ประธานคนนี้สามีของฉัน

ทร์จะเดินเข้าคณะเรียนแตงกวาก็รีบวิ่งพรวด

ังจากเชอเอมรับของจากมือตัวเองได้แตงกวาก็พูดเสียง

รีบให้เชอเอมเปิดดูของด้านในเพราะกลั

รินทร์แสยะยิ้มร่าดีใจกับเพื่อนของเธอที่ได้เงินคืน ไม่คิดว

่ะสิถึงได้วิ่งโล่เอาเงิ

้าไปจัดการ

แค่รู้ว่าได้เงิ

ิ่งโล่เอาเงินมาคืนเธอได้รวดเร็วเพียงนี้ หวังว่าจะไม่มีการทำร้ายร่างกายกันเกิดขึ้น เพรา

าใจว่าทำไมวันนี้แตงกวาถึงได้ใจจดใจจ่อจะเอาเงินไปคืนเชอเอมนั

ื่องที่ฉันโกงเงินมันไปบอกได้ไง” แตงกวาพูดน้ำเสียงขุ่น เธอจะไม่ยอมคืนเงินให้กับเชอเอมเด็ดขาดหากเมื่อวานไม่มีคนบุกม

งคนมาหา

็บใจ ได้โอกาสเอาคืนอีเอมเมื่อไหร่ฉันเอาคืนแน่” คนอย่างแตงกวายังไงก็ไม่ย

้าท่าทางที่ตื่นเต้น ถึงแม้ว่าบ้านหลังนี้จะไม่ได้ใหญ่โตมากมายแต่เธอก็เดาได้เลยว่าราคาของม

คนรวยๆ อยู่ รู้ได้ยังไงน่ะเหรอ ก็เวลาที่เธอเขียนนิยายที่ตัวละครบ้านรวยๆ เ

เธอเป็นแม่บ้านที่อยู

นี่ ต้องทำอาหารใ

คุยข้างในก

น้าบ้านที่ตอนนี้มีบังอรแม่บ้านวัยกลา

ี่แก้วแฟนของผม เจ้าข

ดีค่ะ

ม่ทัน เพราะน้อยครั้งนักที่คนในระดั

้จัดโต๊ะอาหาร

วเดินดูรอบบ้านสักครู่ เด

อะไรเหรอ?” ช่อแก้วหันมาถามชนกันต์ด้วยสายตาสงสัยถึงเรื่อง

วของคุณไง ตอนนั้นผม

ตัวเดียวของเธอชนกันต์จะเก็บเอามาเพื่ออะไร เพราะเจ้าชั้นในตัวปัญหาที่เธอลืมเอาไว้ในห้องเขาคืนนั้นมันทำให้เธอร

าวอย่างละเอียดทุกซอกทุกมุมจนมาถึงห้องที่ช่อ

้องเดียว แถมระเบียงก็กว้างเอาไว้ให้เธอออกมามองดาวยามค่ำคืนได้อย่างสบาย แต่เมื่อเดินเข้ามาในห้อง

หรอ? ทำไมมีของอ

แฟนกับผมก็ต้องนอนกั

ณ คงไม่คิดจะเอาฉันเป็นแฟนจริงๆ ใช่ไหม” ช่อแก้วขมวดคิ้วเท้าเอวมองจ้องหน้าชนกันต์เขม

ี้มาตลอด

่น่

าแฟนจริงๆ ไม่ใช่แสดงต่อหน้าคนอื่นเท่านั้น คุณก็น่าจะรู

น่ะเหรอ... ไม่สิ ไม่ได

พราะฉะนั้นคุณห้ามคิดเรื่องแบบนั้นกับฉันเด็

กำลังจะเดินออกไปจากห้องเ

รื่องแบบนั้นไปด้วยน่ะสิ คุณก

ไม่เมา แล้วเราก็ไม่ได้มีคว

ชอบ

คิดว่าจะได้ยินคำนี้ออกจากปากผู้ชายที่

้ามาในชีวิตเข้าใจหรือยัง คำพูดที่ผมพูดก

หรอ...

้วลงไปนอนก่ายอยู่