ข้านี่แหละ แม่ปีศาจ

ญ้าถูกปลูกได้รับการดูแลเป็นอย่างดี เด็กหญิงเดินเข้าไปพร้อ

อันอันชอบบ้านหลั

มล่ะ

พ่อและคุณแม่อยู่กั

้านที่ใหญ่กว่าหลังนี้อ

รูก่อนจะหันมามองบิด

ินแถวนี้ไว้สร้างบ้านใหญ่ ๆ ได้ไหมคะ

ันกับบ้านหลัง

นให้กับมารดาก่อ

ักบ้านหล

้ายขึ้นคฤหาสน์แล้วแต่บ้านขาวหลังน้อยนั้นก็มิได้ปล่อยให้เก่าหรือรกร้าง แต่ทั้งสามคนพ่

ป็นเหมือนเมื่อตอนที่เรายังอยู่ด้วยกัน' หญิงสาวเงยหน้

นะคะ อีกไม่นานอันอันคงได้ตา

ัดไว้อย่างเป็นระเบียบ ห้องนั่งเล่น ห้องครัว หรือห้องทำงานทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมไม่มีสิ่งใดเปลี่ยนแ

งสาวเอื้อมมือเปิดประตูนั้นอย่างเบามือ เบื้องหน้าคือห้องนอ

้ถูกใจลูกห

มารดาอย่างสุดหัวใจ แม้เธอจะไม่เคยเรียกร้องสิ่งใดจากพวกท่าน แต่พวกท่านก็ได้ให้เธอมากกว่า

สนใจและศึกษาหาอ่านจนตอนนี้ลูกพูดได้ไม่ต่ำกว่าห้าภาษา

มันให้ออกด้วยตัวเอง นี่จึงทำให้เธอมีความสามารถในหลาย ๆ ภาษา ยามที่บิดาหรือมารดาต้องไปทำธุรกิจยังต่างประเทศจิ่งอันจึงเป็นเหมือนล่ามส่วนตัวที่ทำหน้าที่เจรจา

ึงพ่อกับ

ห้บนเตียงจนเผลอหลับไ

ล้วนะเจ้าคะ ก

งอันลืมตาขึ้นมองเพดานก่อนจะหันไปมองเพ่ยเพ

่ยมานาน

ุณหนูหลับอยู่จึงไม่อยากรบกวน

ตรียมอาหารเถอะ ฉันจะอยู่ที่

ะคุ

ต๊ะยังมีหนังสือที่เธอยังไม่ได้อ่านวางทิ้งไว้ 'ล่าปีศาจ หนังสือเล่มนี้จำได้ว่า

หนังสือบอกว่ามันเป็นหนังสือเล่มพิเศษ แม่เองก็ไม

แม่ล

บมาอ่านคร่าว ๆ เท่านั้นเพราะงานและธุรกิจของคุณพ่อกำลังก้าวหน้าเธอจึงต้องเข้าไปช่วยบ่อย ๆ จึงท

เขาเกิดมาเพราะความร้ายกาจของครอบครัวของมารดา และถูกคนรอ

งอยู่ในมือหญิงสาว จิ่งอันเหม่อมองไปนอกหน้าตาง 'หากฉันได้เป็นแม

อ๊

ึ้นมาทีละนิด ๆ ก่อนท

ของหนูแล

ืนทนไม่กรีดร้องออกมา เลือดค่อย ๆ ไหลอ

ให้ดีกว่านี้ มีชีวิตที่ดีกว่านี้หรือเจอชีวิตที่ดีกว

ศาจ' ตาของหญิงสาวเริ่มพร่าเลือน เลือดค่อย ๆ ออกจากปากและจมูกมากขึ้น ความเจ็

๊า

จะไม่รู้ว่าเหตุใดหนังสือนั้นถึงเปล่งประกายเช่นนั้น แต่ความรู้สึกเจ็บปวดที่หญิงสา

ายจ

วเอ่ยข

องเจ้า หนทางต่อไปข้างหน้าเจ้าค

หญิงสาวพยายามม

มายความว่

ันหนักอึ้งพร้อมกับความรู้สึกวิงเวียนศีรษะ จิ่งอันรวบรวมสติก่อน

ันอะไ