ฮูหยินตัวร้ายพ่ายรักท่านแม่ทัพ

อน ในวันที

ออิ

นลืมตาขึ้นมอง ก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อเห็นใบหน้า

า ท่านม

ของผู้เป็นย่าไว้แน่น

งเจ้า เป็นห

องผู้เป็นหลานสาวไว้ หลิวซืออินเงยหน

ปล่งปลั่งเหมือนคนปกติ แววตาดูสดใสสดชื่นไม่อมทุกข์เช่น

มฉุกคิดเมื่อคว

่านมาได้อย

้ คนเป็นย่าลูบศีรษะหลานรักอย่างอ่อนโยน ดวงตา

ดี ต้องเข้มแข็งและมีชี

้ง คนฟังตื้นตันใจในความรักของท่

ท่านย่าอยู่ข้างๆ ข

า เจ้าก็ต้อ

าหม่นแสงลง ขณะขยับกายลุกขึ้นยื

ท่านย่าหายป่ว

้หลานรัก ก่อนจะหมุนกายเดินไปยังประตู เมื่อเปิดประตูออก แสงส

่าไป อย่าท

าตาม ร้องเรี

องรอบกายด้วยความมึนงง ก่อนจะยกมือลูบใบหน้าช

ไปหรือเ

้นจากเตียง เดินไปล้างหน้าให้สดช

นหลับไป ตื่นขึ้นมาอีก

ั่วนั่น ห

งห้องครัว ก่อนจะหยุดนิ่งที่ประตู เมื่อเห็นเขากำลังทำอะไ

าทำอ

ยเหวินจ้าวหันมามอง ก่อนจะคลี่ยิ้มกว

้อต้ม เจ้าชอบก

างไม่ชอบ

ูคนร่างใหญ่หยิบชามมาตักเนื้อต้

เปื่อยนุ่ม เ

มตะเกียบให้นาง แล

้เต็มหม้อ หากไ

ู้ว่า สตรีตัวเล็กผู้นี้กระเพาะไม่ได้เล็กเลย

ได้แค่ถั่วแดงต้มน้ำ

้อต้มไปสามชามแล้ว เขา

ต่อไปข้าจะทำกับข

วกเนื้อแห้งแขวนไว้ตรงนั้น ของสดข

รู้แ

ยบไม่พูดสิ่งใด ล้างชามเสร็จนางจึงเดินหนีออกมาด้านนอกไปยืนมองดูแม่น้ำ

็นอย่าง

นี่พวกเรากำลังจะ

วความฝันของตัวเองเอาไว้

ก็จะถึงท่าเรือแล้วข้าส่งมอบ

/

่จะเดินทางไปยังแคว้นอื่น เยี่ยเหวินจ้าวรับหน้าที่นำเรือไปส่ง เดิมทีเขาคิดว่าหลังจากจัดการกับห

ง เพื่อพาหลิวซืออินไปส่งที่บ้านของนาง รถม้าใช้เวลาเดิ

กที่นี่

งสองไม่ได้พูดจากันเลย เขาบอกคนขับรถม้าว่าเขากับนางเป็นพี่น้องกัน กำลัง

่ง ข้าซื้อมาให้สิบลูก ข้าชิม

มน้ำ ระหว่างนั้นเยี่ยเหวินจ้

ข่าวอันใดน่าส

ซืออิน คืนเงินทอนให้เป็นสินน้ำใจกับคนขับ

้าโจวถูกโจรฆ่าตาย เจ้าสาวที่เพิ่งรับขึ้นเกี้ยว ถ

หลียงเป็นเจ้าของบ่อนหน้าเลือด ย่อมมีคนเกลียดชัง

โจรฉุดจากเกี้ยวเจ้าสาวไม่พอ ยังโชคร้ายบ้านถูกไฟไห

รนะ ผู้ใดถู

้ยินข่าวนี้

วขึ้นเกี้ยว คืนนั้นไฟก็ไหม้บ้านจนไม่เหลือซา

ิวซืออินนั่งตัวแข็งน้ำตาคลอ เยี่

ื่องจริงก็ได้

ไป พาข

วินจ้าวไว้แน่น คนขับรถม้าเห็นท่า

กครอบครัวเศรษ

ากำลังจะไปเยี่ยม พี่

ะเร่งม้าให

วิ่งออกไป เพียงหนึ่งชั่วยามก็มาถึงบ

วกเจ้าลงมา

คยอาศัย บัดนี้เหลือเพียงเถ้าถ่าน ตัวบ้านถูกเผาจนจำสภาพเดิมไม่ได้ นางว

ดี ต้องเข้มแข็งและมีชี

า เจ้าก็ต้อ

งท่านย่า คือการบ

่านอาสะใภ้ เหตุใด

ำครวญ นางไม่มีบ้านให้กลับ ไม่

เพียงลมหายใจกับร่างกายที่อ่อนระโ

ไม่ต้องกลัว ข้

อินมากอดไว้ ให้สัญญากับนางและต

/