เผลอใจรัก 18 มงกุฏ นาธัชชา-ฟาเบียน)

าให้ทะมัดทะแมง ผมยาวสลวยถูกแบ่งออกเป็นสองข้างแล้วจับถักเป็นเปียหลวม ๆ จัดหน้ามาบางเบานั้นให้ดูสวยงาม จากน

วเหรอ ให้ไอ้หม่องมันออกข

ช่วยสักสองสามชั่วโมงก่อน แล้วจะกลับมาช่วยป้าร้อยมาลัยไว้ขายตอนเช้าม

ย ทำให้พวงมาลัยของฉันขายดีตั้งแต่ก่อนวันพระหนึ่งวัน หรือที่เขาเรียกกันว่าวันโกนนั่นแหละ ดังนั้นทุกวันโกน ฉันจะต้องรีบ

ของฉัน เพราะไม่ต้องเร่งรีบ และไม่ต้องกลัวอันตรายจากรถด้วย ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่รู้ว่าการขายของตามสี่แยกไฟแดงมันเป็นการกระทำที่ผิดกฏห

อรอสัญญาณไฟตามปกติ เชื่อไหมว่าขนาดขายพวงมาลัยที่แยกไฟแดงแบบนี้ ฉันยัง

ยดีจริง ๆ ผ่านไปแค่แป๊บเดียวพวง

หงึกหงัก ฉันก็เลยเดินย้อนกลับไปที่ร้าน ระหว่างทางเดินฉันก็มองโน่นมองนี่ไปเรื่อย เผื่อว่าจะเจ

ไปนั่งจะรู้สึกดีขนาดไหน แต่ก็อย่างว่าแหละ คนจนอย่างฉันไม่มีสิทธิ์เพราะวาสนาตูดไม่ถึง ฉันเลิกสน

ลางหยิบเข็มร้อยมาลัยขึ้นมาช่วยป้ามลร้อย ส่วนป้าแกก็หัวเราะหึ ๆ ขำความหลงตัวเองของฉั

กด้า

าปี เธอมีผิวขาวเนียนละเอียด หน้าตาจิ้มลิ้มและสดใส ใบหน้าเรียวรูปไข่ที่ไร้เครื่อง

ความคิดนั้นออกจากหัว ก่อนที่จะนั่งมองเธอร้อยพวงมาลัยอย่างชำนาญ

) เสียงมัมร

มัมมีพวงมาลัยไหว

าจะให้แม่บ้านออกไปซื

วิน แล้วเห็นร้านขายพวง

้ถ้ารีบหาลูกสะใภ้ให้มัมเร็ว ๆ น่ะนะ) ฟาเบียนถึงกับถอนหา

งมาลัยก่อน" ฟาเบียนกดวางสายแล้วเปิดประตูรถเพื่อจ

ินออกมาจากตึกพอดีร้องถามเจ้านา

มสักหน่อย" เขาตอบห้วน ๆ คา

วินแอบงงเล็กน้อย เพราะไม่เคยเห

้วเดินออกไปยังฟุตบาท ก่อนที่จะข้ามทางม้าลา

ต้องตกตะลึง เมื่อเห็นชายหนุ่มรูปหล่อ อายุน่าจะสามสิบต้นๆ เป็นลูกครึ่ง แต่งกายภูมิฐานและเนี๊ยบทุกกระเบียดนิ้ว

าเลย" หนูนาแอ

พระสักหน่อย" ฟาเบียนตอบ เขามองดูถาดพ

ชายหนุ่มตรงหน้า ดวงตาคมกริบมองไปที่พวงมาลัยท

ใจกับคำตอบที่ได้รับ ตอนนี้พวงมาลัยที่มีอยู่น่าจะมีเกือบสี่สิบพวง แบบนี้ไ

ได้ไหม" หนูนาถึงกับขมว

ยถาม ในใจเริ่มจะกรุ่น ๆ เมื่อกี๊อุตส่าห์แอบช

หมครับ" หนูนาเหลียวไปมองชายหนุ่มลูกครึ่งอีกคนรูปร่างหน้าตาดีและเป็น

ากได้แบบไหนคะ" หนูนาปรับสีหน้าให้ยิ้มแย้มแจ่ม

ณแม่วางไว้บนหัวนอน แ

อมกับหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาเปิดแกลลอรี่ แล้วเข้าไปเลือกรู

ูปภาพแล้วส่งให้หนูนาดู มันเป็นมาลั

ณจะรอรับไปเลยหรือว่าจะกลับมารับทีหลังดีคะ" เขายัง

้ไอ้ฟาบริซเลยใช่ไหม?" ฟา

" คาลวินโค

ารับกู" คาลวินถึงกับมองหน้าผู้เป

ไม่ไปด้วยก

งลงต่ำ แค่นั้นเขาก็รับรู้ได้ถึงความไม่พอใจของเจ้า

ละครองโสดอย่างเหนียวแน่นมาตลอดสามสิบสามปี