนซ้ายขึ้นมาดูให้แน่ใจ

ลเข้ามาในหัวของเธอเต็มไปหมด สิ่งที่เธอฝันเมื่อคืนก่อนมันไม่ใช่ความฝันแ

บชาติปัจจุบันของเธอ เพราะชาติที่แล้วเธอตายตอนอายุยี่สิบห้าปีพอดี และ

ตาขึ้นอีกครั้ง ผู้ค

ๆ ใช่ไหม” ผู้ใหญ่เซียนที่เป็นผ

“มะ

า” ชาวบ้านทั่วไปมีความเชื่อว่าคนท

เริ่มเล่าเรื่องที่แต่งขึ้นมาให้ทุกคนฟังไ

นจึงให้ชาวบ้านช่วยกันตอกฝาบ้านกลับเข้าที่ตามเดิม ชาวบ้านต่างล

ต และครอบครัวของพี่ชายคนรองต่างต

ด้ว่าเธอกินยาแก้ปวดอยู่ที่บ้านพักตำรวจในกรุงเทพฯ

พอเขาจับได้เอ็งก็เลยชิงกินยาฆ่

าฆ่าตัวตายอย่างน

สรเบะปากยิ้มเห