ของเล่น (3P)
หันมากระซิบกระซาบถามฉันที่อยู่ข้างๆ
ยหน้าขึ้นมามองแต่อย่างใด เพราะสิ่ง
ด์กับแผ่นดินไง”
ไรกับยัยฟ้าดาวคณะบร
่อได้ยินในสิ่งที่ดาหวันบอก และแล้วเ
ไม่รู้ เขาพูดกัน
ริง เพราะไม่รู้เรื่องเลยสั
้แล้วว่าแก
….
กล้วยทอด!” ดาหวันยกมือทาบอก พลางหยิบยาด
งสองถูกพักการเรียนแล้วด้วย ส่วนผ
สอนอยู่หน้าห้องดังขัดจังหวะขึ้น ท
ดาหวันเอ่ย ก่อนจะรีบก้
เขามันหลุดออกไปจริงๆ คนที่ซวยจะเป็นฉันด้วยหรือเปล่า เพราะว่าฉันก็อยู่ในเหตุการณ์
ฉันกำลังเลิกเรียนพอดี มือบางควานหาสมาร์ทโฟน
ำไมทำหน้างอเหมือนป
ามหงุดหงิดใจ เมื่อเห็นข้อความของพี่พระรามที่ส่งมาบอกว่าวันนี้มารับฉันไม่ได้เพราะติดทำรายงานที่
ไปส่งก็ได้
คอยดูนะ ถ้าแม่กลับมาฉันจะ
้องคิดมาก เดี๋
ส่งหรอก เดี๋ยวฉันนั่งรถเมล์กลับเอง” ฉันบอกอ
ันทวนถามคล้ายกับไม่
มล์กลับเองได
น ถ้าถึงบ้านแล้วอย่
ั้นฉันกล
อกมารอรถเมล์อยู่ที่หน้ามหาวิทยาลัย ฉันเอาแต่หันซ้ายมองขวาอย่างอย
่อหันกลับมาอีกทีแล้วเจอแผ่นดินที่ยืนอยู่ตรงหน
ีชมพูอ่อนมาให้ ซึ่งฉันก็มองของสิ่งนั้นด้วยความตกใจ เพราะไม่รู้ว่ากระเป๋า
ไง?” ฉันพยักหน้ารับ เพราะมั่นใ
่นอยู่ในห้องน้
ขอ
กได้ค
าคืนมา!” ฉันร้องโวยวายออกมาเมื่
ม ก่อนจะรีบหมุนตัวเดิน
ะหนี ฉันจึงรีบหยัดตัวลุกขึ้นเดินตามเขาไปติดๆ ถึงแม้ว่าในก
ากได้คื
เพื่อไปที่ไหนสักแห่ง พอรู้สึกตัวอีก
ดินเปิดประตูรถ
ำไม ฉัน
รื่องต้อ
งของฉันก็ถูกแผ่นดินผลักอย่างแรงให้เข้ามานั่งใน
หน้าด้วยความตกใจ เมื่อเห็นว่าไดมอ
าเอ่ยคำทักทาย พร้อมกั
ร้อนรน เมื่อเห็นสายตาของพวกเขามองจับจ้อง
ฉันใช่ไหม?” ไดมอนด์ถามต่อ พร้อม
ร ฉันไม่ร
เลื่อนมาบีบที่ปลายคางขอ
ม่ใช่เธอแล้ว
ต่ฉันไม่ได้เป
ช่ไหม อย่าคิดว่าฉันไม่รู้!” ได มอนด์พูดข
ยงหนักแน่นและความสัตย์จริง แล้วก็ไม่เข้าใจว่ามันไปเกี่ยวอะไรก
คิดว่
ื่องนี้ก็มีแค่พวกเรากับยัยนี่!” ไดมอนด์ต
ิ เอาโทรศัพท
งโวยวายออกมาเมื่อแผ่นดินถือวิสาสะมาค
ากเจ็บตัวก
รศัพท์ของฉั
นสิ่งที่ฉันพูด พลางหย
ัสอะ
….
นทวนถามด้วยเสียงที่ดังกว่าเดิ
27
็แค
ดสมทบ ก่อนจะจับแขนทั้งสองของฉันไ
ู่นาน พลางก้มหน้าก้มตาก
ง เจออะ
ี่ไม่ได้เป็น
ไดมอนด์สบถออกมาด้วยความหัวเสีย แ
เชื่อ!” ฉันดึงโทรศัพท์ออกจากมือของแผ่นดินอย
ะปล่อยฉันไ
เธอแล้ว” แผ่นดินพูดแบบไม่ใส่ใ
่ะคำขอ
หน้าฉันด้วยความงงงวย ที่บ้านพวกเขาไม่เคยสอนมา
ันก่อน ไม่คิดจะขอโทษเลยหรือไง ลูกผู้
์รีบพูดแทรกขึ้น เมื่อเห็นท่าทางโวยวายข
แผ่นดิน ทำไม
ฉันก่อนแล้วกัน ฉัน
….