วุ่นรักมนตรา คำสาปบุปผา NC20+
าขอรับ” บุรุษผู้หนึ่งเอ่ยขึ้น
งพี่ชายของเธอ หลายคนที่ดูชื่นชอบเขาอย่างออกหน้าออกตาและหลายคนมองเธออย่างสนใจแต่พวกเขาก็ดูสุภาพและเอียงอายจนเ
วมกิ
ดนคนด้านข้างตำหนิ คนนะยะจะให้ทำหน้าน
พัก ที่นี่ห่างจากบริเวณอื่นพอสมควร
ตั้งอยู่อีกด้านและมีโต๊ะตัวเล็กพร้อมเก้าอี้สองตัว บนโต๊ะมีกาน้ำชาและถ้วยน้ำชาเล็กๆสองอันว
ห้องนี้ไม่
ไว้เผื่อจำเป็นดังนั้นจึงไม่มีสิ่งอื่นแต่ร
ยิ่งกว่านอ
วางห่อผ้าที่ห่อเป้ของน้องสาวไว้บนโต๊ะ นั่งลงข้างเธอแล้วหยิบถ้วย
อสิ่งใดติดอยู่ให้โจวเจี๋ยหลุนอีกครั้ง เขารับมารินน้ำชาให้น้องสาวอย
่เป็นสำนักฝึกตนจะสร้า
ว่ยมองท่าทางสูงส่งของพี่ชายแล้วยิ้มบางๆ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใดพี่ชายของเธ
ศรม เว่ยเว่ยพักผ่อนให้ดี” กล
หญิงสาวลากพี่ชายกลับมา กดลำตั
ียงรำคาญเธอแล้วนั่ง
กี้เห็นอาจารย์ของตัวพูดถึง” โจวเจ้
เขาตอ
ไมถึงไม่เคยเล
ี่สามารถฝึกฝนวิชาจนแตกฉานได้อย่างรวดเร็วและยา
ม่สำคัญใช่หรือเปล่า”
จี๋ยหลุนตอบน้องสาวด้วยถ้อยคำราบเรียบเช่นเดิม
์พี่คนนี้เขาเป
อาจารย์เท่านั้นที่รู้ และพวกเราก็ไม่อยากรู้เช่นกัน เมื่อเข้
็ไปมาหาสู่กันไม่ได้สิ ไม่ร
ด เพราะหากว่ามีศิษย์มาจากต่างแคว้นที่เป็นศัตรูกันมาเรียนและทุกคนต่างรู้ฐานะของกันและกันเกรงว่าจะก่
ษย์พี่คนนั้นใ
งของสำนักคือห้ามศิษย์พี่กับศิษย์น้องประลอ
จ้าเว่ยถามต่อทำตาเป็น
น้าตา ศิษย์พี่คุมศิษย์น้องหากได้ยินใครเอ่ยว่าใครหน้าตาดีกว่าใครต้องโดนล
้าไม่แข่งตัวก็คงไม่ได้เ
ธรรม ไม่อวดตน นี่คือศิษย์สำนักคุณหลุน เรามีด่านให้ทดสอบทั้งกั
รับเพราะปราบคนร้ายแ
างๆรวมถึงการวางแผนสู้รบ หากจะได้รับการยอมรับนอกจากจะเก่งเรื่องพวกนี้แ
ำถามเหล่านี้จากโจวเจ้าเว่ยแต่เขาก็ยุ่งจนไม่มีเวลาจะมาอธ
ดีที่เค้าเป็นผู้หญิงไม่อย่างนั้นคงอยู่ที่นี่ไม่ได้แน่” หญิงสาวลุกขึ้นบิดขี้เกียจก่อนจะเ
กหยิบจับอะไรแบบนี้ทำให้เขาเหนื่อยใจแต่ก็รู้สึกว่าไม่ว่าจะโตแค่ไ
รู้สึกความปวดเมื่อยลดลงไปหลายส่วนเมื่อได้เอนหลังในที่นอนแสนสุข หญ
่อนสกปรก” โจวเจ
่ายหน้าปฏิเสธ ผมกระจายเต็มเตียงหลับตาลงทั้งส
ย่างกลัดกลุ้ม จับข้อเท้าของผู้เป็นน้องส
นผู้ชายก็ไม่ได้
ยอมเพราะคิดถึงมาก หรือไม่ก็เสด็จย่าทรงห้าม ทรงยอมให้เจี๋ยหลุนมาลำบากคนเ
าเว่ยที่จัดการถอดรองเท้าให้จนเสร็จสรรพบนที่นอนอย่างเบามือ
ันกายขึ้นมาถามพี่ชายที่ยืนตัวตรงอยู่ข้างๆ ใช้
่ยสอบไม่ผ่านต่างห
้าเว่
อยู่ด้านข้างไปพบอาจารย์
กไปแล้วถึงยังไงก็เป็นแฝดกันเค้าแค่ขี้เกียจเท่านั้นถ
ล้มตัวลงนอนทันทีเมื่อพี่ชายไม่
ึงนับว่าเป็นโชคดีอย่างยิ่งที่บังเอิญได้เข้ามาพักแรมที่นี่ หญิงสาวนอนหลับตาอยู่ชั่วค
ารขอ
ง “ว๊าว” ในใจเมื่อได้กลิ่นหอมโชยมาติดปลายจมูก เธอนำช
่ยวด้วยกระดูกหมูจนมีรสชาติหวานนิดๆละมุนลิ้นเช่นนี้ ส่วนเส้นบะหมี่ก็เหนียวหนึบนุ
ร่อยจนเกลี้ยงชาม บะหมี่ชามโตจะทำให้เธอรู้สึกอิ่มจนจุกแต่หญิงสาว
ีในการเดินทางค้าขายจึงนับว่าเป็นสำนักคุ้มครองอันดับหนึ่งที่คนในยุทธภพวางใจ ไม่ว่าโจรหน
อำนาจมืดที่รุ่งเรืองจึงมีหลายคนแอบเรียนวิชานอกรีตถึงขนาดตั้งสำนักขึ้นมาเพ
บู๊ ทั้งราชสำนักและบ้านเศรษฐีทุกแว่นแคว้นจึงมักว่าจ้างให้มากำจัดเห
ศช่วงกลางวันที่ร้อนเหลือแสนทำให้เหงื่อของหญิงสาวไหลออกมาไม่หยุดในขณะเดินทาง
อยู่ด้านใน โจวเจ้าเว่ยจึงสอบถามเด็กรับใช้ที่เดินมาเก็บชามบะหมี่พอดีจึงทราบว่าพี่ชายของเธอไปสนทนากับท่านเจ้าสำนักและศิ
ทีครั้นจะตามหาก็กลัวเดินหลงทางและไม่กล้าพอ
ึงจะมีวิชาพลังจิตสามารถติดต่อสื่อสารกันได้แต่มนุษย์สามัญจอมขี้เกียจ
ิ่มรู้สึกทนไม่ไหว โจวเจ้าเว่ยตั
ิดมาออกจากเป้พร้อมแชมพูและครีมอาบน้ำขวดจ
าปะทะจมูก ด้านนอกอากาศดีไม่ร้อนไม่หนาวกำลัง
น” หญิงสาวถามเด็กรับใช้ที่ยืนทำหน้
อาบขอรับ” ชายที่เฝ้ายามหน้าห้
าบน้ำหรือไม่” โจวเ
ักคุณหลุนต่างเข้านอนกันหมดแล้วขอรับ ต
ไปอาบตอนนี้ไม่เป็
ดี๋ยวข้าน้อยจะนำไป อีกทั้งบ่ออาบน้ำห่างจากเรือนนอนของศิษย์อยู่พอ
ึกสบายใจ รีบเอ่ยปากปฏิเสธเ
าอยู่รอที่นี่แหละข้าจะไ
งเล็กๆแห่งนี้สักพักก
ยให้คนผู้นั้นมีโอกาสติดตามเธอมาแสงจันทร์กระจ่างสว่างจนทำ
ีกทั้งที่นี่ก็มีกฎเคร่งครัดเรื่องเวลาเข้านอนพวกเขาต้องนอนประมาณสามทุ่ม
อาจารย์จนเช้าก็ได้ พี่ชายเธออดทนเก่งถึงไม่หลับไม่นอนก็ไม่เป็นไร โจวเจ้าเว่ยเห็นเคยเห็นเขาคร่ำเคร่งอ่านตำราเรียนอยู่หลายวันในช่ว
มัดระวัง เธอมองขึ้นไปบนท้องฟ้า พระจันทร์ดวงกลมโต ฉายแสงกระจ่าง
่ดูคล้ายน้ำตกเป็นชั้นๆลงมา เสียงน้ำที่ตกกระทบลงมาดังไม่หนักไม่เบาให
ดดตัวลอยไปยังโขดหินนั้น ไร้ซุ่มเสียงไร้ผู้คนเมื่อวางใจแล้วจึงถอดเสื้อผ้ารุ่
ยาสระผมอย่างรวดเร็วก่อนโยนขวดแชมพูและครีมอาบน้ำไว้บนผ้าเช็ดตัวหลังโขดหินน้ำเย็นๆ ช่วยปลดปล่อยความร้อนออกจากร่างได้เป็นอย่
ของเธอก็ได้ยินเหมือนเสียงใครบางคนกำลังเดินมาทางนี้
เหี่ยวไปหมดแล้ว ใครว่าศิษย์ของสำนักคุณหลุนเคร่งครัดเรื่องกฎสำนักยิ่ง แล้วนี่คืออะไรท
กว้างของเขาก็เผลอไผลจ้องมอง รูปร่างท่อนบนของเขาแข็งแกร่งสมชายชาตรีผิวขาวผุ
้น่ามองขนาดนี้ ชักอยากจะเห็นใบหน้าของเขาแล้วสิ โจวเจ้าเว่ยต้องก้มลง
กตีตัวเองนักเมื่อไปถ้ำมองเขาจนไม่อาจละสา
ที่รักษามานานอย่างดีคงป่นปี้เพราะเธอเป็นแน่ แม้แต่อาจารย์ที่รู้เรื่องนี้ดีอยู่แล้วก็คงช่วยไม่ได้ หากเ
จังหวะ เธอค่อยๆโผล่ศีรษะขึ้นจากความมืดมองหาเงาของบุรุษที่อา
าเอวบางเปล่าเปลือยของเธอเอาไว้ โจวเจ้าเว่ยเกือบห
ี้น่าจะไม่ใช่คนของคุณหลุน” เสีย
นนางเป็นบุรุษแต่โจวเจ้าเว่ยก็ไม่มีความมั่นใจ นางจึงได้
น้าขึ
ะรัวด้วยความกลัว โจวเจ้าเว่ยนิ่ง
งยหน้าขึ้นมา” เ
อมเงยหน้ามองเขาด้วยดวงต
าวกับหมู่ดาวบนท้องนภาส่องสะท้อนหยอกล้อแสงจันทร์อยู่บ้างหน้า ดวงตาสี
องเข้าไปในดวงตาของคนผู้นี้นานขึ้นเขาอาจตกลงไปในหล
งตนเช่นน
ล้ว ร่างกายของนางบัดนี้สั่นเทิ้มด้วยความหวาดกลัว นางเป็นประเภทกระต่ายตื่นตูมอ
เห็นได้
ชัดเจน เขาจึงเพียงแกล้งเอ่ยคำนี้ออกไปไม่น่าเชื่อว่าคนผู้นี้จะส่อพิรุธได้ถึงเพียงนี้ เขาค่อยๆก้าวเข้าไปช้าๆ โจวเจ
ะข้าไม่ได้ใช้อาคมอันใด” นางฝืนท
ังกล้า
อหรงทำให้โจวเจ้าเว่ยยิ
นว่าเจ้าจะปฏิเส
เข้ามาในอ้อมกอดร่ายคาถาแก้อาคมจน
เขาจะพยายามแก้ไขอาคมก็ไม่สามารถแก้ไขได้ทั้
ไอ้บ้าปล
่งของหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม กลิ่นหอมกรุ่นประหลาดจากแชมพูและครีมอาบน้
นหอมจากร่างของนาง ใบหน้างดงามดูตระหนกภายใต้แสงจันทร์ ความไร้เดียงสาในดวงตาทำให้เขา
ไปจ้องมองสตรีที่งดงามดุจภาพวาด ก่อนจะได้สติเมื่อโดนมือน้อยเรียวยาวข่วนเข้าที
าช่างหยาบคายสิ้นดีถึ
ับแล้
่สุดเขาก็รวบร่างบางเข้ามากกกอดไว้ ฝูจื่อหรงออกแรงเพียงนิดก็ทำให้โจวเจ้าเว่ย
งแต่มีเหตุจำเป็นที่ต้องใช้อาคมเข้ามาในนี
ที่นี้แม้ว่าเจ้าจะสามารถเข้ามา
ต่างๆในใต้หล้าดังนั้นที่นี่จึงมีสายลับปลอมกายเข้ามาเพื่อแอบ
้าแค่มาอาบน้ำเท่านั้นพรุ่งนี้ก็จะจากไปอย
น้างดงามเชิดขึ้นสบสายตากับเขาเต็มๆ ทั้งคู่ต่างมองกันและกันคล้ายโดนดึงด
างจะเป็นปีศาจในที่สุดฝู่จื่อห
่างที่บอกท่านไปแล้ว ขอท่าน
งนั้นของเขาก็แข็งขึ้นมาเป็นหิน เธอรู้สึกกลัว แม้ว่าเขาจะหล่อเหลาแต่เรื่องแบบนี้ไม่ควรจะเกิดขึ้
จ้าสำนักกับข้า แฝงกาย
ีผู้นี้ เขาแน่ใจว่านางหาใช่ปีศาจกลิ่นอายของนางดูสูงส่งกว่ามนุษย
ตะต
ุแม้อยู่ภายใต้สายน้ำยังรู้สึกว่าเหงื่อกำลังไหลทะลักออกมา นาง
ร้อน ทั้งสองนิ่งงันไปชั่วครู่เมื่อจู่ๆก็ได้ยินเสียงสน
ันนี้อากาศ
อ
ยู่แล้วหากมาเพิ่มอีกเธอจะทำยังไงล่ะ ไหนบอกศิษย์ของสำนักคุณหลุนยึดมั่นใจกฎเกณฑ์นี่อะไร
ความรักที่แสนหวานฉ่ำ โจวเจ้าเว่ยยกมือขึ้นมาปิดปากไม่ให้ตนเองเผล
ไม่มองร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามอย่างผู้ฝึกยุทธของทั้ง
่างดีชั่วแวบสายตาแล้วจ้องมองใบหน้างดงามที่กำ
ี่นี่จึงได้พูดคุยกันดึกดื่นถึงมีเวลามาชำระร่างกายในตอน
หรือไม่" บุรุษผู้หนึ่งถ
รงกลับมาสู่เหตุการณ์ตรงหน้า เขาจึงหยุดคว
พื่อคนผู้หนึ่งกันนะ ช่างเป็นเรื่องที่น่าเย้ยหยันเสียจริง เขาเคยทุ่มเทเพื่อสิ่งนี้มาแล้วสิ่งที่ได้รับกลับคืนกลับเจ็
รง โทษสถานเดียวของการมีความรักระหว่างบุรุษด้วยก
นผู้นี้ไปได้ โจวเจ้าเว่ยคิดในใจพลางกัดริมฝีปาก ร่างของเธอยังถูกบุรุษผู้นี้โอบอุ้มราวกับเป็นตุ๊กตาตัวเล็ก แต่กระนั้น
ราแล้วไม่มีผู้ใดตอนที่ข้าเข้าไปสำรวจศิษย์ทุกคนก่อนถึงเวลาเข้านอนก็ไม่มีสิ่งใ
ศิษย์คุณหลุนร่างเล็กอีกคน เขาจับใบหน้าที่งดงามอ่อนหวานคล้ายส
รบกำหนดออกจากสำนักจึงได้รับสิทธ์ในการพักที่หอพักเพียงลำพังเช่นผู้ร
นทร์กระจ่าง คล้ายฉากในหนังรักอีโรติก
าตา หญิงสาวเกือบจะหวีดร้องออก
ู่
ที่กำลังอุดปากตนเองไว้ เขาสงสัยตนเองว่าเหตุใดจึงไม่ต้องการให้ผู้ใดเห็นนางผู้นี
ขาสองมือยันร่างของตนเองให้พ้นอกห
ิดเผยและรับโทษตายในทันที" เข
ไสคนตัวโตสุดแรงเกิด ไอ้บ้านี่เป็นใครม
ันแนบชิดแล้ว บุรุษผู้นี้ก็หาได้แตะต้องร่างกายส่วนอื่น จึงทำ
ิดกับสตรีร่างเล็กอย่างโจวเจ้าเว่ยระดับน้ำสูงจนเลยศีรษะ อีกทั้งเ
รีในอ้อมกอด ทำให้ฝูจื่อหรงไม่อาจทัดทานใจตนเองเขารู้สึกเหมือนชายหนุ่มผู้หิวกร
งบอกกว่ารู้ว่าทั้งคู่กำลังทำอะไรกัน โจวเจ้าเว่ยตัวแข็งเป็นหินเมื่อพบว่าร่างกายส่วนกลา
ดหยิ่งผยองของจอมทัพแห่งแคว้นชิน ทำให้เขาไม่อาจฝืนใจผู้ใด จึงได้แต่อดกลั
วถูกผู้ชายจูบจึงได้แต่ตะลึงงัน ความร้อนของลิ้นทำให้เธอขาดสติ มันนุ่ม
ล่อยให้เขาตายใจรุกลิ้นร้อนเข้ามาภายในอย่างกล้าหาญ ฝูจื่อหรงได้ใจ เขาจ
ง เจ้าเว่ยกัดปากเขาอย่างแรงจน ชายหนุ่มชะ
้น มือไม้สัมผัสทั่วเรือนร่างบางตามที่ใจปรารถนา สติที่เคยยับยั้งได้ขาดผึงไปชั่วขณะ มืออีกข้างของเขาบีบปากของเธอให้เผยอและไม่มีโอกาสงับลิ้นของเ
ารมณ์หาได้สนใจอีกด้านที่กำลังต่
ียจเมื่อเขาเผลอผ่อนแรงที่จับปากของเธอไว้เพราะกลัวว่า
ตั้งตัวว่าเขาจะปล่อยจึงเกือบจมน้ำ สองมือน้อยคว้าลำคอเขาไว้ตามสัญชาตญาณแห่งการเอาตัวรอด
่นใ
่น บุรุษอีกผู้หลบไปอยู่ด้านหลังพลางย่อกายลง
งตนเองแล้วกระซิบบอกนางว่า “อยู่นิ่งๆหากไม่อยากถูกผู้ใดพบ” กล่าวจบ
ตามที่เขาบอกอย่างน้อยเขาก็เป็นศิษย์สำนักคุณหลุน การให้คนร
ทั้งคู่ตกตะลึงเมื
กำลังทำสิ่งใด"
ข้าเพิ่งผลัดเวร
จะโก
จี้อูจินดึงเซียวหานผู้เป็นคนรักไปไว้ข้างหลัง พร้
ยนจบออกจากสำนักไปหลายปีแล้วแต่ชื่อเสียงของเขาก็เลื่องลือน
ดกฎสำนักร้ายแรง”
องขอเพียงศิษย์พี่ปล่อยน้องเซี
องทำเช่นนี้” เซียวหานเผยตนเอง
ยขึ้นมาอย่างร้อนรน เขายอมไม่ได้ที่คนรักจ
็นข้าที่บัง
ี่ชอบศิษย์พี่ก่อนข้าหลอกล
ิ้วเรียวแคะห
ใจจะบอกคนในสำนักให้รู้เรื่อ
่นี่จะร่าเริงสดใส แต่ครั้นกลับมาอีกครั้งก็ดูเคร่งขรึมและจริงจังขึ้นราวกับคนละคนไม่ใช่ศิษย์พี่หรงคนเดิมที่พว
ีบไปและข้าขอเตือนว่าคนผู้อื่นไม่ใจดีเช่นข
กผิดต่อท่านยิ่งนัก พวกเราทำให้ท่านลำบาก
ตอบแทน” จี้อูจินยกมือประสา
ซาบซึ้งจนน้ำตาจะไหล ความผิดของพวกเขาใหญ่หลวงหา
าและแม่ผู้ใจดีที่เจ็บออดๆแอดๆ พ่อที่ตาบอดเพราะปกป้องเขาจากการโดนอัธพาลรุมตีเนื่องจากเขาไ
ทธด้วยตนเอง เซียวหานไปทำงานที่ร้านหนังสือคอยเป็นเด็กรับใช้โดยไม่รับค่าแรง หลงจู๊ร้านหนังสือผู้ใจดีจึงสอนเขาเขียนหนังสือและอนุญาตให้เขาอ่านหนังสือมาก
างฝ่ายต่างช่วยเหลือซึ่งกันและกันอีกทั้งยังเป็นบุรุษผู้รู้ใจจนทำให้เกิดความรักแก่กันในที่สุด แม
่เขาว่าฝีมือของเขานั้นเข้าตาฮ่องเต้แห่งแคว้นชิน พระองค์ต้องการให้เขาเข้าร
ของเขาก็จะมีชีวิตสุขสบายขึ้น ฝ่าบาทรับปากจะดูแลจนพ่อของเขาหายดีโอกาสเช่นนี้เ
ต้องผิดหวังในตัวเขา อีกทั้งพ่อของเขาก็ไม่มีโอกาสได้รับการรักษา น้ำใจของฮ่องเต้แ
จของบิดา หากถูกจับได้ว่ามีจิตใจรักบุรุษด้วยกันและโดนไล่ออกอีกทั้งยังถูกทำลายวรยุทธ์เชื่อว่าบิ
รับรองว่าเป็นความจริง โชคดีแค่ไหนแล้วที่พวกเจ้าเจอเป็นข้าไม่ใช่โจวเจี๋ยหลุนไม่เช่นนั้นพวกเจ้าได้ออกจ
อแต่สิ่งที่พวกเราทำถือเป็นเรื่องร้ายแรงที่สุด ดังนั้นเราทั้งส
กเจ้ารีบไปก่อนที่ผู้อื่นจะมาเห็นจะดีกว่า" เขากล่
้ไม่มีวันลืม" ทั้งคู่รีบกล่าวขอบคุณฝูจื
วิชาตัวเบาของนางนับว่าไม่เลว ว่องไวจนเขาไม่คาดคิดฝูจื่อหรงรู้สึกเสียดายเป็นอย่างยิ่งที่ยังไม่ทันได้รู้ว่านางคือผู้ใด เขายืนนิ่งอยู่ชั่วครู่ไม่คิดจะนำเร
เกินเธอเช่นนี้ โชคดีที่คู่รักคู่นั้นเบี่ยงเบนความสนใจของเขาจนเธอสามารถกระโดดหลบหนี แล้วคว้าเสื้อผ้าแล้วออ
ลับอยู่บนเตียงภายใต้แสงสว่างของตะเกียง เขาจึงเดิ
รากลับวังกันแต่ฟ้ามืดได้หร
ม่ว่าโจวเจ้าเว่ยเอ่ยสิ่งใดหากไม่สร้างควา
ายเสื้อเขาไว้เมื่อเห็นผู
าบ
้ากลัว” ผู้เป็นน้องเอ
ิ้มมุมปากพยัก
่จะพากลับว
าย
คือ ชายร