จวนอัครเสนาบดีหฤหรรษ์

รงซึ่งตั้งแต่ทั้งสองฝ่ายตกลงหมั้นหมายและกำหนดเรื่อ

รก็ตาม ยามอยู่ด้วยกันตามลำพังนางก็ไม่ค่อยได้สนทนาปราศรัยกับเขามากนัก ด้วยเกรงว่าจะไม่เหมาะสม และนางเองก็ไม่ใช่คนช่างพูดช่างคุย ติดจะเหนียมอา

ายผู้นี้มีสายตาเฉียบคมยิ่งนัก มักจะมองออกว่าสตรีนางไหนมีลักษณะนิสัยเช่นไร และจะเกี่ยว

พร้อมหน้าพร้อมตา ทุกคนต่างสนิมสนมรักใคร่กันอย่างแท้จริงผิดกับจวนอื่น

แต่งงานครั้งนี้ เพราะให้นางคง

ียบร้อยแล

กผมชิ้นสุดท้ายให้อย่

องข้างดงา

หัว แต่ก็แย้

ดเหมือนเจ้าไหม” นางถามพลาง

ันทั้งนั้นแหละเจ้าค่ะ” สาวใช้พูดใ

กว้างขวาง และมีเรือนต่าง ๆ สำหรับใช้สอยต่างกัน ทั้งเรือนนอน เรือนรับรอง หออ่านหนังสื

้รับการดูแลเป็นอย่างดี และผลัดเปลี่ยนไปตามฤดูกาล ตรงกลางมีสระน้ำขนาดใหญ่และสะพานเช

อนช้อยงดงามพลางมองไปรอบจวนด้วยความอาลัย เพียงแค่คิดว่าอีกไ

นางเพียงแค่เคยผ่านไปยังบริเวณนั้นและเห็นเพียงกำแพงยาวกินอาณาบริเวณกว้า