เถื่อนรักเจ้าสาวจำเป็น

งเธออาจจะทำให้พ่อของฉันสงสาร แต่สำหรับฉันนั้นไม่

มปล่อยแขนมนต์เถอะค่ะ” ขอร

นร่างบางปะทะเข้ากับแผงอกแกร่งของเขาอย่างแรง มืออ

อล์ที่เขาหายใจเป่ารด ชายหนุ่มคงจะดื่มมันเข้าไปมาก จนกลิ่นลมห

องพ่อฉันและก็ฉัน และก็อย่ามาทับรอยของคุณแม่” เ

มนต์ไม่ได้ อึก...

้ อาจจะเป็นเพราะว่า เธอยังสาวและสวย และมนต์จันทร์หน้าตาละม้ายคล้ายแม่ของเขามาก ๆ ดวงตากลมโตใส ใบหน้ารูป

ม่เชื

อว่า อยากมีอะไรกับคุณลุง

าเรียกฉันว่าพี่ เราสองคนไม่เคยเกี่ยวข้

ๆ ที่หนาวสั่น ปรกติก็พูดคุยเจรจาไม่เก่งอยู่แล้ว ต้องมาตกอยู่ในสถานก

้องอยู่ขยับเนิบ

ไม่กล้าขยับตัว มนต์จันทร์กำลังตะลึงกับฝ่ามือใหญ่ที่ขยำอยู่ที่ก้นงอนง

งฉันดีกว่า ลองดูกันหน่อยไหมว่ามันเป็นยังไง”

มนต์จันท

ั

มนัสบดขยี้ลงมาทันทีโดยที่มน

โกรธเขาจนหน้าเข้มจัด อีกมือที่ว่างก็พยายามยกยันให้เขาออก

งเธออย่างชำนาญ ร่างน้อย ๆ แทบแดดิ้น รู้สึกกำลังจะตา

อกมาจากลำคอด้วยความพึงพอใจกับหญิงสาวที่กำลังตกอยู่ในอาณัติของเขา มน

ยแปลกหน้าที่ไม่คุ้นเคย เพิ่งเ

น้ำตาของเธอไหลริน

ีปากของตัวเองออ

รงมือน้อย ๆ ทำให้ใบหน้าของเขาย

บบเดียวกับที่เขาจ้องมองเธอ เปร

จากที่ฉันได้สัมผัส เธอคงชอบจูบของคนแก่ ๆ ผิวกายเหี่ย

ีแต่ความคิดร้าย ๆ

ือนกับผู้หญิงก่อนหน้าของคุณพ่อทุกคน แพศยา ร่

งสาและอ่อนต่อโลก แต่ในสายตาของเขา ผู้หญิงคนนี้ช่างร้ายนัก แท้จริงมนต์จันทร์ค

ันไม่มีทางจะเกิดขึ้น เพราะว่า

อะไรเลย แต่ความจริง เธอน่ะมีแผนการอะไรกันแน่ ถึงได้

นจะกินเลือดกินเนื้อ ยังมิวาย เปรมมนัสยังคง

น่ารัก รูปร่างสมสัดส่วน เธอคนนี้ยอมเอาตัวเข้าแลก และนอนกับคุณพ่อของเขา แม้ส่วนลึกของใ

ขาจนพูดไม่ออก ทำไมเปรมมนัสถึงมอ

เดนของพ่อ สำหรับ

ับคำพูดแบบนี้ เธอฟาดฝ่ามือลงไปบน

ามาหาเธอ พร้อมกับกระชากรั้งร่างของเธอพาไปยังศาลาจิบ

โยนลงไปบนเบาะรองนั่งตั้งอยู่ในศาลานั้

งที่เปล่งออกม

เหมือนกับโกรธกับเธอมาพันชาติ จูบที่หนักหน่วงและบดขยี้ ฝ่ามือที่ระร้ายไปตามร่างกายของเธอ