icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

สนมใบ้ ไร้ศักดิ์

บทที่ 3 จงชัง

จำนวนคำ:1478    |    อัปเดตเมื่อ:15/07/2024

ือสังหารแม่นเหมือนจับวางหินหลายก

ยวเจิ้งหนี

ุมศรีษะที่มีเลือดไหลอาบเพราะก้อนหินก้อนไม่เล็กนักจากฝีมือการปาหินของเสี่

ี่กำลังจะล้มลง ชิงกวานอ๋องปรายตาม

กวานอ๋องเป็

๋อง ร่างสูงวัยกลางคนนอน บนแท่นนอน มีหมอหลวงกำลังต

่า

นนอนแต่อู่อินเฉ

องลำบากท่านก

บาดเจ็บเพียงเล็กน้อยไม่ได้สาห

องร้ายแรงเพียงนี้

งบรรพบุรษในครั้งนี้ ข้าชิงกวานอ

บสวนตามหาคนที่ …ลอบท

เจิ้ง และจงหลินมาช่วยไว้ ข

นบำเน็จให

จะต้องสู่ขอนางมาเป็นสะใภ้ ตอนนี้จึงทำได้เ

เฉิงยิ

หาชาติกำเนิดกันเสียหน่อยเกรงว่าจะเป็นคนที่ตั้งใจเข

านอ๋อ

่มีเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราว เพราะนางไ

นูได้แล้วท่านอ๋องหายจากอาการบาดเจ็บ

อ้าปา

งเห็นใจเจ้าลำบากมาไม่น้อยดีแล

ปมา ส่งภาษามือให้เข้าใจว่าหากทั้งจงหลินและป

สี่ยวเจิ้งนั่ง

ิ้ง ทุกอย่างเป็นเพราะสวรรค์กำหนดไว้แล้ว

เสี่ยวเจิ้ง นางอาภัพพูดไม่ได้บางทีพวกเจ

อ๋องนั่งบนนั้นเข้ามาในห้อง เสี่ยวเจิ้ง จงห

ลเจ้า ข้าคิดว่าเจ้าก็คงต้องการเช่นนี้ พรุ่งนี้ให้ช่างตัดอาภรณ์ชุดใหม่ให้พวกเจ้าเข้า

ุณท่า

นทั้งหมด ที่ย่อกา

ิมากมายจะจ้างคนคุ้มกันก็ไม่มีใครมาทันเวลา มีเพียงเจ้าเสี่ยวเจิ้งที่มือ

้มส่งสัญญาณมื

ียกคุณหนูเจิ้งเหม่ยอิง และเชื่อฟัง

บคำสั่ง

อ หันไปสบตากับเ

เจ้าดีไหม เพื่อประกาศออกไปทั่วเขตวังหลวงว่าช

บกมือห้ามว่า

้าช่วยชีวิตข้าข้ามอบทุกอย่างให้เจ้าจึงสมควรแล้วต่อไปอย่าถ

ยงเจิ้งให้ย่อ

ขายาวๆ ป้อคุนก

ช้าหน่อย

เจิ้งคนนั้นให้เร็วที่สุด ก่อนที

รยาและลูกรับนางเป็นลูกบ

่มีภรรยาเป็นคนอ่อนโยนมีไมตรี แล้วยังรูปงามเป็นหนึ่งเจ้าคิ

๋องหรือหากท่านอ๋องจะยกย่องนางเป็นภรรยานั่นก็ยิ่งไม่แปลก เพราะท่านอ๋อง

หยุดเดินหั

ลวงท่านอา ข้าเชื่อว่าหญิงนางนี้

หายใจประส

กชิงหนิงกง หมิงเยว่นั่งเย็บถุงห

นเสียจริง ถุงหอมของข้าไ

ได้ทำสิ่งเล็กน

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ลำบาก2 บทที่ 2 ชะตาลิขิต3 บทที่ 3 จงชัง4 บทที่ 4 เดินตามทาง5 บทที่ 5 แค่หญิงใบ้คนหนึ่ง6 บทที่ 6 ไม่จำเป็นต้องพบหน้านาง7 บทที่ 7 ไม่อยากพบ8 บทที่ 8 เจ้าไม่กล้าข้าจัดการเอง9 บทที่ 9 ข้าไม่มีทาง10 บทที่ 10 ข้าไม่มีทาง11 บทที่ 11 นอนร่วมห้อง12 บทที่ 12 ดูแลนางด้วยตัวเอง13 บทที่ 13 รอยยิ้มเศร้าๆ14 บทที่ 14 ต้องมีคนอดข้าวบ้างล่ะ15 บทที่ 15 เจ้าเป็นคนของข้าแล้ว16 บทที่ 16 นางมารหน้าเศร้า117 บทที่ 17 นางมารหน้าเศร้า218 บทที่ 18 ยามลง19 บทที่ 19 นางร้าย20 บทที่ 20 ยามขึ้นอย่างหงส์ยามลงจะเหมือนสิ่งใดได้21 บทที่ 21 ไม่ถอย22 บทที่ 22 หนี23 บทที่ 23 ไม่สิ้นไร้หนทาง24 บทที่ 24 ยอม25 บทที่ 25 องค์หญิงหยงเจิ้ง26 บทที่ 26 รอวันพบหน้า27 บทที่ 27 ผ่านไปกับใจร้าว28 บทที่ 28 องค์หญิงหยงเจิ้ง229 บทที่ 29 ปล่อยเจ้าไป30 บทที่ 30 ลูกของข้า31 บทที่ 31 โกรธข้าเถอะ32 บทที่ 32 ยังไม่อภัย33 บทที่ 33 ชิงกวานอ๋อง34 บทที่ 34 เก่งกาจ35 บทที่ 35 เพียงพอแล้ว36 บทที่ 36 ถึงเวลาแล้ว37 บทที่ 37 พี่สาวคนนั้น38 บทที่ 38 ตอนพิเศษ39 บทที่ 39 ปลดข้าออกจากพันธนาการเสียที40 บทที่ 40 ชิงกวานอ๋อง241 บทที่ 41 เพื่อเจ้า42 บทที่ 42 บทสรุป43 บทที่ 43 จบบริบูรณ์44 บทที่ 44 ตอนพิเศษ