ข้ามภพหมื่นลี้จรดพู่กันคะนึงหา

ชื่อ

ำหวานเบิกตากว้างดวงตากลมโ

้นตระกูลห

ู่ที่นั่นและถูกขังอยู่ในโถรอดูการเปลี่

นังสือพระราชประวัติของหวางจื่ออี

ระวัติด

อ ต้องมีการบันทึกเรื่องราวเก

้าไม่ม

มถึง

ด้สำคัญข

งแคว้น

ปี ฝ่าบาทประทานของขัวญเป็น คั

ี่คาดหวังกับไม่ได้ดั่งใจ หวางอี้ตันเพียงแต่รู้สึกว่าของขัวญท

หน่งไท่จือให้เจ้าห้า แต่กลับไม่เอ่ยปา

แล้ว เดิมเราต่างคิดกันว่าเป็นเจ้าห้าอี้ตันแต่ตอ

ยืนกำหมัดแน่น หวางอี้ตันเพียงแค่ทำท่าทีสงสัยแต่ไม่เอ่ยปากถาม ใครจะไม่รู้บ้างว่าอี้ต

บลูกดอกให้เจ้าจะดีไม่น้อย” ไทเฮ

ม ไม่นิยมมอบ

ักท้วง ไท

่มีลูกศรจะ

าไทเฮาจะทรงกริ้วมารดา

มากท่านแม่ ช่างเหมาะเ

างอี้ตันประครองคันศ

น ขอบพระทั

ที่ข้าได้มาต้องมีสักอย

น

นวนไปวนมาเป็นวงกลมอย่างใช้ความคิดใ

ู้สึกง่วงนอน พิศมองใบหน้าสวยใส เขากับนางมีวาสนาต่อกันเช่นนั้นหรือ ด้ายส

แท่นนอนในสมัยของเขาเหลือบตามองน้ำหวานที่หลับตาพริ้มกอดผ้าห่มไว้แน่นขนตางอนงามน่ามอง ด

อกมาเบาๆ น้ำหวา

่อ ตื่น

งเจ้าห้ามเรียก

นอายในน้ำเ

่อไม่ได้ชื

ม ใบหน้าของอีกคนยาม

ายุเท

ขว

งฉันอายุ19ปีสิ้น

าต้องเรียกข้

งกันไม่ถึงปี” หวาง

ับไปฝึกระเบียบการพูดจาและกิ

ผู้ชายเท่าเทียมกัน”

ยชมฉันว่างดงามฉันก็

าเขินอายเมื่อไม่เคยถ

้ำหวานตาโตกับ

บอะ

ลบเกลื่อน อี

รเล่า”ถามยิ้มๆ

ือใครบ้า

้ำลายลงคอเมื่อได้กลิ่นหอมของอาหารเช้า ป่านนี้เสี่ยวปาจะหิวหรือยัง ว่าแต่ทำไมเขารู้สึกหิวมากขนาดนี้หรือเป

เป็น