icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

สนมใบ้ ไร้ศักดิ์

บทที่ 5 แค่หญิงใบ้คนหนึ่ง

จำนวนคำ:1617    |    อัปเดตเมื่อ:15/07/2024

ผ้าเนื้อดี หากสวมใส่บนร่างกายของเจ้าบวกกับใบหน้างดงา

ช่างวัดตัวที่เป็นหญิงวัยแก่กว่าไม่กี่มากน้อย

คุณค

ยงนี้ นางไปซ่อนกายอยู่ที่ใดมา ท่านอ๋องจะรับนางเป็นลูกบุญธรรมเห็นได้ชัดว่านางงดงามเกินหญิงใดไม่แน่ว่าคำว่าลูกบุญธรรมก็เพียงใช้บังหน้า

ต่ฟังเราพูดได้ทุกคำ ท่านก็แค่พูด

ให้กับชือหรูด้ว

่าพี่สาวช่างวัดตัวตะลึงในความ

จึงอยากจะแอบขอให้คุณหนูให้พวกเราตัดอาภรณ์ให้มากหน่อยเพราะจะได้มีรายได้เข้าร้าน คุณหนูงดงา

จิ้งเลิ

้ดีกว่าเอาเป็นว่าหากคุณหนูไม่ว่าข้าจะอาศัยเอาไปบอกหลายๆคนว่าแม

มบางๆ จงหลินหัวเราะส

หัวเราะชอบใจ พูดไม่ได้แต่เสียงหัวเราะใสหวานของเสี่ยวเจิ้งช่า

านอ

รับใช้เข็นรถเข็นให้กับช

เป็นอย่า

รื่นเริงมาแต่ไกลแต่ก็ไม

้อย นางเข้ากับทุกคนไ

หน้าขึ้นลง ภายใต้ใบหน้า

บที่ข้าสั่งทำ

ยเแล้วขอรับรอเพ

ช่างวัดตัวเพราะคงต้องอยู่ที่นี่อีกหลายชั่

กวานอ๋องโบกมือให้คนรั

รอพบคุณหนูก่อน

เจ้าของจวนอ๋องเช่นกัน ข้าก็ไม่จำเป็นต้องให้น

ด้เห็นว่าเสี่ยวเจิ้งแปรเปลี่ยนไปเพียงใดนางงดงามเพียงใดต่า

่มครึ้ม ชิงกวานอ๋องเผลอยิ้มกั

ยืน ทว่ากับทรุ

หมอห

ดินตามอีกคนร

เสียงสั่นด

าจกล่าวคำนี้ได้เกรงว่

ข้าไม่ได้

แต่เอ็นรอยหวายที่ขาด้านซ้ายของท่านอ๋องถูกทำลาย ขะข้าน้อยรับ

รษะจร

ข้า ข้าจะเดินไม่

ูแลตัวเองให้มาก และจะต้องให้ข้าน้อยทำการรักษาให้ก่อน ระหว่างนี้และห้ามออกแรงบริเ

องนิ่งงัน

่ได้ แต่ท่านอ๋องจะต้องรักษาตั

ไร ส่งท่

อ๋องจนได้”รับปากทมั่นเหมาะชิงกวานอ๋อง

จเจ้า

แม่ทัพผู้เกรียงไกรอีกทั้งยังเป็นคนที่ฝ่าบาทวางใจที่สุดหา

้ง เดินเข้ามายืนด้

นคารวะท

ึงแววตาพึงพอใจ ใบหน้างดงามอ่อนหวานทว่าสดใสกว่าครั้งแรกที่เขาเห็น ใบหน

ยแบบนี้ดูดีขึ

งดงามไว้ในใจเส

๋อง เพราะท่านอ๋องจะต้อง ..เสวยคนเดียวพวก

ระโยคนี้ ให้เสี่ยวเจิ้งได้คิดเพ

่างวัด

บอกว่าไว้พรุ่งนี้จึง

ี เด็กๆ ยกเครื่องเ

งอมยิ้มไม่เคยได้ยินน้ำเสีย

ลงในลำคอแก้กระหาย เบื้อ

่หญิงใบ้

คิ้วคมขมว

มและน่าเอ็นดูที่สุดเท่

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ลำบาก2 บทที่ 2 ชะตาลิขิต3 บทที่ 3 จงชัง4 บทที่ 4 เดินตามทาง5 บทที่ 5 แค่หญิงใบ้คนหนึ่ง6 บทที่ 6 ไม่จำเป็นต้องพบหน้านาง7 บทที่ 7 ไม่อยากพบ8 บทที่ 8 เจ้าไม่กล้าข้าจัดการเอง9 บทที่ 9 ข้าไม่มีทาง10 บทที่ 10 ข้าไม่มีทาง11 บทที่ 11 นอนร่วมห้อง12 บทที่ 12 ดูแลนางด้วยตัวเอง13 บทที่ 13 รอยยิ้มเศร้าๆ14 บทที่ 14 ต้องมีคนอดข้าวบ้างล่ะ15 บทที่ 15 เจ้าเป็นคนของข้าแล้ว16 บทที่ 16 นางมารหน้าเศร้า117 บทที่ 17 นางมารหน้าเศร้า218 บทที่ 18 ยามลง19 บทที่ 19 นางร้าย20 บทที่ 20 ยามขึ้นอย่างหงส์ยามลงจะเหมือนสิ่งใดได้21 บทที่ 21 ไม่ถอย22 บทที่ 22 หนี23 บทที่ 23 ไม่สิ้นไร้หนทาง24 บทที่ 24 ยอม25 บทที่ 25 องค์หญิงหยงเจิ้ง26 บทที่ 26 รอวันพบหน้า27 บทที่ 27 ผ่านไปกับใจร้าว28 บทที่ 28 องค์หญิงหยงเจิ้ง229 บทที่ 29 ปล่อยเจ้าไป30 บทที่ 30 ลูกของข้า31 บทที่ 31 โกรธข้าเถอะ32 บทที่ 32 ยังไม่อภัย33 บทที่ 33 ชิงกวานอ๋อง34 บทที่ 34 เก่งกาจ35 บทที่ 35 เพียงพอแล้ว36 บทที่ 36 ถึงเวลาแล้ว37 บทที่ 37 พี่สาวคนนั้น38 บทที่ 38 ตอนพิเศษ39 บทที่ 39 ปลดข้าออกจากพันธนาการเสียที40 บทที่ 40 ชิงกวานอ๋อง241 บทที่ 41 เพื่อเจ้า42 บทที่ 42 บทสรุป43 บทที่ 43 จบบริบูรณ์44 บทที่ 44 ตอนพิเศษ