ข้ามภพหมื่นลี้จรดพู่กันคะนึงหา

ยกข้าว่า

รี้ยวกราด หวางอี้ตันกอดน้ำ

้ข้า”ดวงตาส

ญจะทำอ

นางต้องปลดปล่

ามขุมเข้าใส่หวางอี้ตันไว้แต่ไม่สามารถดึงได้ เพราะเขาเป็นเพียงอากาศธาตุ มือใหญ่ สะบัดฟาดไปที่หน้าของหวา

นี

ั่งใจว่าจะหนีไปทางไหนดีในเมื่อนี่มันชั้นสี่จะกระโดดลงไปก็ไม่แคล้วจะไม่รอด ยืนจนมุมอยู่ตรงนั้น หวางอี้จื้อสะบัดมือกลับหลังฟาดใส่ หวางอี้ตันที่ถลาเข้าใส่เขาหมายรั้งไม่ให้เข้

ล่อยนาง ข

อย่างนั

่ได้โปรด”ย

เท่านั้นจึงจะ

้องตายจริงๆ เมื่อได้ยิ

มันต้อง

เจ้าจิตใจมีคุณธรรมเกินไป การตายของนางจึงจะทำให้เจ้ากระจ่างใจ

งร่างบางของ

ตันเบิก

ำอะไรนางไม่

ียใจของหวางอี้ตันที่กระอักเลือดสดๆ ออกมา น้ำหวานนึกถึงความเจ็บปวดเมื่อร่างกระแท

ให้องค์ชายห้าทันหรือไม่”เสียงดังโวกเวกอยู่ด้านนอก น้

หรือ ทำไมตั

าง”มือของใครคนนั

้ว”เงยหน้ามอง ร่

าเดี๋ยวโ

วไว้ได้เมื่อร่างอ้วนทั้งลา

0-06.59) แล้ว เ

น้ำหวานแต่งตัวด้วย

อยู่ในจวนอ๋องห้าหวางจื่ออี้ตัน ผู

ค์ชายใหญ่เป็นความจริงทุกอย่างจะเริ่มใหม่ อย่างนั้นน้ำหวานก็คงตายไปแล้ว แล้วทำไมต้องม

กัน

ก้าวขาออกไปจากห้อง ความหนาวเหน็บแทรกซึมทุกอ

ย่างนี้ แล้วย

ดอกห่อไหล่ด

ถึงเพราะยังต้องตัดเย็บ อีกไม่กี่วันก็คงมีเสื้อคลุมมาให้เราสองคนเ

พราะน้ำหวานไม่เคยเจอกับอาก

ถอดเสื้อคลุมขนสัตว์

ับ

าคือ องค์ชายใหญ่หวางอี้จื้อแต่แววตากลับ มีแววอ่อนโยน กว่าที่เคยเห็น อีกท

ยนำไปคืนข้าที

อี้จื้อดึงมือของน้ำหวานมาใกล้ๆ ก่อนจะคลี่เสื้อคลุมห

ดชิ