Secretly Love..."แอบ"

เราไปหาที่นั่งฟังเพลงชิลล์ๆ กันไหมคะ.

ขาไม่ได้ไปเที่ยวสวีทคลอเคลียกันสองต่อสอง หลังจากที่ทั้งคู่เรียนจบและเดินทางกลับจากสหรัฐอเมริกา ก็มุ่งมั่นแต่ก

!...

ะ...ห

ยงยาว เพื่อดึง

่ พิมพ์ว่าเอกหมกหมุ่นอยู่กับง

อเขา และวางลงบนโต๊ะทำงาน พร้อมกับปิดแฟ้ม

ค่อยมาทำต

ับใช้มือซ้ายเชยคางเขาให้หันหน

งคล้ำจนไม่มีร

ย้าเ

ราศี

ัน แล้วทั้งสองก็ยิ้มแล

เคค

นวงแนบข้างลำตัว และทำท่าทางขึงขัง ตั้งตัวตรง อกผายไ

ยากไปที่ไหนหรือขอรับ เดี

้ากันเล่นอย่างมีความสุข พิมระดา

แต่ท่านชายจะ

น้อย แล้วทั้งคู่ก็เดินควงแขนกันออกจากห้องทำงาน ด้วย

++

าเคยนั่งฟังด้วยกันในค่ำคืนวันคริสต์ม

ล่นฝ่ากระแสน้ำของแม่น้ำเจ้าพระยา เพื่อพาทุกคนชมความงด

ที่ถูกห้อยเป็นสายระโยงระยาง ตั้งแต่ปลายยอดตึกยาวลงมาจนถึงพื้นราบ เพื่อต้อนรับเทศกาลแห่งความสุขของผู้คนทั่วทั้งโ

ั่วคุ้งน้ำ รวมถึงบนเรือสำราญที่ทั้งสองนั่งอยู่ ก็ม

hing At All” ของ Ronan Keating ซึ่งเป็นเพลงที่ทั้งคู่ชื่นชอบมากเป็นพิเศษ เพราะมันเ

า ถ้าเราแต่งงานกัน คุณจะขอเปิ

อื้อมมือไปโอบไหล่เธอและด

บอุ่น ถึงแม้ว่าอากาศรอบๆ ตัวจะหนาวเย็น ก็คงไม่สา

ลย ถ้าหากวันนี้คุณไม่เอ่ยชวน ผมก็คงจะนั่งขลุกอยู่กับงานทั้งวันทั้งคืน ผมต้องขอโทษคุณด้วย

กล

ปัง! ปัง

วท้องฟ้า พิมระดา รีบลุกขึ้นและเดินไปยังดาดฟ้าเรือ เพื่อย

าเทศกาลแห่งความสุข” -

่นว่าเขาเองก็รักเธอมากเช่นเดียวกัน แต่ในใจลึกๆ แล้ว เธอกลับรู้สึกหวั่นไหวว่า ผู้ชายที่เพียบพร้อม

่ในห้วงลึก แม้แต่เธอผู้ซึ่งเป็นคู่หมั้น ที่ผู้หลักผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายต่างก็คาดหวังไว้ว่าจะต้องลง

ดอะไรเพลินๆ อยู่นั้น เอก ก็ค่อยๆ ลุกขึ

สื้อคลุมหน่อยนะ เด

นบกาย ทั้งคู่ยืนดูพลุไฟไปด้วยกัน โดยหารู้ไม่ว่า มีสายตาคู่หนึ่งคอยจ

++

ไม่น่าเชื่อว่าจะได้เจอคุณส

ั้งคู่ต่างสะดุ้ง และหันกลับมายังเสียงนั้นอ

กกล่าวรินซักคำ...คุณสบายดีนะคะ...ว่าแต่เอ๊ะ!! รินก็ไม

มที่มุมปากเบาๆ ก่อ

หยอกๆ

่เพียงการเย้าเล่นระหว่างคนที่เคยสนิท แต่ในคว

อนเดิมนะ แล้วเมื่อไหร่จะแต่งงานกันล่ะ ปลา

องเธอกลับค่อยๆ ก้าวเข้าไปแนบชิดกับ เอก

แบบเนี่ย ขี้คร้านแมวป่าจะตะ

มากไปกว่านี้ เอก จึงรีบตัดบททันที ถึงแม้ว่าภายในใจจะกระอักกระอ่วน ที่เผอิญมาเจอคน

่า ถือว่าผมขอแ

กล

าเมื่อไหร่ ไม่เห

เอ

จะได้เห็นอะไรด

แต่ภายในใจก็คงจะรู้สึกอึดอัดไม่น้อย เพราะสีหน้าและแววตานั้น

ค่ะ เพราะว่าที่เจ้า

องไปยัง พิมพ์ ซึ่งได้แต่ยืนนิ่งและพยายามเก็บงำความรู้สึกเอาไว้ ไม่ให้แสดงกริยาที่ไม่งามออกมา ส่ว

อาไว้เจอก

น ทั้ง พิมพ์ และ เอก ต่างไม่พูดจาอะไรกันต่ออีก บรรยากาศที่

ะกลับบ้านไป

ามกลางความเงียบ แล้วก็

นมานะ ผมไม่รู้เลยเสียด้วยซ้ำว่า ร

ว้ และพยายามอธิบายเพื่อให

ยากจะอยู่ต่อก็แล้วแต่เอกแ

สียใจที่คนรักเก่าของคู่หมั้นหนุ่มมาทำให้เสียบรรยากาศ แต่เธอรู้สึกเสี

ฐอเมริกา แต่เหตุที่ทำให้ทั้งคู่ต้องแยกทางกัน เป็นเพราะว่าเธอไม่ตั้งใจศึกษาเล่าเรียนสมกับเป็นลูกขอ

ป็นลูกชายคนโตที่ต้องสืบทอดกิจการต่างๆ ผู้หลักผู้ใหญ่เล็งเห็นแล้วว่า

ไม่ได้บอกกล่าวเธอ จึงทำให้เธอเกิดความไม่พ

ษ ผมไม่รู้จริงๆ ว่า

ะกุมมือทั้งสองข้างข

สมองของเธอตอนนี้ ไม่อยากรับรู้และรับฟังอะไรทั้งนั้น เหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านพ้นไปเพียงไม่กี่เสี้ยว

พิมพ์ พิมพ์อยา

กึ่งวิ่งเพื่อหลบหน้าผู้คนจากบนดาดฟ้าเรือ ที่ต่างก็กำ

ำอย่างไร ได้แต่ยืนเอามือก

ันอะไรกั

หนึ่งที ก่อนที่จะเอื้อมไปหยิบแก้วไว

++

ก่อนหน้า ทำให้ เอก กระดกไวน์หมดไปหลายแก้วโดยไม่รู้ตัว

้แล้ว พี่ดื่มไปห

นขึ้นมาบนเรือสำราญ กระทั่งวินาทีที่ ไอริน เข้าไปแทรกกลาง

ครั้ง พีท รีบเอื้อมมือไปดึงแก้วไวน์ออกจากมือของ เ

ี่เอก พี่

พร้อมกับเขย่าตัวของ เอก ที่กำลังฟุบหลับสะล

ขึ้นเลยครับ พี

่มน้อยร่างบางตัวเล็กอย่างเขา มีหรือที่จะสามารถ

เฝ้าอยู่ไม่ห่าง ถึงแม้อากาศจะหนาวเย็น แต่ภายในใจของหนุ่มน้อยกลับรู้สึกมีคว

มีสิทธิ์” - พีท

รต่อใครว่าเราเป็นอะไรกัน สิทธิ์ที่แค่ได้โอบก

ดวงตา เขาพยายามเก็บกลั้นเอาไว้ไม่ให้มันไหลออกมา เดี๋ยวผู้คนบนเรือสำร

านานนับสิบปี มันก็ควรที่จะเ

ม่กล้ากระทำ

าวของเขา และบอกเธอออกไปว่า “วันนี้มันควรเป็นวันของฉัน เพราะเขาเป็นคน

ี้วนเวียนในหัวสมองของ พีท มานานนับสิบปี โ

ง เอก อย่างเบามือและนิ่มนวล เพราะเกรงว่าเ

ใบหน้าอันคมเข้มหล่อเหลาดั่งเทพปั้น...เงินทอง ทรัพย์สมบัติ ฐานะทางสังคม...หรือว่าควา

ลูบไล้บนปลายจมูกโด่งคมสัน เรื่อยลงมา

ที่ทำให้เราตกหลุมร

ปัง! ปัง

ังค์ ก่อนที่จะลุกขึ้นยืนและใช้มืดซ้ายปาดน้ำตา แล้วเดินออกไปจ้องมองบนท้องฟ้า ที่ขณะนี้

วย

อคลุมที่ใส่มานั้น ได้ถูกถอดออก และคลุมให้กับ เอก หนุ่

ทรงต่างกันไป ดวงตาสีฟ้าครามคู่งาม ได้แต่จ้องมอง โดยหารู้ไ

ะทบกับแผ่นหลัง แล้วก็ค่อยๆ แผ่ซ่านผ่านหัวไหล่

เด็ก

ได้เมาจนขาดสติ แค่อยากหลับตาพัก เพื่อทำสมาธิและทบทวนก

ขาก็ได้ลืมตาขึ้นและจ้องมองมายัง พีท ด้วยความเอ็นดู และรู้สึกผิดหวังกับต

ๆ ที่ยากจะลืมได้ ถึงแม้ว่ามันจะเป็นสิ่งต้องห้ามและขัดใจคนทั้งตระกูล แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะผล

รกิจ ว่าเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมากที่สุด ทั้งรูปสมบัติ นามสมบัติ และทรัพย์สมบัติ แต่แล้วมันก็จบลงอย่างง่

ญิงที่เพียบพร้อมไปเสียทุกอย่าง จนผู้คนทั่วไปต่างอิจฉาที่เขาได้แฟน ทั้งสวย ทั้งเก่ง ฉลา

++

! พี่

มีเอกจึงกล้าตัดสินใจที่จะโอบกอดเขาในที่ธารกำนัลเช่นนี

นสิ่งที่เราพูด” - พีท ได้แ

พี่กอดนะ

ิบข้างหู

รั

ตอ

กมีความสุขอย่างบอกไม่ถูก มันไม่ใช่ความฝันใช่ไหม ที่เขา

ามสุข เขาไม่รอช้าและไม่เอียงอายเลยแม้แต่น้อย ที่

ตกกระจายและดังกระหึ่มทั่วทั้งท้องฟ้า เหมือนพวกมันกำลังรับรู้ได้ว่า นี่คือห้วงเวลาแห่งความสุ

มีเอกนะครับ”

า เขาค่อยๆ ก้มลงบรรจงจูบที่หัวของหนุ่มน้อยด้วยความเอ็นดู